Përshkrimi i Varfërisë <strong>në</strong> <strong>Shqipëri</strong>shërbimeve shëndetësore kishin nevojë përrimëkëmbje <strong>dhe</strong> për pajisje, ndërkohë kishtezona ku mungonte tërësisht shërbimishëndetësor, kurse banorët përballeshin mevështirësi për të vajtur deri te qendrat më tëafërta shëndetësore për shkak tëinfrastrukturës së dobët. Ndërmjet rretheve kashumë pabarazi <strong>në</strong> shpërndarjen e pajisjeveshëndetësore <strong>dhe</strong> madje mungon personelii kualifikuar e<strong>dhe</strong> <strong>në</strong> ato ekzistuese. Pjesa mëe ma<strong>dhe</strong> e këtyre pabarazive pasqyrohen <strong>në</strong>rezultatet e analizave të të dhënave të MMSJsëtë paraqitura <strong>në</strong> pjesën 2.Me gjithë vëmendjen e përqendruar tevdekshmëria e fëmijëve e <strong>në</strong> veçanti foshnjoregjatë periudhës komuniste, përsëri ekzistontepabarazia brenda vendit. Kështu, dallimetndërmjet krahinave për vdekshmëri<strong>në</strong> ishintë qarta midis zo<strong>në</strong>s më të varfër të verilindjes,të krahasuar me gjendjen pak më të mirë <strong>në</strong>zo<strong>në</strong>n jugperëndimore. Kjo shkallë evdekshmërisë krahinore më tepër sesa njëpasqyrim i rrethanave të varfërisë, ishtetregues i pabarazive <strong>në</strong> arsim, e <strong>në</strong> veçanti iarsimit të femrave (Gjonça, A. 2001).1.3.3 Pabarazitë <strong>në</strong> arsim: dallimetndërmjet fshatit e qytetit, dallimetndërmjet rajoneve.Kur shteti komunist erdhi <strong>në</strong> fuqi më 1945trashëgoi një gjendje të rëndë lidhur me arsimine popullsisë. Mëse 80 për qind e popullsisëishte analfabete. Në vitin 1949 shteti miratoi njëligj që kërkonte zhdukjen e analfabetizmit, dukeu mësuar shkrim e këndim të gjithë njerëzvenga mosha dymbëdhjetë deri <strong>në</strong> dyzet vjeç(Keefe, E.K. e të tj., 1971, f. 86). Në vitin 1952 uvendos arsimi i detyrueshëm për fëmijët emoshës 7-14 vjeç. Shteti deklaroi se ndërmjetviteve 1955-‘56 analfabetizmi u zhduk te të gjithënjerëzit <strong>në</strong>n moshën dyzet vjeç. U ngrit njëstrukturë arsimore me shkollën 8-vjeçare <strong>dhe</strong>me arsimin e mesëm 4-vjeçar për të përgatiturpu<strong>në</strong>torë të kualifikuar. U hapën shkollat embrëmjes që të rriturve t’u jepej mundësia tavazhdonin ose ta fillonin arsimin pa u shkëputurnga puna (Skendi, S. 1956). Reforma e funditarsimore u bë <strong>në</strong> vitin 1970. U vendos një sistemi njëjtë me programe të veçanta për shkollëntetëvjeçare e të mesme, u vendos një programstandard lëndësh të shkollës së mesme, i cilipërmbante 55% mësim, 27% pu<strong>në</strong> prodhuese,18% stërvitje ushtarake <strong>dhe</strong> përgatitje fizike(Hall, D. 1994, f. 75).Po të shqyrtohet frekuentimi i shkollës, del se<strong>Shqipëri</strong>a kishte një sistem arsimor me bazëtë gjerë, <strong>në</strong> të cilin pothuaj 90% e nxë<strong>në</strong>svepërfundonin shkollën e detyrueshmetetëvjeçare <strong>dhe</strong> prej tyre 74% vazhdoninshkollën e mesme. Prej këtyre të fundit mëtepër se 40% vazhdonin shkollën e lartë. Sipasshifrave zyrtare, <strong>në</strong> fund të vitit 1972 kishte700.000 nxë<strong>në</strong>s e studentë, që do të thotë senjë <strong>në</strong> çdo tre banorë ndiqte ndonjë lloj shkolle(Këllezi, A. 1973, f. 39). Numri i kopshteve tëfëmijëve <strong>në</strong> qytete u rrit me 112% nga viti 1970deri më 1990, ndërsa <strong>në</strong> zonat fshatare ushtua 150%. Për të njëjtën periudhë kohe,numri i shkollave fillore <strong>në</strong> zonat fshatare u rrit31% <strong>dhe</strong> <strong>në</strong> qytete 24%. Numri i përgjithshëmi shkollave të mesme u shtua 291%, kurse ishkollave të larta 60%.Një prirje e ngjashme vërehet për numrin enxë<strong>në</strong>sve e të studentëve. Kështu, numri inxë<strong>në</strong>sve që mbaruan shkollat tetëvjeçare përperiudhën 1970-1990 u rrit 74,8%, për shkollate mesme numri u shtua <strong>në</strong> 914,2% <strong>dhe</strong> përshkollat e larta 147%. Arsimi jepej falas.Studentët që kishin të ardhura të ulëta <strong>në</strong>familje kishin të drejtë të merrnin bursë, që umundësonte të kishin falas fjetjen, ushqiminetj. (Marmullaku, R. 1975, f. 79). Ashtu si përgjendjen shëndetësore të popullsisë, e<strong>dhe</strong>për arsimin politika shtetërore përsëri synontetë zvogëlonte pabarazitë ndërmjet krahinavetë ndryshme <strong>dhe</strong> ndërmjet zonave fshatare <strong>dhe</strong>qyteteve. Zgjerimi i institucioneve arsimore eparashkollore pati zhvillim të shpejtë, mirëpomesataret <strong>në</strong> shkallë vendi fshehin një14 REGJISTRIMI I POPULLSISË DHE I BANESAVE 2001
k a p i t u l l i n j ëndryshim sipas rajoneve me një farë dallimi.Vërehet një ndarje rajonale për prirjet <strong>dhe</strong>nivelet ndërmjet verilindjes e jugperëndimit tëvendit. Rrethet e jugut të <strong>Shqipëri</strong>së si Kolonja,Përmeti, Tepelena <strong>dhe</strong> Saranda ishin mbimesataren e vendit, ndërsa e kundërtandodhte me rrethet e veriut si Pukë, Mirditë,Gramsh, Kukës <strong>dhe</strong> Dibër (Golemi, B. <strong>dhe</strong>Misja, V. 1987, f. 184; Sjoberg O. 1991, f. 71).Disa nga arsyet përse zonat malore të veriutmbeteshin prapa nga niveli arsimor mund tëke<strong>në</strong> qe<strong>në</strong> niveli i dobët i urbanizimit, traditat,feja <strong>dhe</strong> struktura moshore. Ndikimi i këtijkompleksi faktorësh pasqyrohet gjithashtu <strong>në</strong>dallimet e vdekshmërisë.Ndërsa frekuentimii shkollës <strong>dhe</strong> zhdukja e analfabetizmit ishinarritje mbresëlë<strong>në</strong>se, nuk mund të thuhet enjëjta gjë për cilësi<strong>në</strong> e arsimit. Shkollat vuaninnga mbingarkesa e nxë<strong>në</strong>sve <strong>dhe</strong> ngamungesa e mjediseve <strong>dhe</strong> e materialevemësimore.Fig. 1.3.3-1: Dallimet rajonale <strong>në</strong> arsim <strong>në</strong><strong>Shqipëri</strong> <strong>në</strong> vitet 1970Tabela 1.3.3-1. Numri i shkollave <strong>dhe</strong> numri i studentëve që ka<strong>në</strong> mbaruarshkollat më 1950-1990.Numri i shkollaveParashkollore Tetëvjeçare Të mesme Të lartaUrbane Rurale Urbane Rurale Gjithsej Gjithsej1950 93 62 82 111 2311960 230 204 132 425 6961970 378 1045 187 1187 13151980 666 2001 212 1347 2808Numri i nxë<strong>në</strong>sve e i studentëve që mbaruan shkollatTetëvjeçare (000) Të mesme (000) Të larta1950 4.3 0.5 -1960 11.2 2.4 6901970 34.6 3.5 16131980 60.4 28 28771990 60.5 35.5 3990Burimi: Vjetari Statistikor i <strong>Shqipëri</strong>së 1991.Parimi i “mbështetjes <strong>në</strong> forcat e veta” eshkëputi <strong>Shqipëri</strong><strong>në</strong> nga bota e jashtme. Nëshumicën e fushave të arsimit mungoninspecialistët <strong>dhe</strong> literatura përkatëse, kursecenzsura, kufizimet <strong>dhe</strong> mungesa e lirisëpersonale e bënin gjendjen e<strong>dhe</strong> më të keqe.Pabarazitë lidhur me dallimet qytet-fshat <strong>dhe</strong>verilindje kundrejt jugperëndimit ishin tëpranishme kur u shemb komunizmi më 1990(<strong>INSTAT</strong>, 2003). Megjithatë, arsimi ipërgjithshëm pati një arritje të dukshme <strong>në</strong>sistemin komunist.Gjatë viteve 1990 gjendjanisi të keqësohej pak nga pak si pasojë endryshimeve të shpejta politike, ekonomike<strong>dhe</strong> shoqërore që po ndodhnin <strong>në</strong> vend. Përmomentin sistemi arsimor i <strong>Shqipëri</strong>sëpërballet me një varg problemesh të rënda.Me gjithë përpjekjet pozitive që bën qeveriashqiptare për të përmirësuar legjislacionin,cilësi<strong>në</strong> e mësimdhënies <strong>dhe</strong> të mësuesve,si <strong>dhe</strong> me rënien e nivelit të braktisjes, sistemiarsimor përballet me shumë vështirësi. Kashumë shkolla, sidomos <strong>në</strong> zonat fshatare,që ja<strong>në</strong> <strong>në</strong> kushte të këqija fizike <strong>dhe</strong> umungoj<strong>në</strong> ngrohja, ndriçimi e mjediset e tjera.Në disa raste ka mungesë mësuesish mearsimin përkatës <strong>dhe</strong> po shtohen pabarazitëe kushteve të arsimimit ndërmjet zonavefshatare e të qyteteve. Kjo gjendje e veçantëpati pasoja <strong>në</strong> vitet e ardhshme.kushtet e jetesës <strong>dhe</strong> pabarazia <strong>në</strong> shqipëri 15