Vodovod i kanalizacija" Bar za 2012. godinu

J.P. Vodovod i kanalizacija - BarProgram rada za 2012.god.III OPIS POSTOJEĆEG SISTEMA3.1. VODOVODNI SISTEMSloženost barskog vodovodnog sistema je posljedica razuđenosti područja potrošnjekao i poznate disproporcije u potražnji vode tokom godine. Funkcioniše u dvaizražena režima rada – zimski i ljetnji . U toku zimskog režima rada potrebu u vodi uvodovodnom sistemu pokrivaju izvori u priobalnom dijelu barske opštine: Zaljevo,Kajnak, Brca, Sustaš, Vrteljak, Glava od vode - Turčini i Vrelo - Čanj. Izdašnostnabrojanih izvorišta u tom periodu daleko prevazilazi potrebe potrošača uvodovodnom sistemu.U ljetnjem periodu, zbog drastičnog smanjenja izdašnosti izvorišta u primorskomdijelu opštine, povećanog broja potrošača, samim tim i potreba u vodi, u vodovodnisistem uključuju se dodatne količine iz izvorišta u zaleđu: Velje oko i Orahovo Polje,a od ove godine i iz Regionalnog vodovoda. Vrijeme aktiviranja ovih izvorišta zavisiod više faktora (hidroloških uslova tokom godine, termina početka turističke sezone) iono, uglavnom, traje od druge polovine juna pa do oktobra, ili novembra mjeseca, štoopet zavisi od izdašnosti izvorišta u priobalnom dijelu.Potreba za dodatnim količinama vode sa ovih izvorišta zavisi od zahtjeva potrošnje ismanjenja izdanošti priobalnih izvorišta, i kreće se od 50 l/s, u početnom periodu do190 l/s, koliki je i maksimalni kapacitet podsistema Crmničko polje-Bar. U ovomperiodu (ljetnja sezona), prosječni bilans vode sa priobalnih izvorišta iznosi oko 180l/s, te je ukupno raspoloživa količina vode u vodovodnom sistemu oko 370 l/s.Poseban segment vodovodnog sistema Bara čini vodovod Virpazara kapaciteta 15 l/s.S obzirom na izražene potrebe u vodi tokom ljeta, limitiranu količinu vode, stanjepostrojenja i distributivne mreže, najveći problemi u vodosnabdijevanju izraženi suupravo u tom periodu. Stepen izraženosti problema i sigurnosti u vodosnabdijevanju udirektnoj su zavisnosti od kapaciteta izvorišta, sigurnosti zahvata vode na njima,stanja ispravnosti magistralnih i tranzitnih cjevovoda i objekata na njima, a posebnood razvoja i stanja distributivne mreže.Ukupni vodovodni sistem čine: 9 izvorišta sa 19 vodozahvatnih objekata na njima; 17crpnih stanica na izvorištima ukupno instalisane snage 931 kW; 13 prepumpnihstanica za visočije zone vodosnabdijevanja ukupno instalisane snage 387 kW; 12distributivnih rezervoara ukupne zapremine 5223 m³; distributivna mreža profila 50do 500 mm dužine oko 464 km; potrošača u individualnoj potrošnji je 18771, uprivredi 1919, što ukupno čini 20690 potrošača.Osnovni problemi sistema ogledaju se u: zastarjelosti distributivne mreže, kao i unjenom neadekvatnom razvoju i formiranju po visinskim zonama, nedostatkurezervoarskog prostora, gubicima u sistemu (tehničkim i administrativnim),djelimičnoj zastarjelosti opreme,i sl.8