Konwencja genewska o ochronie osób cywilnych podczas wojny (

Artykuł 43Każda osoba podlegająca ochronie, która została internowana lub której wyznaczonoprzymusowe miejsce zamieszkania, będzie miała prawo zwrócić się do sądu lub właściwegoorganu administracyjnego utworzonego w tym celu przez Mocarstwo zatrzymujące zżądaniem ponownego rozpatrzenia w jak najkrótszym czasie powziętej w stosunku doniej decyzji. Jeżeli decyzja o internowaniu lub wyznaczeniu przymusowego miejscazamieszkania zostanie utrzymana w mocy, sąd lub organ administracyjny będzie rozpatrywałperiodycznie, a co najmniej dwa razy do roku, sprawę tej osoby pod kątem widzenia zmianydecyzji pierwotnej na jej korzyść, o ile okoliczności na to pozwolą.Jeśli zainteresowane osoby podlegające ochronie nie sprzeciwiają się temu,Mocarstwo zatrzymujące zakomunikuje jak najprędzej Mocarstwu opiekuńczemu nazwiskaosób podlegających ochronie, które zostały internowane lub którym wyznaczono przymusowemiejsce zamieszkania, oraz nazwiska tych osób, w stosunku do których uchylono decyzje ointernowaniu lub wyznaczeniu przymusowego miejsca zamieszkania. Z tym samymzastrzeżeniem decyzje sądów lub organów wymienionych w ustępie1 niniejszegoartykułu będą również możliwie jak najszybciej podawane do wiadomości Mocarstwuopiekuńczemu.Artykuł 44Stosując środki kontroli przewidziane w niniejszej Konwencji Mocarstwozatrzymujące nie będzie, opierając się wyłącznie na podstawie przynależności prawnej dopaństwa nieprzyjacielskiego, traktowało jako obywateli państwa nieprzyjacielskiegouchodźców, którzy faktycznie nie korzystają z ochrony żadnego rządu.Artykuł 45Osoby podlegające ochronie nie mogą być przekazane Mocarstwu, które nie jeststroną Konwencji.Postanowienie to nie przeszkadza repatriacji osób podlegających ochronie lub ichpowrotowi do kraju stałego zamieszkania po zakończeniu działań wojennych.Osoby podlegające ochronie mogą być przekazane przez Mocarstwo zatrzymująceMocarstwu będącemu stroną Konwencji jedynie po upewnieniu się przez Mocarstwozatrzymujące, że powyższe Mocarstwo pragnie i jest zdolne stosować Konwencję. W razieprzekazania w ten sposób osób podlegających ochronie odpowiedzialność za stosowanieKonwencji ciąży na Mocarstwie, które zgodziło się je przyjąć przez czas, na jaki te osoby sąmu powierzone. Jeżeli jednak to Mocarstwo nie będzie stosowało postanowień Konwencji wjakiejkolwiek istotnej sprawie, Mocarstwo, które przekazało osoby podlegające ochronie,powinno na skutek zawiadomienia Mocarstwa opiekuńczego podjąć skuteczne środki w celuzaradzenia sytuacji lub zażądać odesłania mu osób podlegających ochronie. Żądaniu temunależy uczynić zadość.Osoba podlegająca ochronie nie może być w żadnym razie przekazana do kraju,w którym może obawiać się prześladowań z powodu swych przekonań politycznych lubreligijnych.Postanowienia niniejszego artykułu nie stają na przeszkodzie ekstradycji, na mocytraktatów ekstradycyjnych, zawartych przed rozpoczęciem działań wojennych, osóbpodlegających ochronie, które są oskarżone o przestępstwa pospolite.Artykuł 46Środki ograniczające podjęte w stosunku do osób podlegających ochronie będąuchylone możliwie najszybciej po zakończeniu działań wojennych, jeżeli nie zostały uchylonewcześniej. Środki ograniczające podjęte w stosunku do ich własności utracą mocobowiązującą możliwie najszybciej go zakończeniu działań wojennych, zgodniez ustawodawstwem Mocarstwa zatrzymującego.Dział III