Njohuri themelore fetare – 7.pdf - El-Hikmeh

1. PROFETESIA DHE FEJANjëri prej parimeve tona besimore është edhe besimi te profetët.“Profet” do të thotë i dërguar, përfaqësues, lajmëtar i Zotit. Profetët janëpersonat që urdhrat dhe ndalimet e marra prej Zotit me ndërmjetësinë e engjëllitXhebrail, ua kanë përcjellë njerëzve.Allahu i do krijesat e Tij. Ai nuk do që ata të shmangen për në rrugë të gabuara.Prandaj, njeriun e parë, Ademin, e ka ngarkuar edhe me detyrën e profetit. Edhe Hz.Ademi, duke ua kumtuar njerëzve urdhrat e Allahut të Lartë, i ka udhëzuar ata për nërrugën e drejtë.Urdhrave të dërguara njerëzve nga Allahu me anë të profetëve, u thuhet “fe”.Të gjithë profetët janë robtë e zgjedhur të Zotit. Secili prej tyre është idallueshëm prej njerëzve të tjerë dhe bartës i cilësive dhe tipareve të veçanta.Askush nuk mund të bëhet profet me dëshirën e vet. Allahu ngarkon me detyrën eprofetit kë të dojë. Ne u besojmë të gjithë profetëve.Lexim letrarProfeti është ftuesProfeti ynë i dashur, ne dhe feja që solli ai… A e dini me ç’ngjason kjo treshe?Po deshët, le ta marrim vesh këtë nga goja e engjëjve.Një ditë, ndërsa Profeti po rrinte në shtëpi, ra në një gjumë të ëmbël.Engjëjt iu ulën përreth. Dikush te kryet, dikush te këmbët. Njëri prej tyre pyeti:“Kujt i përngjet puna e Muhammedit, a e dini? Kush e thotë?”“Po ai është në gjumë tashti - tha tjetri - s’na dëgjon. Biseda jonë s’i sjell ndonjëdobi!”Një engjëll tjetër që e njihte mirë Profetin dhe ishte më i ditur se të tjerët,shpjegoi:“Jo, ai nuk u përngjet njerëzve të tjerë. Edhe pse sytë i flenë, zemra i rri zgjuar!”Atëherë, një tjetër prej engjëjve e mori fjalën dhe tha kështu:39