Fronda21-22

Krzywoprzysiężca?W tym momencie, opisując sprawę pokoju w Szegedynie, należałoby pójśćdwiema drogami. Pierwsza, wyznaczona głównie przez A. Prochaskę i OskaraHaleckiego, opiera się na założeniu, że rokowania pokojowe były prowadzoneprzez Hunyadego i Brankowicza przy dość biernymudziale króla i że Władysław traktatu pokojowego nie zaprzysiągł,choćby dlatego, że jego warunki były niekorzystne.Druga teza, powszechnie przyjęta w polskich naukachhistorycznych, reprezentowana szczególnie przez Jana Dąbrowskiego,opiera się na założeniu, że pokój szegedyńskibył w dużej mierze dziełem posła królewskiego Gisdanicza(którego pełnomocnictwa Halecki kwestionuje) i żeWładysław pokój ten zaprzysiągł, jak również, że pokójbył bardzo korzystny dla Węgier w związku z ciężką sytuacjąTurcji. Na tę trudną sytuację bardziej od zwycięskiej -aczkolwiek niefortunnie zakończonej - kampanii wojennej1443 roku wpłynął nowy bunt emira Karamanii i związanaz tym obecność sułtana wraz armią w Anatolii.Tak więc wiosną 1444 roku trwały równocześnie przygotowaniado wojny z Turcją, jak również rokowania pokojowew Adrianopolu, w których, jak bezspornie wynikaz materiałów ogłoszonych w 1938 roku przez historykarumuńskiego Franciszka Palla, brał udział przez swojegoposła sam król Władysław. Pall w swej pracy wyraził pogląd,że król prowadził politykę dwulicową i nieszczerą wobec Turkówi chrześcijańskich sprzymierzeńców oraz że był winny złamania przysięgii szkodliwej dla obu swych królestw polityki. Jest to zgodne z dość szerokorozpowszechnionym w polskiej historiografii poglądem jakoby „przez zbytniąrównie uległość ten król w obcą wplątał się wojnę; namową zaślepionyzwodniczą" 9 .Przeciwko takiemu poglądowi wystąpił Oskar Halecki, broniąc królai zarazem polityki papiestwa. Stwierdził on, że traktat zawarł pod wpływemBrankowicza poseł króla Gisdanicz, a Jan Dąbrowski niesłusznie powołuje66FRONDA 21/22