USTAWA z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z ...

©Kancelaria Sejmu s. 11/911) stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenianiezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji;2) możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracyoraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj icharakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek ipredyspozycje psychofizyczne.2. Niezdolność do pracy orzeka się na okres nie dłuższy niż 5 lat, z zastrzeżeniemust. 3.3. Niezdolność do pracy orzeka się na okres dłuższy niż 5 lat, jeżeli według wiedzymedycznej nie ma rokowań odzyskania zdolności do pracy przed upływem tegookresu.3a. Jeżeli osobie uprawnionej do renty z tytułu niezdolności do pracy przez okres conajmniej ostatnich 5 lat poprzedzających dzień badania lekarskiego brakujemniej niż 5 lat do osiągnięcia wieku emerytalnego określonego w art. 24 ust. 1,w przypadku dalszego stwierdzenia niezdolności do pracy orzeka się niezdolnośćdo pracy na okres do dnia osiągnięcia tego wieku.4. Zachowanie zdolności do pracy w warunkach określonych w przepisach o rehabilitacjizawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych niestanowi przeszkody do orzeczenia całkowitej niezdolności do pracy.5. W przypadku stwierdzenia naruszenia sprawności organizmu w stopniu powodującymkonieczność stałej lub długotrwałej opieki i pomocy innej osoby w zaspokajaniupodstawowych potrzeb życiowych orzeka się niezdolność do samodzielnejegzystencji. Przepisy ust. 2 i 3 stosuje się odpowiednio.Art. 14.1. Oceny niezdolności do pracy, jej stopnia oraz ustalenia:1) daty powstania niezdolności do pracy,2) trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do pracy,3) związku przyczynowego niezdolności do pracy lub śmierci z określonymiokolicznościami,4) trwałości lub przewidywanego okresu niezdolności do samodzielnej egzystencji,5) celowości przekwalifikowania zawodowego– dokonuje w formie orzeczenia lekarz orzecznik Zakładu, zwany dalej „lekarzemorzecznikiem”.2. Jeżeli nie ma możliwości ustalenia daty powstania niezdolności do pracy, natomiastustalono okres, w którym niezdolność do pracy powstała, za datę powstanianiezdolności przyjmuje się datę końcową tego okresu. Jeżeli nie ma możliwościustalenia ani daty, ani okresu powstania niezdolności do pracy, za datępowstania niezdolności przyjmuje się datę zgłoszenia wniosku o świadczenie.2a. Od orzeczenia lekarza orzecznika osobie zainteresowanej przysługuje sprzeciwdo komisji lekarskiej Zakładu, zwanej dalej „komisją lekarską”, w ciągu 14 dniod dnia doręczenia tego orzeczenia.2b. Sprzeciw wnosi się za pośrednictwem jednostki organizacyjnej Zakładu właściwejze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej.2010-10-25