Konwencja genewska o ochronie osób cywilnych podczas wojny (

Ustawodawstwo karne terytorium okupowanego pozostanie w mocy z wyjątkiemprzypadków, w których będzie ono uchylone lub zawieszone przez Mocarstwo okupacyjne, oile stanowi ono groźbę dla bezpieczeństwa tego Mocarstwa lub przeszkodę dla stosowanianiniejszej Konwencji. Z zastrzeżeniem tego ostatniego względui koniecznościzapewnienia skutecznego wymiaru sprawiedliwości sądy terytorium okupowanego będą nadalsądziły wszystkie sprawy o przestępstwa przewidziane w tym ustawodawstwie.Mocarstwo okupacyjne może jednak ustanowić dla ludności terytorium okupowanegoprzepisy konieczne dla umożliwienia mu wykonania zobowiązań wypływających z niniejszejKonwencji oraz zapewnienia prawidłowej administracji terytorium i bezpieczeństwaMocarstwa okupacyjnego, członków i mienia sił zbrojnych lub administracji okupacyjnej, jakrównież urządzeń i linii komunikacyjnych używanych przez nie.Artykuł 65Przepisy karne wydane przez Mocarstwa okupacyjne wejdą w życie dopiero po ichogłoszeniu i podaniu do wiadomości ludności w jej własnym języku. Nie mogą one działaćwstecz.Artykuł 66Mocarstwo okupacyjne może w przypadku naruszenia przepisów karnych, wydanychprzez nie na mocy ustępu drugiego artykułu 64, przekazać oskarżonych swoim sądomwojskowym, nie politycznym i prawidłowo ustanowionym, pod warunkiem że mają onesiedzibę w kraju okupowanym. Sądy odwoławcze będą miały w miarę możności siedzibę wkraju okupowanym.Artykuł 67Sądy mogą stosować tylko przepisy prawne wcześniejsze od daty przestępstwai zgodne z ogólnymi zasadami prawa, szczególnie jeżeli chodzi o zasady współmiernościwymiaru kary. Powinny one brać pod uwagę okoliczność, że oskarżony nie jest obywatelemMocarstwa okupacyjnego.Artykuł 68Gdy osoba podlegająca ochronie popełnia przestępstwo jedynie w celuszkodzenia Mocarstwu okupacyjnemu, ale czyn ten nie stanowi zamachu na życie lubnietykalność cielesną członków sił zbrojnych lub administracji okupacyjnej, nie stwarzapoważnego niebezpieczeństwa zbiorowego i nie stanowi poważnego zamachu na mienie siłzbrojnych lub administracji okupacyjnej albo na używane przez nie urządzenia, osoba tapodlega internowaniu lub zwykłemu uwięzieniu z zastrzeżeniem, że czas trwania tegointernowania lub więzienia będzie współmierny z popełnionym przestępstwem. Poza tyminternowanie lub uwięzienie za takie przestępstwa będzie jedynym środkiem pozbawieniawolności, jaki może być zastosowany względem osób podlegających ochronie. Sądyprzewidziane w artykule 66 niniejszej Konwencji będą mogły swobodnie zamieniać karęwięzienia na internowanie przez ten sam okres czasu.Przepisy karne ogłoszone przez mocarstwo okupujące stosownie do artykułów 64i 65 mogą przewidywać karę śmierci w stosunku do osób podlegających ochronie tylko zaszpiegostwo, akty ciężkiego sabotażu przeciwko urządzeniom wojskowymi Mocarstwaokupacyjnego lub umyślne przestępstwa, które spowodowały śmierć jednej lub kilku osób,oraz pod warunkiem, że ustawodawstwo terytorium okupowanego obowiązujące przedrozpoczęciem okupacji przewiduje w takich przypadkach karą śmierci.Nie można skazać osoby podlegającej ochronie na karę śmierci bez specjalnegozwrócenia uwagi sądu, że oskarżony, nie będąc obywatelem Mocarstwa okupującego, nie mawobec niego żadnego obowiązku wierności.W żadnym razie kara śmierci nie może być orzeczona przeciwko osobie podlegającejochronie, która miała poniżej lat 18 w chwili popełnienia przestępstwa.