GWS nr 05 / 2010 - Gorzów

fot. mateusz miszonKULTURAMają 18 lat !Studio Teatralne dla Dziecii Młodzieży jest już pełnoletnie.Jubileuszowy koncert „Mamy 18 lat”odbędzie się 16 maja w Teatrzeim. Juliusza Osterwy.W podróż, w kolorowy świat pełny literackichpostaci, zarówno tych bajkowych, jak iz młodzieżowej literatury zabiorą widzówZespół Tańca Aluzja zabrałpubliczność w retrospektywnąpodróż, mającą na celu przybliżyći na nowo odkryć jednąz największych postaci kina niemego– Charliego Chaplina.14Fot. BartŁoMIEJ Nowosielskiwychowanki Studia – Aleksandra Górecka,Paulina Szajna i Agata Zienkiewicz,skromnie nazywające się realizatorkamikoncertu. – Przygotowując ten koncert chciałyśmypodziękować naszym wykładowcom.Studio w pewnym okresie naszego życia byłodla nas najważniejsze – mówi A. Górecka,autorka scenariusza. Zresztą P. Szajna i A.Zienkiewicz, autorki choreografii są związaneze Studiem jako wykładowczynie. Przygotowanyjubileuszowy koncert to odwołaniedo wszystkich przedstawień, po którychoprowadza widzów kot w butach, a dorobekChaplin znów rozśmieszaI tak jak to w kinie bywa, choć rzecz dziejesię na scenie teatralnej, widzów przywitałekran filmowy, z kapsułą cofającego się czasu.Odtąd, aż do końca spektaklu, pojawiałysię na nim: główny bohater - chaplinowskiTramp-Włóczęga w swych największych kreacjach,krótkie informacje dotyczące specyfikii tematyki filmów Chaplina, a także nieśmiałekomentarze i puenty. Towarzyszylitemu wszystkiemu młodzi artyści tańczącyna scenie. Plan filmowy i sceniczny przenikałysię i uzupełniały wzajemnie, prezentując,to co w tej niemej sztuce filmowej Chaplinabyło najistotniejsze: humor, odrobinę liryzmu,szczyptę dramatyzmu i… czasem bolącąprawdę o świecie. Zobaczyć więc mogliśmyna scenie krótkie, humorystyczne scenki,będące bezpośrednim nawiązaniem do specyfikikina niemego, tańce mające charakterpewnych inspiracji, kontekstów i komentarzyrównież do tego, co współcześnie dzieje się naświecie. Takim komentarzem była rozbudowanascena dotycząca bezdomności, biedyi nieszczęść, jakie dotykają dzieci na całymświecie. Krzycząca z ekranu postać filmowego„Brzdąca” w dramatyczny i wymowny sposóbkoresponduje z pojawiającymi się na ekraniezdjęciami biednych, smutnych dzieci orazsłowami piosenki śpiewanej przez młodychtancerzy: „ kto zbudował ten świat, co pieniądzemstoi?, gdzie polityk, władca, despota, maprawo dobro omotać!”. Takim komentarzem ipuentą zarówno, stał się też liryczny taniec dopopularnej piosenki „Smile” i kolorowy, tryskającydziecięcością utwór „Niech się śmiejecały świat”. Ciekawym kontekstem był taniecStudia jest znaczny, bo od 1996 r. przygotowano14 spektakli, zarówno z okazji DniaDziecka oraz w ramach cyklu „PoniedziałkowyTeatr Lektur”, gdzie obok słuchaczyStudia występują aktorzy. – Na zakończeniesezonu każda grupa przygotowuje takżemałą formę teatralną. Najlepsze z nichprezentujemy na przeglądach teatrów amatorskich– mówi Krystyna Zienkiewicz,kierownik Studia Teatralnego dla Dziecii Młodzieży. Kilka razy grupy ze Studiazdobywały tytuł laureata w PrzeglądzieAmatorskiego Ruchu Artystycznego wGorzowie oraz nagrody w WojewódzkimPrzeglądzie Teatrów Amatorskich WOP-TA w Zielonej Górze. Natomiast pierwszeprzedstawienie „Król Maciuś I” pokazanonawet w Teatrze Dramatycznym w Warszawiena II Międzynarodowym FestiwaluTeatrów dla Dzieci i Młodzieży „Korczakdzisiaj”. W 2005 r. przygotowano spektaklmuzyczno-taneczny „Życie jak taniec”. Wsumie przez osiemnaście lat ze Studiembyło związanych około 2,5 tys. dzieci i młodzieżyw wieku od 4 do 22 lat. Niektórzyz nich zawodowo zajmują się aktorstwem.Początki Studia związane są z legendarnągorzowską aktorką Ludwiną Nowicką,która będąc już na emeryturze opiekowałasię amatorskimi teatrami. Zajęcia z młodymiadeptami sztuki teatralnej prowadzągorzowscy aktorzy, a reżyserią spektaklizajmuje się Teresa Lisowska-Gałła. – Niepodejrzewałam, że Studio przetrwa tyle lati będzie rozwijać się, a dzieciaki z uśmiechemna twarzy będą tu przychodziły wwolne soboty, a czasami nawet w niedziele– mówi K. Zienkiewicz.(az)opierający się na przedwojennej piosence filmowejz repertuaru Eugeniusza Bodo „Baby,ach te baby” lub szlagierze Mieczysława Fogga„Już nigdy”.Owe taneczne dygresje, filmowe nawiązaniai animacyjne komentarze przybliżaływidzowi tematykę i charakterystycznemotywy filmów Chaplina, zmniejszającjednocześnie dystans jaki dzieli współczesnegowidza i stare, zapomniane kino. Kiedykapsuła czasu wróciłado współczesnościmłodzi tancerze „Aluzji”śpiewali z ekranuo swoim nowym superbohaterze– CharlieChaplinie.Wysiłek, zaangażowaniei młodzieńczawrażliwość ponadstu artystów sprawiły,że tak jak na filmachChaplina - na zmianęśmiejemy się i płaczemy.Premiera widowiskamuzycznego„W kinie z Chaplinem”odbyła się 26 kwietniaw Teatrze im. JuliuszaOsterwy w Gorzowie.Scenariusz, reżyseria i choreografia:Agnieszka Krawczyk, Magdalena Pera-Logdańska, Video-Art: Radek Rutkowski.(ak, az)