Wojciech J. Cynarski W kierunku antropologii integralnej ...

This copy is for personal use only - distribution prohibited - This copy is for personal use only - distribution prohibited(symboliczną, społeczną i bytową) oraz trzy układy kultury według form komunikacji.W oparciu o podobny język pojęciowy Z. Krawczyk opracował teorię socjologii kulturyfizycznej [Krawczyk 1995]. Kulturę fizyczną interpretuje on w kategoriach antropologicznokulturowychi semiologicznych, co zgodne jest z ogólnymi tendencjami w światowejsocjologii sportu. Właśnie socjologia kultury fizycznej analizująca bio-psycho-społecznegoczłowieka (w jego postawach i dążeniach, fizycznej działalności i relacjach środowiskowych),sprzyja jego holistycznej, społecznej i psychiczno-cielesnej identyfikacji.Cała humanistycznie zorientowana teoria kultury fizycznej buduje model antropologicznyna pograniczu nauk społecznych i przyrodniczych. Jak stwierdza J. Kosiewicz, A. Pawłuckidokonał syntezy pewnych wcześniejszych założeń, tworząc w perspektywie rygoryzmuaksjologicznego nową pedagogikę ciała (wychowania fizycznego i zdrowotnego) [Kosiewicz2000, s. 94-95]. Najszerzej program badawczy Z. Krawczyka rozwija J. Kosiewicz, którydokonał metodologicznej analizy nauk podstawowych i praktycznych kultury fizycznej, orazdokonał ustalenia (sformułowania) stanu aktualnego filozofii (zwłaszcza antropologiifilozoficznej) kultury fizycznej, uwzględniającego dorobek teoretyczny i namysł filozoficznyróżnych dziedzin kultury fizycznej, z uwzględnieniem współczesnej teologii ciała [Kosiewicz1986, 2000].Postulowane uwzględnianie w badaniach antropologicznych i społecznych wymiaru cielesności[Mauss 1973] i nietypowych doświadczeń poznawczych (pozazmysłowych lub pozaintelektualnych)[Wyka 1993] realizowane jest najpełniej w teorii sztuk walki [Cynarski 2000 a, c, l]. Tutajtakże, w socjologicznej i antropologicznej refleksji nad psychofizycznymi praktykami Wschodu,w pełni realizowane są wskazania filozofii (antropologii) dialogu osobowego, postulowane przezM. Bubera [Filipiak, Szulakiewicz 1993]. Człowiek sztuk walki funkcjonuje nie tylko na pogranicznymobszarze kontekstów historycznych i kulturowych, ale także w relacjach z uczniem,z nauczycielem duchowej drogi i z boskim Absolutem. Wymiar transgresji i transcendencji nadajetu – bez względu na fakt odniesienia do osobowego Boga lub inaczej rozumianej OstatecznejPrawdy – „boski pierwiastek‟ antropologii tej sfery kultury i wymaga jego uwzględniania. Wymiartranscendencji wymaga perspektywy personalistycznej lub jej pokrewnej.Antropologia sztuk walkiKultura w krajach Dalekiego Wschodu postrzegana jest inaczej niż na Zachodzie. Nie jestmianowicie uwikłana w przeciwstawienia fizyczności i duchowości, ani problemy dualizmunatury ludzkiej. W chińskiej filozofii przeważa myślenie komplementarne – elementyrzeczywistości wzajemnie się uzupełniają, nawet dobro o zło. Brak też wyraźnego rozgraniczeniafilozofii, religii i praktyki życiowej. Owa praktyka – jako proces poznawczy doświadczaniai realizacji wartości – uzupełnia wiedzę, oddziałując na sfery: intelektualną, emocjonalną,wolicjonalną, rozwijając zmysł intuicyjnego postrzegania rzeczywistości.Analiza psychofizycznych praktyk powstałych w kulturze Azji wschodniej i południowowschodniejumożliwia nam nie tylko lepszą recepcję człowieka z tamtego kręgu kulturowego,ale także nową perspektywę spojrzenia na kulturę i antropologię. Tego rodzaju kulturowo--antropologiczna analiza i synteza (w znaczeniu kompilacji różnych punktów widzenia lubodniesienia dla interpretacji problemów wielowymiarowych i ich wielowarstwowych znaczeń)stanowi podstawę dla humanistycznie (lub personalistycznie) zorientowanej teorii dalekowschodnichsztuk walki. Systemy dalekowschodnich sztuk walki bazują na tradycjach religijnychsystemów medytacji i samorealizacji, zawierają kanony pochodzące z rycerskich kodeksówmoralnych, stanowią fragment narodowych kultur – tradycji militarnej i dziedzictwa historycznegokrajów tego rejonu świata. Z trudnością mieszczą się w pojęciu kultury fizycznej, gdyżtaki podział kultury (i człowieka) wydaje się być w ich przypadku zbytnim (nieuzasadnionym)redukcjonistycznym uproszczeniem.Cała powstająca teoria sztuk walki [Cynarski 2000 i, j] budowana jest z koniecznościinterdyscyplinarnego, holistycznego ujęcia tego fenomenu, którego redukcja do egzotycznej122Electronic PDF security powered by Committee of Scientific Research, Stowarzyszenie Idokan Polska ®, Poland