Kushtet e Jetesës dhe Pabarazia në Shqipëri - INSTAT
Kushtet e Jetesës dhe Pabarazia në Shqipëri - INSTAT Kushtet e Jetesës dhe Pabarazia në Shqipëri - INSTAT
Varfëria dhe Pabarazitë në Shëndetësidhe Instituti i Sigurimeve Shëndetësore. Njëmasë tjetër që u mor ishte lejimi i sistemitmjekësor privat paralel. (Gjonça, E. dheGjonça, A., 2000). Ndërsa këto masandihmuan për ta lehtësuar dhënien e kujdesitshëndetësor dhe financimin e pjesshëm tëtij, përkundrazi, ato nuk e ruajtën barazinë dhembulimin e plotë gjeografik me kujdesmjekësor, që ishte trashëguar prej sëkaluarës komuniste. Mundësia për të pasurshërbime shëndetësore është zvogëluarsidomos në zonat fshatare dhe të thella gjatëviteve 1990. Nga 630 qendra shëndetësoreqë veprojnë sot në vend, 50 vlerësohen si tëpapërdorshme. Veç kësaj, nga 2.000ambulanca që nevojiten për mbulimin normaltë popullsisë me shërbime shëndetësore nëmbarë vendin, rreth 1300 prej tyre nukfunksionojnë (Q. e Shq., Strategjia kombëtarepër zhvillimin ekonomik-shoqëror, 2003).Bazuar në këto të dhëna del se shpenzimet eqeverisë u shkurtuan rëndë (Tabela 2-1) dhekjo gjë u pasqyrua në rënien e një varguaspektesh për shëndetin e popullsisë. Numrii mjekëve për 100.000 banorë ka rënë prej171 te 139 në vitin 2000, duke e përmbysurprirjen pozitive përpara vitit 1990. Numri iinfermiereve po ashtu zbriti poshtë. Me hap tëngjashëm ka pësuar rënie numri i shtretërvenë spitale nga 590 më 1990 te 326 në vitin2000, si dhe numri i spitaleve për 100.000banorë nga 4,11 më 1992 te 1,61 në vitin 2000(Tabela 2-1).Tabela 2-1. Treguesit e përdorimit të kujdesit shëndetësor në ShqipëriNuk është për t’u habitur që ndryshimet nëkëto masa për mjekësinë do të kishin pasojaafatshkurtër mbi shëndetin e popullsisë. Dyndarjet vijuese japin gjendjen e shëndetit tëpopullsisë shqiptare në vitin 2002 sipasmatjeve të bëra me vetëvlerësim dhe tërastisjes së sëmundjeve kronike e akute.2.1 Gjendja shëndetësore dhepabarazitë (shëndeti sipasvetëvlerësimeve)Përgjithësisht shqiptarët bëjnë një jetë më tëshëndetshme në krahasim me europianët etjetë lindorë e juglindorë (Gjonça, A. 2001). Atajetojnë gjatë, me zgjatje mesatare rreth 74,5vjet për të dyja gjinitë në vitin 2000 (INSTAT,2003). Këtë zgjatje të madhe të jetës ata ekanë ruajtur madje edhe gjatë viteve 1990.Punime të tjera kanë nxjerrë në pah se kjovjen kryesisht prej përmirësimeve që ndodhëngjatë 50 vjetëve të fundit në sistemin shqiptartë kujdesit shëndetësor, prej përmirësimevenë ushqim, si dhe stilit të shëndetshëmmesdhetar të jetesës, që ekziston tekshqiptarët në krahasim me europianët e tjerë(Gjonça, A. dhe Bobak, B., 1997). Ndërsamatjet e vdekshmërisë mbështeten në tëdhënat e agregate dhe na tregojnë nivelin dhemodelin e vdekshmërisë, ndërkohë që atonuk na tregojnë nivelin e sëmundshmërisësë popullsisë dhe sesi e perceptojnë njerëzitshëndetin e tyre.1990 1 1992 1995 2000 2001 2002Shpenzimet shëndetësore sipërqindje e PBB 3.36 2.38 1.91 2.00 2.70Mjekë për 100.000 banorë 171.02 165.01 130.63 138.89Infermiere për 100.000banorë 499.20 435.09 390.94Shtretër për 100.000 banorë 590.01 401.34 319.22 326.33Spitale për 100.000 banorë 4.11 1.57 1.61Burimi: Zyra Rajonale e OBSH për Europën, Health for All database.Shënimi 1 : Të dhënat për vitin 1990 janë mbështetur te Vjetari Statistikor i Shqipërisë.MMSJ-ja është i pari dhe i vetmi vrojtim, që kambledhur të dhëna për vdekshmërinë përgjithë popullsinë e Shqipërisë. Të dhënat eanalizuara këtu janë matje të vetëvlerësimitpër gjendjen shëndetësore dhe rastisjen esëmundjeve kronike e akute për individët epopullsisë së anketuar. Përveç pasqyrimit tëmodelit të vdekshmërisë së vendit, shqyrtimi itë dhënave për gjendjen e shëndetit me anëtë vetëperceptimit ka dobi të madhe për22 REGJISTRIMI I POPULLSISË DHE I BANESAVE 2001
k a p i t u l l i dyhartuesit e politikave, pasi në sistemin ekujdesit shëndetësor me orientim tregu, në tëcilin të sëmurët zgjedhin se çfarë të‘konsumojnë’ dhe paguajnë për të, ka rëndësiqë këto shërbime të ndërtohen duke umbështetur në nevojat e tyre. Këto të dhënandihmojnë studiuesit dhe hartuesit epolitikave për të përcaktuar nevojat e kujdesitshëndetësor të popullsisë. Një përfitim tjetërdel nga analiza e këtyre të dhënave: ne jeminë gjendje të masin pabarazitë në fushën eshëndetit mes popullsisë shqiptare, lidhur memundësinë për ta pasur shërbiminshëndetësor, me pagesat e përdoruesve(kush mund t’i përballojë dhe kush jo), si dhelidhur me karakteristikat e tjera të gjendjesekonomike e shoqërore, si të ardhurat, arsimietj. Tabela 2.1-1 tregon shëndetin sipasvetëperceptimit te grupmoshat e të pyeturve.Ashtu siç edhe mund të pritej, kur njerëzitmoshohen, ata bëjnë një matje dhe njëvetëvlerësim të gjendjes së tyre shëndetësore,duke treguar nëse shëndeti i tyre ështëpërmirësuar apo përkeqësuar.Kjo nuk është thjesht pasqyrim i gjendjes sëshëndetit të tyre, por dihet gjithashtu se mundtë jetë një e dhënë e trilluar në moshë tëmadhe. Ndërsa ata që thonë se e kanëshëndetin të mirë ose shumë të mirë, janëbreznitë e moshave të reja, zakonisht nënmoshën 40 vjeç. Kështu, gjithë njerëzit qëthonë se e kanë shëndetin shumë të mirë, 62për qind janë të moshave ndërmjet viteve 10-39, ndërsa vetëm 1,5 për qind të njerëzve memoshë 60 vjet e më sipër thonë se e kanëshëndetin shumë të mirë. Tabloja del tërësishte ndryshme për njerëzit që njoftojnë seshëndeti i tyre është shumë i keq. Të rinjtë(me moshë 10-19 vjeç) përbëjnë vetëm 3,5për qind të këtyre njerëzve dhe ata mbi 60 vjeçpërbëjnë 57,9 për qind.Kur shqyrtohendallimet fshat-qytet, del e qartë që në zonatrurale ka një prirje për të pasur përqindje mëtë lartë njerëzish që vlerësojnë se kanëshëndet shumë të keq. Kështu, përqindja enjerëzve që thonë se e kanë shëndetin shumëTabela 2.1.-1. Shëndeti i vetëvlerësuar sipas moshës së të pyeturveGrupmoshat Shumë i mire I mirë Mesatar I keq Shumë i keq Gjithsej0-9 24.27 20.43 8.43 4.95 1.4 18.3510-19 31.38 19.8 8.09 4.06 3.47 20.3220-39 30.84 28.64 17.46 10.68 15.31 26.0540-59 11.98 23.55 35.3 28.57 21.89 21.9660+ 1.53 7.59 30.71 51.75 57.92 13.33Gjithsej 100 100 100 100 100 100të mirë është më e lartë në zonat urbane (41,1për qind), krahasuar me zonat fshatare (26,6për qind). E kundërta është e vërtetë përnjerëzit që e vlerësojnë se e kanë shëndetintë keq dhe shumë të keq, ku përqindjet ngazonat rurale janë më të larta sesa ato të zonaveurbane, përkatësisht 1,4 për qind (në qytet)dhe 1,6 për qind (në fshat) për shëndetinshumë të keq, kurse 5,75 për qind (në qytet)dhe 8,9 për qind (në fshat për njoftimet meshëndet të keq). Kjo ishte diçka që pritej,sepse siç është treguar më sipër, njerëzit nëzonat rurale përgjithësisht janë më të varfërsesa në zonat urbane. Kjo vërtetohet edhe ngaanalizat e shëndetit të vetëvlerësuar sipasnivelit të varfërisë. Një model mjaft interesantdel gjithashtu, kur shëndeti i vetëvlerësuaranalizohet nga pikëpamja e shpërndarjesrajonale të popullsisë. Kështu, në zonat mepërqindje më të lartë të njerëzve që njoftojnëse kanë shëndet të mirë janë zonat më tëpasura të Tiranës dhe të jugperëndimit.Figure 2.1-1.Shëndeti i vetëvlerësuar për popullsinë urbane eruraleShumë i keqI keqMesatareMirëShumë mirëQytetFshat0 10 20 30 40 50 60në %kushtet e jetesës dhe pabarazia në shqipëri 23
- Page 1: KUSHTET E JETESËS DHEPABARAZIA NË
- Page 4 and 5: 1 PËRSHKRIMI I VARFËRISË NË SHQ
- Page 6 and 7: Figura 1.3.1-1: Ndryshimet në Për
- Page 8 and 9: Përshkrimi i Varfërisë në Shqip
- Page 10 and 11: Përshkrimi i Varfërisë në Shqip
- Page 12 and 13: Përshkrimi i Varfërisë në Shqip
- Page 14 and 15: Përshkrimi i Varfërisë në Shqip
- Page 16 and 17: Përshkrimi i Varfërisë në Shqip
- Page 18 and 19: Përshkrimi i Varfërisë në Shqip
- Page 20 and 21: Varfëria dhe Pabarazitë në Shën
- Page 24 and 25: Varfëria dhe Pabarazitë në Shën
- Page 26 and 27: Varfëria dhe Pabarazitë në Shën
- Page 28 and 29: Varfëria dhe Pabarazitë në Shën
- Page 30 and 31: Varfëria dhe Pabarazitë në Shën
- Page 32 and 33: Varfëria dhe Pabarazitë në Shën
- Page 34 and 35: Varfëria dhe Pabarazitë në Arsim
- Page 36 and 37: Varfëria dhe Pabarazitë në Arsim
- Page 38 and 39: Varfëria dhe Pabarazitë në Arsim
- Page 40 and 41: Varfëria dhe Pabarazitë në Arsim
- Page 42 and 43: Kushtet e Banimit dhe Pabaraziaqind
- Page 44 and 45: Kushtet e Banimit dhe Pabaraziatë
- Page 46 and 47: Kushtet e Banimit dhe Pabarazia46 R
- Page 48 and 49: Keefe et al. 1971. Area Handbook fo
- Page 50: CIP Katalogimi në botim BK Tiranë
k a p i t u l l i dyhartuesit e politikave, pasi <strong>në</strong> sistemin ekujdesit shëndetësor me orientim tregu, <strong>në</strong> tëcilin të sëmurët zgjedhin se çfarë të‘konsumoj<strong>në</strong>’ <strong>dhe</strong> paguaj<strong>në</strong> për të, ka rëndësiqë këto shërbime të ndërtohen duke umbështetur <strong>në</strong> nevojat e tyre. Këto të dhënandihmoj<strong>në</strong> studiuesit <strong>dhe</strong> hartuesit epolitikave për të përcaktuar nevojat e kujdesitshëndetësor të popullsisë. Një përfitim tjetërdel nga analiza e këtyre të dhënave: ne jemi<strong>në</strong> gjendje të masin pabarazitë <strong>në</strong> fushën eshëndetit mes popullsisë shqiptare, lidhur memundësi<strong>në</strong> për ta pasur shërbiminshëndetësor, me pagesat e përdoruesve(kush mund t’i përballojë <strong>dhe</strong> kush jo), si <strong>dhe</strong>lidhur me karakteristikat e tjera të gjendjesekonomike e shoqërore, si të ardhurat, arsimietj. Tabela 2.1-1 tregon shëndetin sipasvetëperceptimit te grupmoshat e të pyeturve.Ashtu siç e<strong>dhe</strong> mund të pritej, kur njerëzitmoshohen, ata bëj<strong>në</strong> një matje <strong>dhe</strong> njëvetëvlerësim të gjendjes së tyre shëndetësore,duke treguar <strong>në</strong>se shëndeti i tyre ështëpërmirësuar apo përkeqësuar.Kjo nuk është thjesht pasqyrim i gjendjes sëshëndetit të tyre, por dihet gjithashtu se mundtë jetë një e dhë<strong>në</strong> e trilluar <strong>në</strong> moshë tëma<strong>dhe</strong>. Ndërsa ata që tho<strong>në</strong> se e ka<strong>në</strong>shëndetin të mirë ose shumë të mirë, ja<strong>në</strong>breznitë e moshave të reja, zakonisht <strong>në</strong>nmoshën 40 vjeç. Kështu, gjithë njerëzit qëtho<strong>në</strong> se e ka<strong>në</strong> shëndetin shumë të mirë, 62për qind ja<strong>në</strong> të moshave ndërmjet viteve 10-39, ndërsa vetëm 1,5 për qind të njerëzve memoshë 60 vjet e më sipër tho<strong>në</strong> se e ka<strong>në</strong>shëndetin shumë të mirë. Tabloja del tërësishte ndryshme për njerëzit që njoftoj<strong>në</strong> seshëndeti i tyre është shumë i keq. Të rinjtë(me moshë 10-19 vjeç) përbëj<strong>në</strong> vetëm 3,5për qind të këtyre njerëzve <strong>dhe</strong> ata mbi 60 vjeçpërbëj<strong>në</strong> 57,9 për qind.Kur shqyrtohendallimet fshat-qytet, del e qartë që <strong>në</strong> zonatrurale ka një prirje për të pasur përqindje mëtë lartë njerëzish që vlerësoj<strong>në</strong> se ka<strong>në</strong>shëndet shumë të keq. Kështu, përqindja enjerëzve që tho<strong>në</strong> se e ka<strong>në</strong> shëndetin shumëTabela 2.1.-1. Shëndeti i vetëvlerësuar sipas moshës së të pyeturveGrupmoshat Shumë i mire I mirë Mesatar I keq Shumë i keq Gjithsej0-9 24.27 20.43 8.43 4.95 1.4 18.3510-19 31.38 19.8 8.09 4.06 3.47 20.3220-39 30.84 28.64 17.46 10.68 15.31 26.0540-59 11.98 23.55 35.3 28.57 21.89 21.9660+ 1.53 7.59 30.71 51.75 57.92 13.33Gjithsej 100 100 100 100 100 100të mirë është më e lartë <strong>në</strong> zonat urbane (41,1për qind), krahasuar me zonat fshatare (26,6për qind). E kundërta është e vërtetë përnjerëzit që e vlerësoj<strong>në</strong> se e ka<strong>në</strong> shëndetintë keq <strong>dhe</strong> shumë të keq, ku përqindjet ngazonat rurale ja<strong>në</strong> më të larta sesa ato të zonaveurbane, përkatësisht 1,4 për qind (<strong>në</strong> qytet)<strong>dhe</strong> 1,6 për qind (<strong>në</strong> fshat) për shëndetinshumë të keq, kurse 5,75 për qind (<strong>në</strong> qytet)<strong>dhe</strong> 8,9 për qind (<strong>në</strong> fshat për njoftimet meshëndet të keq). Kjo ishte diçka që pritej,sepse siç është treguar më sipër, njerëzit <strong>në</strong>zonat rurale përgjithësisht ja<strong>në</strong> më të varfërsesa <strong>në</strong> zonat urbane. Kjo vërtetohet e<strong>dhe</strong> ngaanalizat e shëndetit të vetëvlerësuar sipasnivelit të varfërisë. Një model mjaft interesantdel gjithashtu, kur shëndeti i vetëvlerësuaranalizohet nga pikëpamja e shpërndarjesrajonale të popullsisë. Kështu, <strong>në</strong> zonat mepërqindje më të lartë të njerëzve që njoftoj<strong>në</strong>se ka<strong>në</strong> shëndet të mirë ja<strong>në</strong> zonat më tëpasura të Tira<strong>në</strong>s <strong>dhe</strong> të jugperëndimit.Figure 2.1-1.Shëndeti i vetëvlerësuar për popullsi<strong>në</strong> urbane eruraleShumë i keqI keqMesatareMirëShumë mirëQytetFshat0 10 20 30 40 50 60<strong>në</strong> %kushtet e jetesës <strong>dhe</strong> pabarazia <strong>në</strong> shqipëri 23