KLLAPIA E TESAVVUFIT - El-Hikmeh

44 Kllapia e Tesavufitgjitha këto shprehje qartë e tregojnë rëndësinë që Fjala Hyjnoreia kushton zemrës. Sufijtë zemrën e përkufizojnë si njësubstancë ndritëse e cila gjendet mes shpirtit dhe frymës. 115Njerëzit vlerësohen në bazë të besimit ose mohimit të cilin ekanë në zemër, e jo në bazë të veprave sipërfaqësore të tyre. Ataaspak nuk janë të pyetur në formimin e tyre trupor dhefizionomik. Mirëpo, rasti nuk është i tillë me zemrën. Njeriu kamundësi që ta pastrojë zemrën dhe të dalë para Allahut xh.sh.me brendi të pastër prej të shëmtuarës dhe njollave të liga. 116Sufijtë zemrën e kanë konsideruar si organ më të rëndësishëmnë trupin e njeriut. Zemra është mbret, thonë ata, ndërsa organettjera janë ushtarë. Nëse zemra është e mirë edhe organet tjerajanë të mira; nëse ajo është e keqe atëherë edhe të tjerat janë tëkëqija. 117 Për ta pastruar zemrën prej ligësive siç janë rrena,përgojimi dhe kotësia, nevojitet përmendja e pandërprerë eAllahut dhe adhurimi i Tij. 118Ebu Talib Mekkiu, Ihvanu’s-Safa dhe Gazaliu zemrën e shohinsi organ më i ngritur. Ajo është vendpranim i shpalljes dhefrymëzimit, prandaj nëse ajo është e mirë i tërë trupi është imirë. Nëse personi e ndanë zemrën vetëm për Allahun, atëherëatë e ka përdorur si duhet. Zemra përsoset vetëm nëpërmjetpastrimit të unit njerëzor. Si rezultat i pastrimit të unit, njeriu isheh të vërtetat e botës metafizike. 119Ibn Arabiu thotë se zemra është mjet për bartjen e dijesezoterike, ose vend ku pasqyrohet kjo dije. Mirëpo, ky mjet nuk114115116117118119Kur’an, 22:46.Muhammed Ali et-Tahanevi, Keshshafu Istilahati’l-Funun, Bejrut 1996,II,1335.Mevlana Xhelaluddin Rumi, Fihi ma Fih, Stamboll 1994, f. 169.Shihni hadithin e Pejgamberit a.s. në këtë kontekst: Buhari, Iman, 39;Muslim, Muthakat, 107; Ibn Maxhe, Fiten, 14; Ahmed b. Hanbel,Musned, IV,270; Darimi, Buju’ 1.Ibn Meserre thotë se vepra të mira nuk konsiderohen ato vepra që bëhenvetëm me trup, por të mira janë veprat që bëhen me zemër e trup. Allahunjerëzit i ka obliguar me ibadete ekzoterike (namaz, agjërim, zeqat), por ika obliguar edhe me ibadete ezoterike, të zemrës. Adhurimi kryesor izemrës është që të hapet para Lartmadhërisë së Allahut xh.sh. IbnMeserre, el-Munteka, 229.Ebu Talib Mekki, po aty, I, 125-126; Gazali, po aty, III, 5-6.