KLLAPIA E TESAVVUFIT - El-Hikmeh

HYRJE“Zemra e besimtarit nuk qetësohet derisa talë pas shpine frikën prej xhehennemit”Muadh bin XhebelTë dëshmohet dhe të hulumtohet Tesavvufi dhe mendimi i dikujtnë këtë, ose në ndonjë kontekst tjetër, është pothuajse një punë epashmangshme e atij përcaktimi i cili të paktën për vetedëshiron ta kuptojë traditën, me qëllim që të bëhet i njohur.Madje as edhe vërejtja në atë angazhim nga të kuptuarit deri teinterpretimi nuk zë vend të parëndësishëm. Me hedhjen evështrimit mbi tekstet rreth Tesavvufit vetëm rrallë herë haset nëvazhdimin e dëshmuar dhe deri në fund personal e të urtë tëhapërimit. E shpeshtë është ecja hap pas hapi, ndërsa edhe më eshpeshtë ngecja pas traditës. Vula e bashkëkohësisë thjesht ezgjat edhe ashtu harkun e thyeshëm të luajtjes hapësirore, dhepër aq sa harku bëhet më i gjerë, për aq lidhjet e të kuptuarit janëmë të holla. Prandaj nuk habit mbylltësia e hapur e domethëniessë fjalëve nga të cilat janë të krijuara pohimet. Përmes tyre kishadëshiruar ta njoh mendimin. Sa më tepër mund që investoj, ajoqë më është dukur e thjeshtë gjithnjë e më tepër më ndërlikohet.Përkundër kësaj, nuk kam të drejtë t’i hesht përvojat e mia. Këtostudime dëshmojnë përpjekjen e një studiuesi të Tesavvufit.Ekziston një numër i konsiderueshëm pyetjesh të cilat që ngafillimi i ekzistencës në këtë botë janë parashtruar dhe prezentuarnë sferat e religjionit, filozofisë dhe disiplinave të ndryshmeshkencore. Kështu për shembull njeriu shpeshherë ështëpërballur me sprovën e të menduarit, ç’është domethënia e jetës,nëse ajo ekziston në të vërtetë apo jo – harresa e qenies; qëllimi ibotës, a ka realitet qenësor procesi historik; ndarja e qenësisë nëmaterialen dhe shpirtëroren dhe relacioni midis tyre; përsosuria