publiczna - KZK GOP

analizy i opinieW krakowskichtramwajach osobyna wózkach mająspecjalnie wyznaczonemiejsce do podróżowania34Niektóre przystanki autobusowe nie mają nazwyna słupku i na wiacie. Dopiero przy czytaniu tabliczkiz rozkładem jazdy odkrywa się nazwę – niechlubnymprzykładem jest przystanek Makowskiego na trasie linii118. Oczywiście tabliczek brakuje przez dewastacyjnądziałalność chuliganów, ale nie zawsze zniszczeniasą natychmiastowo naprawiane.Kolorystyka przystanków jest zachowana w obrębiewszystkich linii – wiaty i słupki są niebieskie i nawiązujądo barw komunikacji miejskiej. Ciekawymrozwiązaniem jest rozmieszczenie numerów liniina słupkach w taki sposób, że odpowiadają one kierunkomjazdy – numer po lewej stronie słupka oznacza,że tramwaj będzie skręcał w tę stronę na najbliższymskrzyżowaniu. Bardzo ułatwia to orientację.Rozkłady jazdy na przystankach są spójne w całymKrakowie, a wzorzec jest czytelny. Numer linii znajdujesię u góry, a pod nim – wypis wszystkich przystankówna trasie. Największą powierzchnię karteczkizajmują czasy odjazdów, zawarte w przejrzystejtabeli. Brakuje jedynie określenia ulic, którymi poruszasię dana linia. Taka informacja pozwalałabyna lepsze zaplanowanie przesiadek przez pasażera,który nie zna dobrze miasta i same nazwy przystankówniewiele mu mówią. W obrębie centrum prawiewszystkie przystanki mają podświetlane rozkładyjazdy, co bardzo pomaga w odczytywaniu informacjipo zmroku. Poza centrum wiele przystanków takżeposiada podświetlenie, a jeśli nie ma możliwościpodłączenia prądu, stosuje się baterie słoneczne(działające już na 5 przystankach). Pojawiają się równieżtablice świetlne pokazujące odjazdy linii. Niestety,nie są one udźwiękowione, ale świetnie je widać,ponieważ jasne światełka diodowe na czarnymtle podnoszą kontrast. Tablice informacji pasażerskiejnie są połączone GPS-em z pojazdami, więc działajątylko według zaprogramowanego rozkładu, któryczasem nie może być ściśle realizowany, i informacjao odjazdach nie jest precyzyjna. W ciągu najbliższychdwóch lat tablice informacji pasażerskiej mająsię pojawić na wielu przystankach, zwłaszcza przesiadkowych.Mam nadzieję, że przy ich doborze potrzebaudźwiękowienia dla osób niewidomych zostaniewzięta pod uwagę.Problemem często wskazywanym przez osoby starszei niepełnosprawne jest stosowanie tzw. przystankówpodwójnych. Oznacza to, że tylko dwa autobusymogą jednocześnie podjechać do przystanku.Przystanki są jednak obsługiwane również przezprywatnych przewoźników, którzy busami dowożąmieszkańców okolic Krakowa. Często też kierowcysamochodów osobowych podwożą kogoś na przystanek.Powoduje to czasem sytuację, w której na przystankustoją dwa autobusy przegubowe, a pomiędzynimi jeszcze inne pojazdy. Bardzo trudno się wtedyprzesiąść, zwłaszcza że trzeba się przecisnąć przeztłum wsiadających i wysiadających pasażerów. Brakwzroku jest tutaj czynnikiem uniemożliwiającymszybkie przemieszczanie się i rozpoznawanie środkówtransportu. Niepełnosprawność motorycznaz kolei znacznie utrudnia poruszanie się w tłumie.Niestety, takie miejsca przesiadkowe nie zniknąkomunikacja publiczna