O bezdomności bez lęku - Pomorskie Forum na rzecz Wychodzenia ...

procesowego, zasad aktywnego uczestnictwaw procesie sądowym;- zapoznanie osób występujących w procesie karnymw charakterze oskarżyciela posiłkowegoz podstawowymi zasadami procesu karnego i zasadamizachowania na sali sądowej.Adresatem w/w projektu są osoby bezdomne,ofiary przemocy w rodzinie. W ramach projektuz podopiecznymi schroniska został spisany przezpracownika socjalnego kontrakt, którego głównymzałożeniem jest zobowiązanie mieszkanek do podjęciaodpowiednich kroków w kierunku zmiany swojejsytuacji społeczno- zawodowej. Kontrakt ułatwiasporządzenie przez pracowników miesięcznych planówaktywizacji społecznej mieszkanek.Ponadto podopieczne mogą korzystać z indywidualnychporad świadczonych przez psychologa, pedagoga,pracownika socjalnego a także prawnika naterenie placówki.Bezpieczna przystań umożliwia podjecie współpracypomiędzy organizacjami, niosącymi pomocosobom bezdomnym, ofiarom przemocy w rodzinie.W związku z tym dla osób, które powinny uregulowaćswoją sytuację prawną na terenie placówki jestświadczona nieodpłatnie taka pomoc.Dodatkowo w ramach w/w programu zostanązorganizowane do końca grudnia 2004 roku warsztatydla oskarżycielek posiłkowych prowadzonychprzez prawnika a także warsztaty konstruktywnychzachowań prowadzone przez terapeutę uzależnień.W trakcie warsztatów dla oskarżycielek posiłkowychjego uczestniczki będą mogły zdobyć wiedzęna temat roli i uprawnień oskarżyciela posiłkowegow procesie karnym oraz poznać zasady zachowaniasię na sali sądowej. Wiele poradników i broszur wydawanychprzez inne organizacje pozarządowe nakłaniakobiety do składania oświadczeń o przystąpieniudo procesu jako oskarżyciel posiłkowy. Z naszychobserwacji wynika, że niewiele kobiet składającychtakie oświadczenia i występujących w tym charakterzeprzed sądem wykorzystuje przysługujące imz tego tytułu prawa. Celem warsztatów jest zapoznanieuczestniczek z ich prawami jako oskarżycielekposiłkowych, przełamanie lęku przed kontaktemz organami wymiaru sprawiedliwości oraz przed występowaniemw sądzie.Warsztaty konstruktywnych zachowań będą składałysię z dwóch maratonów weekendowych:1. Prawa, granice, odmowa;2. Złość, wyrażanie i przyjmowanie krytyki.Wyżej wymienione metody terapii drugorzędowejmają przeciwdziałać wyuczonej bezradności i izolacjispołecznej.Ponadto mieszkanki od października uczestnicząw spotkaniach edukacyjnych prowadzonych przezpracowników ośrodka tj. psychologa, pedagoga, pracownikasocjalnego dotyczących min. problematykiuzależnień i współuzależnień.Ponadto Stowarzyszenie Prometeusz, realizujeprojekt „Mój własny kąt”.Głównym założeniem projektu „ Mój własny kąt”jest utworzenie dwóch mieszkań treningowych dlakobiet z dziećmi. Otwarcie mieszkań przewiduje sięna styczeń 2005 roku.Obecnie Stowarzyszenie „Prometeusz „ przystąpiłodo obchodów XV rocznicy Konwencji Praw Dziecka.Z tego tytułu dzieci pod kierunkiem pracownikówośrodka wykonywały prace konkursowe nt. „I tymożesz zostać prezydentem miasta Gdańsk. Propozycjauczestnictwa stała się również pretekstem dozaktywizowania grupy matek, które jak się okazałoaktywnie dopingowały dzieci przy wykonywaniuprac konkursowych.Pracownicy schroniska nie kontrolują czasu wolnegomieszkanek. Do nich należy wybór formy wypoczynku.Jednak chętnie korzystają z bezpłatnychwyjść na spektakle teatralne organizowanych przezkadrę placówki.Powyższe działania zmuszają do pewnych refleksjii podsumowań...Właśnie upływa ósmy miesiąc działalności Stowarzyszenia.Rzeczywiście jest to bardzo krótki okresdziałalności, ale jakże obfity w doświadczenia w pracyz klientem.Doświadczenia w pracy, które wywoływałyuśmiech na naszych twarzach a czasem rysowałyprzygnębienie. Niewątpliwie w pracy z osobą bezdomnąnależy chronić jej podmiotowość, często tooznacza ochronić go przed nim samym tzn, przed alkoholizmemprzed narkomanią, prostytucją, a co zatym idzie całkowitą degradacją...Być może dla jednych bezdomność stała się sposobemna życie dla drugich jest to ciągle nie-pogodzeniesię z własnym życiem, co oznacza dla nich– zepchnięcie na tor gorszej egzystencji...Każdy z nas ma prawo do szczęścia, godnego życia,bez względu na to, jaką drogę przeszedł i ilu rzeczy doświadczyłzawsze jest nadzieja na lepsze jutro...Iwona Szewczyk, Zdzisława ManiaStowarzyszenie Opiekuńczo-Resocjalizacyjne„Prometeusz”36