Niskodozni protokol CT urografije u obradi bolesnika s ...

Dvije osnovne tehnike izvođenja MR urogragrafije su „static fluid“ ili T2-opterećenaMR urografija i ekskrecijska MR urografija. T2 opterećena MR urografija nastaje korištenjemrelativno dugog T2 vremena relaksacije urina, slično kao i kod MR kolangiopankreatografije(52). Ove sekvence su pogodne za brzu procjenu urotrakta u smislu prikaza i lociranjaopstrukcije, a za identifikaciju uzroka opstrukcije neophodne su dodatne sekvence. Obziromda pretraga ne zahtijeva ekskreciju urina pogodna je za procjenu urotrakta kod bolesnika safunkcijom ili oslabljenom funkcijom bubrega. Da bi se prikazao urotrakt neophodno jeprisutnost urina u mokraćnom sustavu, pa je metoda idealna za bolesnike s dilatiranim,opstruiranim ureterima. Kod bolesnika koji nemaju dilataciju kanalnog sustava bubrega iliuretera nužna je hidracija ili primjena diuretika za poboljšanje kvalitete urografije. Ako sepacijenti hidriraju bolja je intravenska od peroralne hidracije jer kod peroralne hidracijecrijeva ispunjena tekućinom ometaju prikaz uretera (53).Druga tehnika je ekskrecijska MR urografija koja kao i CTU zahtijeva intravenskuprimjenu kontrastnog sredstva. Gadolinij skraćuje T1 vrijeme urina zbog čega urin, koji jeinače hipointenzivan, postaje hiperintenzivan na T1 sekvencama. Ekskrecijska MR urografijazahtijeva ekskreciju kontrastnog sredstva pa se ne primjenjuje u slučaju afunkcije ilioslabljene funkcije bubrega. U tom slučaju zadovoljava i T2 opterećena MR urografija, iakoje ponekad aplikacija gadolinija nužna za razlikovanje potpune i opstrukcije visokog stupnjajer može pokazati opacifikaciju uretera distalno od mjesta opstrukcije (53).Izvođenje MR urografije je otežano kod djece, obzirom na njihovu veličinu,nemogućnost zadržavanja daha te višu frekvenciju rada srca i respiracije. Za većinu indikacijaje dovoljna i T2 opterećena MR urografija. Kod pacijenata s afunkcijom ili opstrukcijom T2opterećena urografija, za razliku od ekskrecijske urografije, može pokazati tijek i mjestoinsercije uretera. Za dokazivanje uzroka pijeloureterične stenoze, poput krvne žile koja križaušće, ipak je potrebna primjena kontrasta i dinamičko snimanje (53). Kod trudnica primjenagadolinija nije potrebna u većini slučajeva. Najveći problem kod trudnica je razlikovanjefiziološke i patološke hidronefroze. Prema Roy i sur. kod fiziološke hidronefroze ureter jekomprimiran i ušiljen na ulazu u zdjelicu između uterusa i m. psoasa bez vidljivog defektapunjenja (54). Distalno od mjesta kompresije u slučaju fiziološkog hidrouretera ureter jekolabiran. U slučaju alternativne etiologije suženje uretera nije na tipičnom mjestu. Ako jeuzrok opstrukcije konkrement onda obično postoji i perirenalni i periureteralni edem.18