Lexim letrarJeta e pasosurIshte një ditë vjeshte.Drurët që ua lëshonin gjethet e zverdhura një e nga një erërave të stinës, ishingjysmë lakuriq.Duke i vënë veshin kërcitjes së lehtë fëshfëritëse të gjetheve verdhacuke qështypeshin e ngjisheshin nën këmbët e tij, Mehmeti po çapitej drejt Pesë Pishave.Mehmeti kujtoi me hidhërim ditët kur kalonin po nëpër këtë rrugë duke luajtur eqeshur me shokun e vet, Samiun, të cilin, një javë më parë ia kishin lënë amanettokës mëmë! Një dhimbje e thellë iu ngul si thikë në zemër. Sytë iu veshën. NënPesë Pishat e ndjeu veten krejt të vetmuar!Shumë herë kishin besiduar me Samiun këtu mbi jetën e re e të pasosur qëniste me vdekjen...Sytë bojqielli të Mehmetit u drejtuan kah qiejt blu dhe nga buzët iu derdhën këtofjalë:“Zoti im i Lartë! Shoku im, Samiu, i besonte jetës së pasosur!Ai e besonte se, pas vdekjes, do të niste jeta e varrit ku, së pari, engjëjt Mynkerdhe Nekir do ta pyesin njeriun: “Cili është Zoti yt? Cila është feja jote? Si equajnë profetin tënd?” Bashkë me Samiun, pastaj, përsërisnim: “Zoti im ështëAllahu, feja ime është islami, profeti im është Muhammedi (a.s.)!Samiu e besonte se kiameti do të nisë me rënien e borisë nga Israfili, se çdogjë do të shkatërrohet, se, pas një kohe, Israfili do t’i bjerë, me lejen Tënde, për herëtë dytë borisë dhe të gjithë njerëzit do të ringjallen ashtu siç çelin lulet në pranverë,do të ngrihen nga varret e do të mblidhen në sheshin e grumbullimit të quajtur“mahsher” për të dhënë para Teje llogari!Ai e besonte se, gjatë jetës sonë në këtë botë, mirësitë dhe mëkatet tonashkruhen nga engjëjt shkrues në Fletoren e Punëve që do t’i jepet secilit nëvendgrumbullimin e llogarisë. Shumë herë me Samiun të jemi lutur kështu, o Zot:“Allahu ynë! Bëna ne nga robtë e tu të mirë që u jepet Fletorja e Punëve nga edjathta! Mos na e jep Fletorën e Punëve nga e majta, o Zot!”Shoku im besonte se të mirat dhe të këqiat do të peshohen në peshoren qëvetëm Ti e di se si do të jetë! Pastaj, njerëzit do të kalojnë nëpër urën e quajtur“sirat”; të mirët do të kalojnë me shpejtësi dhe do të hyjnë në xhennet, kurse tëkëqinjtë nuk do të kalojnë dot e do të rrokullisen në xhehennem. Bashkë me të tëjemi lutur Ty: “Jepna xhennetin, o Zot, bëna prej njerëzve të lumtur që do të tëshohin Ty!”56
Shoku im besonte se vdekja është fillimi i jetës së pasosur, prandaj nuk kishtefrikë nga vdekja! Ai kishte mall për xhennetin dhe zili për begatitë e Tua atje. Allahuim! Ki mëshirë për të, bëja varrin si lulishte xhenneti!Dhe Mehmeti tha “amin, ashtu qoftë!” dhe i fërkoi sytë me duart që ishte lutur!Atëherë ndjeu se i qenë larguar krejt dhimbja e hidhërimi që ia kishin ndrydhurgjoksin, që ia kishin shpuar zemrën pak më parë!Duke u kthyer nga erdhi, Mehmeti mendonte: “Sa bukur është të bashkoheshedhe një herë në xhennet me shokët dhe miqtë e ndarë!”Xhenneti2. XHENNETI DHE XHEHENNEMIXhennet quhet vendi ku të vdekurit si besimtarë dhe muslimanë do të qëndrojnëpas ringjalljes përgjithmonë.Në xhennet nuk ka vdekje. Jeta s’ka mbarim. Atje ndodhen të gjitha të mirat.Atje s’ka mërzitje e hidhërim, urrejtje e neveri, por vetëm gëzim e lumuri!Të mirat e xhennetit, të ngrënat e të pirat janë të bukura përtej asaj që mund t’ushkojë njerëzve në mend. Ato nuk u ngjasin të mirave të tokës!Banorët e xhennetit do të jetojnë nëpër pallate, poshtë të cilave rrjedhin lumenjdhe do të hanë prej çdo lloj fruti.Ata njerëz të lumtur që do të fitojnë të drejtën për të hyrë në xhennet, do tëkenë mundësi ta shohin Zotin. Lidhur me këtë, Profeti ynë ka thënë:“Pa dyshim, ju do ta shihni me sy Zotin tuaj ashtu siç shihni këtë hënë qëndriçon! Për këtë nuk do t’ju bëhet padrejtësi, nuk do të grindeni me kënd!” (Buhari-Myslim)Shikimi i Allahut do të jetë, për fituesit e xhennetit, dhuntia më e madhe,shpërblimi më i madh!XhehennemiXhehennemi do të jetë vendi i mohuesve të Allahut dhe i njerëzve të këqinj!57