FONTY, RASTRY, BITMAPY - Instytut Maszyn Matematycznych

RASTRYkowych punktów elementarnych tworzy obszar spójny zawarty w powierzchnipróbki rastra i jednocześnie iloczyn tych punktów jest zbiorem pustym, to wypełnieniesiatki rastrowej można estymować jako iloraz ilości punktów pokrytychbarwą i ilości wszystkich punktów elementarnych użytych do próby.Założenia dotyczące uporządkowania punktów elementarnych spełnia mapabitowa. Przyporządkowanie wartości punktom mapy bitowej odbywa się podczasskanowania obrazu. Korzystając z diapozytywu próbnego naświetlanegoz rozdzielczością 2540 dpi należy przyjąć rozdzielczość mapy bitowej nie mniejsząjak 2540 dpi. Wskazane jest zastosowanie mapy bitowej o rozdzielczości będącejwielokrotnością rozdzielczości naświetlania. Trzeba jednak rozważyć ograniczeniazwiązane ze zwielokrotnieniem rozdzielczości.Po tych rozważaniach możemy przyjąć procedurę pomiarową:– skanowanie arkusza testowego na skanerze bębnowym z rozdzielczościąwyjściową 2540 dpi w formacie 8-bitowym (zbiór wyjściowy ok. 320 MB)– konwersja mapy bitowej do formatu monochromatycznego (1-bitowej reprezentacjiobrazu)– wyznaczenie próbek o kształcie kwadratowym dla rozmiarów próbki 0.3" i0.2"– obliczenie histogramów próbek– obliczenie wypełnień, uśrednienie pomiarów, określenie rzeczywistych błędówodwzorowania.2.11.2. Omówienie wyników pomiarówObok przedstawiono graficznie błędy odwzorowania dla trzech rastrów. Realizacjatestu potwierdza tezę istnienia błędów odwzorowania rastra, nadając tymsamym sens prowadzenia dalszych rozważań. Można stwierdzić, że błędypowstające podczas odwzorowania rastra nie przekraczają błędów granicznychwyznaczonych analitycznie. Jednocześnie w wielu przypadkach wartości rzeczywistebłędów sięgają wartości przewidywanych, co świadczy o poprawnymzdefiniowaniu przyczyn błędów i poprawnej ich symulacji. Dzięki takiej zgodnościprzyjęta metoda symulacji błędów posiada szersze zastosowanie w procesiedoboru parametrów rastra.Pozytywnie należy traktować dodatni charakter błędów. W wyniku pracy zostałoujawnione zjawisko kompensacji błędów, pominięte w założonych metodachanalitycznych. Uzyskany w oparciu o przyjęte założenia efekt jest zadowalający,gdyż ujawnia rzeczywiste relacje pomiędzy rastrami i w szerokim zakresie odzwierciedlarzeczywisty poziom zakłóceń w odwzorowaniu obrazu. Jednak wartoprzeanalizować przyczyny występujących czasem znacznych różnic pomiędzybłędem symulowanym i rzeczywistym.44