Palm Piotr - TMZB w Bogatyni

leckim zawodnikiem był sprinter Lucjan Kijewski (11,4 sek./100 m), który też odpowiedniomiał dobre wyniki w skoku w dal; Stanisław Bem i potem Henryk Bieniewski rzucali oszczepemw granicach 60 m i Ewa Tajner z oszczepem też miała dobre wyniki. Ja się utrzymałemw tej drużynie skokiem wzwyż 1,78 m.Również ze strzelcami małokalibrowymi podróżowałem po Śląsku, ponieważ z 300możliwych punktów z reguły zdobywałem 270. Tak więc drugie półrocze w liceum przebiegałoprzyjemnie i wkroczyłem z dobrym świadectwem na opolowskie wakacje, wyposażonyrównież w plan treningowy i oszczep do ćwiczeń.Kiedy mój ojciec dla żartu trzymał drzwi z drugiej strony, to mogłem go odepchnąć i totak często jak chciałem, tzn. mając 16 lat stałem się najsilniejszym w rodzinie. Wakacje jakzwykle były wypełnione chętnie wykonywana pracą w domu, w ogrodzie, na działce i namajątku. Jedna kura nie przeżyła mojego treningu z oszczepem.Zakończenie szkoły Klausa JoschkoKlaus Joschko, który jest o rok młodszy ode mnie, jesienią wstąpił do pierwszej klasyliceum w Zgorzelcu i razem wynajęliśmy prywatnie pokój u polsko-niemieckiej wdowy.Naszym śniadaniem zawsze była zupa mleczna z płatków owsianych, obiad dostawaliśmyprzy szkole i kolację urządzaliśmy z własnych zasobów, przy czym przez troskę Pani drJoschko i silny tryb opiekuńczy u Klausa, moje położenie zdecydowanie się polepszyło.Również moi rodzice mi teraz umożliwili cotygodniowy powrót do domu, co się też opłacałoprzy gospodarstwie domowym, ponieważ w 1-2 dniach pracy mogłem osiągnąć wynik dorosłego.W Opolnie domostwa w tamtych czasach musiały stawiać po kolei wartowników dlanocnego bezpieczeństwa wsi. W tym zadaniu zawsze zastępowałem ojca u PanaWasilewskiego, z którym byliśmy w tej sprawie sprzęgani. Wasilewski sprawę zaczynałspokojnie. Jako pszczelarz na początek gościł mnie w kuchni białym chlebem z miodem.Potem z kijami szliśmy na strefę przez spokojnie śpiące Opolno aż do stacji kolejowej naWałdzie i po północy przybywaliśmy do starego wartownika w dużej ciepłej stajni namajątku, gdzie zawsze zaczęło się ciekawe dla mnie opowiadanie z innego zakresu kultury,np. bajki i opowieści straszące, w które stary wartownik odczuwalnie wierzył. Wasilewski np.opowiadał o przygodach z wilkami, z czasów swojej młodości na wschodzie, kiedy przynocnym deszczu był w drodze przez samotne lasy w kierunku swojej wsi i słyszał za sobą59