11.07.2015 Views

CEM&TY; nr 4 - Lafarge

CEM&TY; nr 4 - Lafarge

CEM&TY; nr 4 - Lafarge

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Zrób to z <strong>Lafarge</strong>Murowanie ścianMurowanie ścianPrawidłowe wykonanie fundamentów pozwalapłynnie przejść do kolejnego etapu budowy.Wznoszenie ścian, mimo pozornej prostoty, wymagajednak sporej precyzji. Jeśli zostanie wykonaneprofesjonalnie, oszczędzimy czas, którytrzeba by było poświęcić na dodatkowe pracewykończeniowe. Od właściwego rozpoczęciamurowania zależy jakość wybudowanej ściany.Położenie pierwszej warstwy jest więc momentemkluczowym dla dalszych prac.Przystępując do murowania, należy pamiętać o:► sprawdzeniu poziomów we wszystkich narożnikachbudynku.jest wodo‐ i mrozoodporna oraz cechuje siędużą wytrzymałością na ściskanie. Dodawaniedomieszek uplastyczniających i napowietrzającychmoże powodować kruszenie się spoini utratę ich przyczepności do podłoża orazdegradację murów. Stosuje się ją w sytuacji,gdy ściany budynku będą narażone na dużeobciążenia i zmienne warunki atmosferyczne.Zaprawę cementową układa się w warstwachod 6 do 40 mm.► zaprawa cementowo‐wapienna, będącamieszaniną cementu, wapna i piasku. Jej cechąjest dobra urabialność oraz długi czas roboczy.Zaprawę cementowo‐wapienną układa sięw warstwie do 30 mm.wyższa niż klasa materiału do murowania.Informacje o tym, jakiego typu zaprawy należystosować, zawarte są w projekcie.Tempo prac związanych z murowaniem ścianmożna zwiększyć, budując ściany jednowarstwowe.Wykonuje się je z keramzytobetonulub betonu komórkowego. Są one wytrzymałeoraz zapewniają odpowiednią izolację termiczną.Ich zaletą jest też niska waga oraz łatwośćwykonywania elewacji. Koszt wybudowaniatakich ścian jest jednak wyższy od kosztuwznoszenia ścian dwu‐ lub trzywarstwowych.Inwestor może jednak zaoszczędzić na izolacjitermicznej oraz nakładzie pracy, jaki trzebawłożyć w wykonanie ścian wielowarstwowych.► poziomej izolacji przeciwwilgociowej ścianfundamentowych, wykonywanej najczęściejz dwóch warstw papy przyklejonej lepikiem.Aby izolacja spełniała swoją funkcję, pomiędzyłączonymi pasami papy trzeba utworzyć co najmniej10‐centymetrową zakładkę.► ułożeniu na wykonanej izolacji wyrównującejwarstwy zaprawy cementowej, na której zostanieułożona pierwsza pozioma warstwa ściany.Dopiero po wykonaniu powyższych czynnościprzystępujemy do wznoszenia ścian. Do ichmurowania stosuje się materiały, które spełniająnormy wytrzymałościowe oraz posiadająodpowiednie właściwości cieplne. Warunki tenajlepiej spełniają:• bloczki z betonu komórkowego,• pustaki z ceramiki poryzowanej,• pustaki z keramzytobetonu, jednorodne bądźz wkładkami styropianowymi.Inne materiały mogą wymagać zastosowaniagrubszej izolacji termicznej.Najczęściej stosowanymi spoiwami łączącymibloczki bądź pustaki są:► zaprawa cementowa, która jest mieszaninącementu i kruszywa mineralnego. Taka zaprawa► zaprawa ciepłochronna, która jest mieszankącementową bądź cementowo‐wapiennąz dodatkami mineralnymi (perlit, keramzyt).Cechuje się dobrymi właściwościami izolacyjnymi.Stosuje się ją do murowania ścianjednowarstwowych.► zaprawa klejowa, składająca się z cementu,spoiw polimerowych oraz wypełniaczy i dodatków(wapno, środki modyfikujące). Układa się jąw warstwach od 1 do 3 mm lub od 2 do 5 mm.Grubość spoin uzależniona jest od cech zewnętrznychi jakości wykonania elementówmurowych.Do murowania nie należy stosować zbyt mocnychzapraw. Klasa zaprawy nie powinna byćPrace rozpoczynamy od postawienia wszystkichnarożników, które powinny być przynajmniejtrzywarstwowe. Linie prawidłowegoułożenia kolejnych bloczków pierwszej warstwywyznaczamy za pomocą sznurków murarskichrozciągniętych pomiędzy narożnikamiściany. Do utrzymania poziomu pomocne będąrównież inne urządzenia: gumowy młotek, poziomnicai niwelator. W celu ułatwienia korektyprostoliniowego ustawienia elementówściennych i ochrony izolacji poziomej przeduszkodzeniami pierwszą warstwę kładziemyna 2,5‐centymetrowej warstwie zaprawy murarskiej.Przy murowaniu kolejnych warstwmusimy pamiętać o zachowaniu ich poziomui pionu. Kolejne warstwy bloczków lub pustakówmuszą w poziomie pokrywać się z liniąsznura. Należy też pamiętać o tym, aby spoiny4 / CEM&<strong>TY</strong> magazyn dla klientów <strong>Lafarge</strong> Cement


Zrób to z <strong>Lafarge</strong>Stabilizacja gruntu cementemjest jednym z najlepszychsposobów na uniknięciepowstawania przełomównawierzchni. To prosta,ekonomiczna oraz ekologicznametoda, która pozwala nabardzo szybkie usztywnieniegruntu. Wykonanie takiejstabilizacji lub podbudowy niejest trudne. Warto przypomniećsobie kolejne etapy ichpowstawania.Stabilizacja i podbudowagrunt stabilizowanyPierwszym etapem stabilizacji jest usunięciegruntu organicznego. Drugim - poddanie podłożaprocesowi rozdrobnienia oraz ewentualnegodoziarnienia. Czynności te wykonuje sięmaszynami ziemnymi (takimi jak: kultywator,glebogryzarka, stabilizator czy frez ziemny)do postulowanej głębokości, która zależy odgłębokości przemarzania gruntu i zazwyczajnie wynosi więcej niż 60 centymetrów. Po przeprowadzeniurozdrobnienia można przejść dowykonywania właściwej stabilizacji spoiwem.Polega to na wymieszaniu rozdrobnionegogruntu z optymalną ilością cementu (zwykle4‐8% masy gruntu) oraz wody. Idealnym cementemdo tego celu jest Standard® produkowanyprzez firmę <strong>Lafarge</strong>. Mieszanie gruntu,w zależności od naszych potrzeb, można przeprowadzaćna placu budowy (metoda in situ)bądź w specjalnych stacjonarnych mieszarkach(metoda in plant). Rozdrobnienie gruntu orazpóźniejsze jego wymieszanie z cementem musibyć przeprowadzone tak, aby grudki ziemi,które nie połączą się z cementem, nie stanowiłyelementów niszczących podbudowę w przypadkujej zamrożenia lub styczności z wodą.Ilość stosowanego cementu jest wyznaczanaw sposób doświadczalny i zależy od uziarnieniagruntu, a także tego, czy wykonujemygrunt rodzimyDroga na podbudowie tłuczniowejo grubości 55 cmpodbudowę pomocniczą (dolna warstwa,mniejsza nośność) czy też zasadniczą (górnawarstwa, większa nośność).Po rozdrobnieniu ziemi i zastosowaniu gruntomieszarkirównomiernie mieszającej gruntz cementem należy dodać odpowiednią ilośćwody i po raz drugi wymieszać powstałą masę.Po wykonaniu tej czynności, ale jeszcze przedrozpoczęciem procesu wiązania, należy zagęścićwszystko walcem. Po kolejnym zwilżeniumożna nadawać powierzchni pożądany profil.Nie można zapominać o późniejszej pielęgnacjiwykonanej stabilizacji.Wykonanie podbudowy kosztuje niewiele,a jej głównymi zaletami jest duża wytrzymałośćoraz nośność, dzięki której w znacznymstopniu można obniżyć koszty całego procesubudowlanego oraz ograniczyć degradacjęśrodowiska, którą powoduje wymiana gruntuna kruszywa.grunt rodzimyDroga na podbudowie (30‐35 cm)z gruntu rodzimego stabilizowanegoProcentowy udział cementuw podbudowie lub stabilizacji:► 3‐4% cementu ulepsza grunt,znacznie zwiększa jegospójność oraz zmniejszanasiąkliwość i plastyczność,a także ułatwia jegozagęszczenie,► większa ilość cementu(od 5 do 15%) sprawia, żewytrzymałość gruntu zostajeznacznie zwiększona,a jego parametry zbliżajągo do słabszych betonówbudowlanych,► optymalna ilość cementupowinna utrzymywać sięw granicach od 4 do 10%w stosunku do masy suchegogruntu.25 mm50 mmkostka brukowapiasek25 mm50 mm450 mmpodbudowa właściwa250 mmgrunt rodzimyPodbudowa dla powierzchni podsamochody ciężarowePodbudowa dla powierzchnipod samochody osoboweCEM&<strong>TY</strong> / 7


Świat <strong>Lafarge</strong>św. Jakuba do Santiago de Compostela, odwiedzającpo drodze mauretańskie zamkilub wioski ukryte w dolinach przed wichremprzemian. Wszyscy zaś będą się rozkoszowaćspecjałami właściwych różnym regionomkuchni, które łączy popularność czosnku,oliwy z oliwek, chleba oraz wina nieodzownegoprzy każdym posiłku.1982‐1990 Na podbój EuropyW latach 80. Grupa <strong>Lafarge</strong> zdobywa kolejnerynki europejskie. Rozpoczyna od Niemiec,Szwajcarii, Hiszpanii, Turcji i Austrii. Trochępóźniej wkracza do NRD, Czechosłowacji,Polski, Rumunii, Ukrainy oraz Rosji.HiszpaniaNajwiększy kraj Półwyspu Iberyjskiego kojarzy się z plażami,flamenco i korridą. Ktokolwiek jednak zechce nacieszyć siętamtejszym słońcem lub przyjrzeć się widowisku mylnie zwanemuwalką byków, zaskoczony będzie tym, jak powierzchowne sąpierwsze skojarzenia.Pierwsze pakowaczki,zdjęcie z archiwum Asland <strong>Lafarge</strong>Nawet w oczach swoich mieszkańców Hiszpaniajawi się jako zróżnicowana do tego stopnia, żemówią o niej w liczbie mnogiej – „Las Españas”,czyli „Hiszpanie”. Górzyste królestwo z szanowanym,acz pozbawionym realnej władzyJuanem Carlosem na tronie to tak naprawdęsiedemnaście autonomicznych terytoriówz własnymi rządami.Regiony pielęgnują oraz podkreślają na każdymkroku swą odrębność polityczną, kulturową orazjęzykową. Przyczyniła się do tego historia półwyspu,który stawał się kolejno terenem podboju Celtów,Fenicjan, Greków, Kartagińczyków i Rzymian. OdVIII wieku n.e. zawładnęli nim Arabowie, którychpotęgę chrześcijanie zburzyli dopiero po ośmiustuleciach. Wielkie imperium, które zbudowali,straciło świetność na początku XIX wieku. Tużprzed II wojną światową kraj pogrążył się chaosiewalk wewnętrznych, po których nadeszły czasydyktatury generała Franco. Pod rządami nacjonalistówpaństwo poddane zostało dyplomatycznejizolacji. Trzeba było demokratycznych reform, byzaczęło odzyskiwać pozycję.Do lat sześćdziesiątych ubiegłego wiekuHiszpania była jednym z najuboższych krajówEuropy. Dopiero po tym, jak odkryli ją turyści,doszło do wzrostu inwestycji i napływu kapitałuzagranicznego, który zwiększył się znaczniepo przystąpieniu państwa do WspólnotyEuropejskiej w 1986 roku. Materialne i organizacyjnewsparcie ze strony Unii uwolniłohiszpańską gospodarkę od inflacji i masowegobezrobocia, z którymi do niedawna borykałasię również Polska. Dziś najcieplejszykraj Europy zaczyna zaliczać się również donajbogatszych.Największy skarb Hiszpanii to jej walory turystyczne,na które składają się klimat, krajobrazi ślady burzliwej przeszłości. Każdy odnajdzietu coś dla siebie. Plażowicze zbrązowieją naBalearach, Wyspach Kanaryjskich lub na śródziemnomorskichcostas. Miłośnicy sztuki zwiedząliczne muzea w miastach wzniesionych przezRzymian, Maurów i Hiszpanów. Miłośników górzachwycą trzytysięczniki i przyjazne narciarzomstoki Pirenejów. Wędrowcy ruszą drogąPierwsze piece obrotowe w HiszpaniiBudowa fabryki w La Pobla de Lillet, 1904 rok8 / CEM&<strong>TY</strong> magazyn dla klientów <strong>Lafarge</strong> Cement


Bezpiecznie z <strong>Lafarge</strong>granicy nominalnego udźwigu żurawia lubsuwnicy, a element mimo to nie zostaniepodniesiony.Rozbiórkę deskowania stropów można rozpocząćpo osiągnięciu przez beton dostatecznejwytrzymałości, wyłącznie na pisemne poleceniekierownika budowy zaakceptowane przez inspektoranadzoru.Ostrożnie z betonem!Choć beton zalicza się do materiałów budowlanych, które stwarzająnajmniej zagrożeń, amerykańskie Stowarzyszenie CementuPortlandzkiego (Portland Cement Association) przy pracachz mieszanką zaleca zachowanie środków ostrożności.Nade wszystko należy zadbać o ochronę oczuprzed odpryskami, a w razie zaprószenia przemyćje bieżącą wodą. Wskazane jest także stosowaniewodoodpornych rękawic, gumiaków orazubrań roboczych z długim rękawami i nogawkami.Cement, podstawowy składnik betonu,ma odczyn zasadowy, toteż mieszanka działadrażniąco na skórę. Trzeba pamiętać, że długotrwałewystawienie skóry na kontakt ze świeżymbetonem może nawet spowodować oparzeniatrzeciego stopnia, a zawarty w mieszance piasekstaje się niekiedy przyczyną otarć.Zagrożenia występujące podczas robót betonowychi żelbetowych rzadko wynikają z właściwościsamego materiału. Pracownicy najczęściejnarażeni są na działanie czynników mechanicznych(w tym zerwanie się prętów lub uszkodzeniezakotwień) lub chemicznych, a takżena oparzenie podgrzewanymi materiałami budowlanymii porażenie prądem elektrycznym.W tym zakresie sposoby bezpiecznego wykonywaniarobót betonowych określa przedewszystkim rozdział 14 Rozporządzenia MinistraInfrastruktury z dnia 6 lutego 2003 roku w sprawiebezpieczeństwa i higieny pracy podczas wykonywaniarobót budowlanych (Dz. U. 2003,Nr 47, poz. 401).Przy betoniarceMiejsce, do którego dostarczana jest masa betonowa,powinno być wyposażone w odbojnice,które przeciwdziałają stoczeniu się pojazdudostawczego. Pojemniki do transportu masymuszą być zabezpieczone przed przypadkowymwyładunkiem i wyposażone w klapy, które łatwodają się uchylić. Podniesienie i opuszczeniekosza betoniarki powinien poprzedzać sygnałdźwiękowy. Nie wolno wchodzić pod podniesionykosz ani przejeżdżać lub przechodzić poprzewodach służących do transportu mieszanki.Przed przenoszeniem, rozbieraniem lub przedłużaniemprzewodu należy wyłączyć pompęi zredukować ciśnienie do atmosferycznego.Nigdy nie wolno zwiększać ciśnienia w przewodachponad wartość dopuszczalną. W przypadkuzatkania się rury zabronione jest jej przepychanieod strony wylotu. Przy rozłączaniu jeji oczyszczaniu należy bezwzględnie stosowaćśrodki ochrony indywidualnej. Wylewanie masybetonowej w deskowanie może być przeprowadzanez wysokości nie większej niż 1 metr.Robi się to stopniowo i równomiernie, aby nieprzeciążać deskowania.Rozbiórka szalunkówi stemplowaniaPrzy podnoszeniu prefabrykatu z formy należyza pomocą siłomierza zawieszonego nahaku dźwignicy sprawdzić ciężar elementuoraz upewnić się, że nie przyssał się do formy.Obserwator urządzenia pomiarowego powinienznajdować się w odległości nie mniejszej niż1,5 m od krawędzi deskowania. Podnoszenienależy zatrzymać, gdy wskaźnik dojdzie doTakże termin rozpoczęcia prac przy rozbiórcestemplowania wyznacza obowiązkowo kierownikbudowy. Nie mogą brać w nich udziałupracownicy niewykwalifikowani. Stojaki powinnybyć usuwane stopniowo. Przy wybijaniu spodnich klinów trzeba zabezpieczyć górne częściw celu przeciwdziałania nagłemu wyskoczeniui przewróceniu się elementów. Należy zadbać,aby podczas betonowania stropu kondygnacjiwyższej pozostawione zostały podstemplowaniadeskowań żeber i podciągów na kondygnacjiniższej. Materiał z rozbiórki musi byćusuwany ze stanowisk roboczych, a wystającegwoździe, klamry oraz inne elementy stalowewyjmowane.Odczynniki chemiczneJeśli do masy betonowej dodawane są środkichemiczne, roztwór trzeba przygotowaćw przeznaczonych do tego naczyniach i w specjalniewyznaczonym miejscu. Pracownikówpowinno się wyposażyć w sprzęt ochronyindywidualnej.OparzeniaOsoby, które pracują przy podgrzewaniu lub naparzaniumateriałów, trzeba zabezpieczyć przedoparzeniem. W przypadku stosowania urządzeńo podwyższonym ciśnieniu pary należy przestrzegaćprzepisów dozoru technicznego, któredotyczą używania maszyn pracujących pod ciśnieniem.Zawory przewodów pary muszą byćumieszczone w zasięgu pracowników. Wszelkienaprawy tego rodzaju instalacji wolno wykonywaćjedynie po wyłączeniu i opróżnieniu urządzeń.Prąd elektrycznyKierownictwo zakładu pracy zobowiązane jestdo sporządzenia instrukcji dotyczącej podgrzewaniaprądem elektrycznym materiałów, takichjak betony, zaprawy czy kruszywa. Teren tegorodzaju prac powinien być ogrodzony i oznakowanytablicami ostrzegawczymi, a o zmrokui w nocy także oświetlony. W miejscu ogrzewaniaprzez całą dobę powinni być obecni pracownicyprzeszkoleni w zakresie obsługi urządzeńelektrycznych i zabezpieczeni przed oparzeniem.Należy uziemić niezabetonowane uzbrojenieżelbetowej konstrukcji w przypadku, gdyma ono łączność z odcinkiem nagrzewanymelektrycznie.CEM&<strong>TY</strong> / 13


Kącik architektonicznysię pierwszym w Polsce kompleksem łączącymfunkcje komercyjne z kulturalnymi.Browarod nowaWśród spektakularnych realizacji, które zostałydoskonale wkomponowane w swe otoczenie,prym wiedzie Stary Browar w Poznaniu. Ruinydawnej warzelni piwa Huggera, które straszyływ samym centrum miasta, z pomocą pracowniStudio ADS przekształcono w harmonijny splotnowoczesnych rozwiązań ze starą architekturąprzemysłową.Niewprawne oko nie odróżni w tym estetycznieujednoliconym kompleksie obiektów zrekonstruowanychod nowych. Bogato wykończonegzymsami, obramowaniami i detalami ceglaneelewacje przebudowanego pierwowzoruodtworzono tu na zewnątrz budynków zaprojektowanychi wzniesionych od podstaw.Również wnętrza z żeliwnymi kolumnami,granitową kostką pasaży, ścianami z cegiełi schodami z kamienia nawiązują klimatem doarchitektury z początku ubiegłego wieku.Browar powstał nie tylko jako miejsce dialogustarego z nowym, lecz także porozumieniamiędzy handlem i sztuką. Po ukończonej roktemu rozbudowie teren Centrum Handlu, Sztukii Biznesu Stary Browar obejmuje 130 tys. m 2i stanowi przestrzeń przede wszystkim handlową.Nie zmienia to faktu, iż Stary Browar stałW dużej mierze handlowy właśnie aspekt działalnościStarego Browaru umożliwił mu udziałw prestiżowym konkursie MiędzynarodowejRady Centrów Handlowych (The InternationalCouncil of Shopping Centers). W grudniu2005 roku kompleks uzyskał prestiżowy tytułNajlepszego Centrum Handlowego na Świeciew kategorii obiektów średniej wielkości.Na zakończenie wypada wymienić zastosowaneprzy budowie nietypowe rozwiązania, międzyinnymi: stropy grzybkowe, stropy w „ślimaku”prowadzącym na parking, dylatacje, żelbetowąbelkę na łuku, stalowy krzyżak, świetliknad holem głównym oraz kilka typów ścianszczelinowych. Te ostatnie, a także fundamenty,konstrukcje ścian, słupów i stropówwykonano przy użyciu 48 tys. m 3 betonu dostarczonegoi przepompowanego przez firmę<strong>Lafarge</strong> Beton.Zapraszamy zatem na wystawę lub zakupydo Starego Browaru w Poznaniu. To trzebazobaczyć!Z ostatniej chwili: nowe skrzydło Starego Browaruzajęło pierwsze miejsce w internetowym plebiscycieDobra Bryła Roku 2007! Serdecznie gratulujemy!Więcej informacji na stronie www.bryla.pl.Różności z branżyfot. Bax Baumaschinen Sp. z o.o.Koparka w wersji miniZa sprawą niewielkich rozmiarów (szerokość0,9 m, długość 3,5 m, wysokość 2,3 m) koparkaCASE CX16B umożliwia pracę nawet w najbardziejograniczonej przestrzeni. Ma szeroki wachlarzzastosowań w budownictwie (także wewnątrzbudynków) oraz przy działaniach terenowychi rozbiórkach. Jej wnętrze zaprojektowane zostałoz myślą o komforcie pracy. Minikoparkama zasięg 360 stopni i porusza się z dwiemaprędkościami. Maksymalna głębokość kopania to2,5 m, pojemność łyżki sięga 500 l, a waga koparkiwynosi od 1 520 do 1 645 kg. Orientacyjnykoszt to 23 tys. euro.Ulma Nevi – lekkie szalunki dla budownictwamieszkaniowegoDeskowania typu Nevi to ramowe szalunkipionowe, które dzięki swej niewielkiej masie40 kg/m 2 przeznaczone są do montażu ręcznego.Idealnie spisują się na budowach, gdzienie ma możliwości zastosowania dźwigu. Zaich pomocą uformować można fundamenty,ściany, szachty windowe, słupy o przekrojachokrągłych, belki oraz odstawki stropów.Powierzchnię szalującą stanowi sklejka o grubości15 mm. System bazuje na płytach o wysokości1,2 i 2,7 m oraz szerokościach od 30do 90 cm, wytrzymujących parcie betonu do60 kN/m 2 . Konstrukcja ramy jest stabilna, odpornana skręcanie i zwichrowanie. Umożliwiaona połączenie elementów w każdym miejscu(w pozycji poziomej bądź pionowej) za pomocązamka zaciskającego i uniwersalnego zamkazaciskająco‐prostującego o działaniu klinowym,obu montowanych za pomocą młotka. Szalunekten nadaje się zarówno do typowych prac, jaki konstrukcji niestandardowych pod względemgeometrii. Nevi jest dodatkowo całkowicie kompatybilnez systemami Primo oraz Tubus tegosamego producenta. Koszt szalunku określanyjest indywidualnie w zależności od projektu.14 / CEM&<strong>TY</strong> magazyn dla klientów <strong>Lafarge</strong> Cement

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!