Kushtet e Jetesës dhe Pabarazia në Shqipëri - INSTAT

Përshkrimi i Varfërisë në Shqipëri1.3.4 Pabarazitë në kushtet ebanimit e të jetesësKushtet e banimit e të strehimit në Shqipërigjithmonë kanë qenë të papërshtatshme.Kurdoherë sektori publik dhe infrastrukturabazë kanë qenë të pamjaftueshme. Përparase të vinin në pushtet komunistët sistemi ikullimit ishte i dobët dhe furnizimi me ujëkufizohej në disa pjesë të vendit, por madjeedhe atje vetëm për disa shtëpi, kryesisht dukeu mbështetur te puset dhe depozitat private.Këtë gjendje e shoqëronin ndërtimet e këqijatë banesave, gjendja tejet e keqe e higjienëse sanitetit jo vetëm në zonat fshatare, por edhenë vendbanimet e pakta qytetare. Këto rrethanae detyruan shtetin komunist ta vinte në qendërtë politikës pas luftës jo thjesht pakësimin edallimeve shoqërore-ekonomike brendavendit, por edhe përmirësimin e kushteve tëstrehimit e të mjediseve brenda vendit.Menjëherë pas Luftës së Dytë Botërore shtetii shtoi përpjekjet për të rindërtuar 62.000shtëpitë e shkatërruara nga lufta, si dhe për tëndërtuar apartamente e banesa të reja që tëpërballohej rritja e shpejtë e popullsisë.Kështu tashmë në vitin 1970 ishin ndërtuar185.000 apartamente e banesa të reja me njënormë prej 7.400 hyrjesh në vit (Hall, 1994, f.95). Me gjithë këto përpjekje, shtimi i banesavenuk e përballonte normën e lartë të shtimit tëpopullsisë, që shkonte duke u ngritur në këtëperiudhë me më tepër se 3 për qind në vit.Pas viteve 1970 rënia e shtimit të popullsisëdhe shtimi i qëndrueshëm i numrit tëbanesave të reja, e zbuti pak trysninë përkërkesat e strehimit. Me gjithë ndërtimet e reja,asnjëherë nuk u bë riparimi i shtëpive të vjetraekzistuese, të cilat në disa zona të vendit ubraktisën nga familjet.Gjendja e shërbimeve dhe e pajisjeveafatgjate nuk ishte shumë e ndryshme. Ngafundi i viteve 1980 gjysma e popullsisëfshatare nuk kishte ujë të rrjedhshëm. Gjendjaishte edhe më e rëndë për ngrohjen. Përngrohje përdorej vetëm lëndë djegëse engurtë, kryesisht drutë. Në pjesën më të madhetë banesave e të shtëpive në vend nuk kishtengrohje qendrore. Përjashtim bënin zonat afërburimeve të gazit ose të naftës. Po edhe atjefurnizimi ishte i papërshtatshëm. I vetmi“sukses” i shtetit komunist, me të cilinkrenohej, ishte elektrifikimi i gjithë vendit nëvitin 1970. Nga mesi i viteve 1990 pabaraziakryesore në sigurimin e shërbimeve bazëshihej ndërmjet zonave fshatare e qytetare,duke qenë këto të fundit më mirë. Kushtet ejetesës në zonat fshatare ishin tëpapërshtatshme në rastin më të mirë,sidomos lidhur me ujin e rrjedhshëm dhepraninë e pajisjeve të tualetit brenda shtëpive.Me gjithë rritjen e numrit të banesave gjatëviteve të kaluara përpara vitit 1990, në mbarëShqipërinë ndeshej mbipopullimi i banesave.Shumica e hyrjeve të sapondërtuaramesatarisht kishin dy dhoma e një kuzhinëdhe ishin të mbipopulluara. Mëse dy të tretat ebanesave dalin të mbipopulluara edhe nga tëdhënat e vitit 2001. Gjendja duket më e mirënë qytetet kryesore, si Tiranë dhe Durrës.1.4 Nivelet dhe modelet e varfërisë etë pabarazisëVlerësimet për nivelin e varfërisë në Shqipëri,të mbështetura në të dhënat e MMSJ-së, janëbërë nga Banka Botërore dhe INSTAT-i (2003).Janë njehsuar nivele të ndryshme të varfërisë,duke u mbështetur në llogaritjen e konsumittë përgjithshëm të popullsisë shqiptare. Dymë të rëndësishmet prej tyre, që i kemipërdorur në këtë punim, janë niveli i varfërisëushqimore dhe niveli i varfërisë së plotë. Nivelii varfërisë ushqimore është niveli i tëardhurave për frymë në muaj, tëdomosdoshme që një shqiptar të marrëminimumin e sasisë së kalorive. Ky nivelllogaritet në 3.047 lekë. I dyti, niveli më irëndësishëm i varfërisë është niveli i plotë ivarfërisë, që përfshin edhe konsumin eprodukteve joushqimore, llogaritet të jetë 4.89116 REGJISTRIMI I POPULLSISË DHE I BANESAVE 2001