KLLAPIA E TESAVVUFIT - El-Hikmeh

58 Kllapia e TesavufitShenja e dashurisë në Allahun, Kur’anin, Pejgamberin dheSunnetin është dashuria në ahiretin. Shenja e dashurisë nëahiretin është dashuria e robit ndaj vetvetes. Shenja e dashurisëndaj vetvetes është shikimi i ftohtë në botën, ndërsa shenja ekësaj të fundit është konsumimi prej kësaj bote vetëm i asaj qëështë e domosdoshme”. 195Xhunejd Bagdadiu thotë se dashuria është braktisje e cilësivepersonale dhe cilësim me cilësitë e të Dashurit, si dhe dashurindaj asaj që Allahu e do për robërit e Tij dhe mospërfillje e asajqë Ai nuk e do për robërit e Vet. 196 Imam Shibliu thotë sedashuria është emërtuar si “mehabbet” për shkak se i djeg nëzemër të gjitha gjërat tjera përveç Allahut. 197 Dhunnun el-Misriupohon se shenja e personit i cili është i dashuruar sinqerisht nëAllahun është ndjekja e moralit, veprave, urdhrave dhe traditëssë Pejgamberit a.s. 198Gjendja shpirtërore e mehabbetit (dashurisë kuptimore) ështëkurora e gjendjeve të tjera në segmentin hierarkik të gnozësmetafizike si dhe themel epistemologjik i procesit të dijes sufikedhe si e tillë është tërheqëse e mëshirës së Allahut xh.sh. 199195196197198199Sahmerani, Esad, Tasavvuf, Mensei ve Istilahlari, përkth. n. turq.Muharrem Tan, Stamboll 2000, f. 110.Sulemi, po aty, f. 163.Kushejri, po aty,f.499Sulemi, po aty, f. 21.Ruzbihan Bakliu, personi në të cilin Allahu hedh një grimcë të dashurisëbëhet pasqyra e Allahut dhe secili që shikon në fytyrën e tij dashurohetnë më të Madhin. Bakli, Ruzbihan, Kitab Meshrebu’l-Ervah, Stamboll1984, f. 45. Në këtë kontekst transmetohet edhe një hadith i Pejgamberita.s. në të cilin thuhet: “Ka disa prej robërve të Allahut që edhe pse nukjanë pejgamberë dhe dëshmorë në Ditën e Gjykimit pejgamberët dhedëshmorët do të kenë lakmi për pozitat e tyre në praninë hyjnore.As’habët e pyetën: ‘Kush janë këta dhe çka janë veprat e tyre? Nalajmëro që ne të shoqërohemi me ta’. Pejgamberi a.s. tha: ‘Këta janënjerëz të cilët e duan njëri-tjetrin për hirë të Allahut edhe pse nuk kanëafërsi familjare në mes vete. Betohem se fytyrat e tyre janë si drita dheata qëndrojnë mbi një vend me dritë. Kur të gjithë njerëzit frikohen këtajanë të qetë, kur të gjithë të tjerët janë të dëshpëruar ata nukdëshpërohen’, dhe më pas e lexoi këtë ajet: “Ta keni të ditur se tëdashurit e Allahut (evlijatë) nuk kanë frikë e as kurrfarë brengosjeje”.Buhari, Rikak, 38; Ibn Maxhe, Fiten, 16.