KLLAPIA E TESAVVUFIT - El-Hikmeh

54 Kllapia e Tesavufitsinqertë” 175 , “E kush pendohet pas punës së keqe dhepërmirësohet, s’ka dyshim, Allahu, ia pranon atij pendimin,Allahu është që falë shumë, është mëshirues” 176 , “E për sa ipërket atij që është penduar, që ka besuar dhe ka bërë vepra tëmira, ai le të shpresojë se është nga të shpëtuarit” 177 .Edhe Pejgamberi a.s. që nga fillimi i ka këshilluar shokët e vet sidhe brezat e ardhshëm që të pendohen për gabimet e bëra dhe tënisin prej fillimi në përkushtimin ndaj Allahut xh.sh. Madje ainë një hadith të vetin ka thënë se ai që pendohet për shkak tëgabimeve, është sikur aspak të mos ketë bërë gabime. 178Sufijtë që prej shekujve të parë pas Pejgamberit a.s. kanë folurpër pendimin e sinqertë si një shkallë nismëtare për nënshtrimine mëtutjeshëm ndaj Allahut xh.sh. Dhunnun el-Misriu thotë setevbeja e cila nuk i çrrënjosë mëkatet është pendim igënjeshtarëve, 179 kurse Jahja b. Muadhi thotë se një mëkat i bërëpas pendimit, është më i shëmtuar se shtatëdhjetë mëkate të bërapara pendimit. 180 Tustariu në komentin e ajetit “O ju që kenibesuar pendohuni në Allahun me një pendim të sinqertë”, thotë:“Pendim i sinqertë d.t.th., të mos bësh më mëkat. Për arsye sepersoni i penduar është një prej miqëve dhe të dashurve. Mikunuk bën vepër që e hidhëron Mikun”. 181Kushejriu pohon se tevbeja e cila porositet në ajetet e Kur’anitdhe hadithet e Pejgamberit a.s. dhe është grada e parëshpirtërore në procesin edukativ-arsimor sufik, d.t.th., zgjim izemrës prej kotësisë dhe vetëdijësim i personit për gjendjenaktuale të tij. 182Allahu njerëzve ua urdhëroi tevben, thotë Ibn Arabiu, për shkakse i do dhe i ndien të afërt ata. Allahu ka dëshirë që njerëzit të175176177178179180181182Kur’an, 66:8.Kur’an, 5:39.Kur’an, 28:67.Buhari, Deavat, 3; Tirmidhi, Deavat, 38; Ahmed ibn Hanbel, Musned,I,338; Ibn Maxhe, Zuhd, 30.Serraxh, po aty, f. 68; Kushejri, po aty, f. 79-80.Kushejri, po aty, f. 81.Sehl b. Abdullah et-Tusteri, Tefsiru’l-Kur’ani’l-Adhim, Kajro 1329, f.105.Kushejri, po aty, f. 77-79; Suhreverdi, po aty, f. 593-594.