Fronda21-22

POCZTAStalin odchodziW laudacjach na cześć Tadeusza Różewiczaz okazji przyznania mu Nagrody NikeWiemw tobie wciążten umarły rośnieza książkę Matka odchodzi podkreślano absolutnąszczerość poety, który w swymostatnim dziele, stając w prawdzie i odzierającsię z iluzji, obnaży! się jako wyrodnysyn, nie potrafiący (nie mogący? nie chcący?)odwzajemnić matczynej miłości.W swym poetyckim rachunku sumieniaz zaniedbań wobec rodzicielki zebra! tek­Mówisz że już nie płaczeszoczy wypłakałaśMówisz - opatrzność tak chciałaopuszczasz ramionaMówisz - jabłoń rozkwitła w ogrodzieI odwracasz głowęTak nie trzebasty z różnych okresów swego życia, takaby tączylo je jedno - wszystkie one krążąwokó! osoby matki i jego synowskiej doniej relacji. W książce skompletowane zostaływszystkie utwory, w których poetaOpadłaś z sił i ciałamożna cię wziąć na ręcejak dziecko małei podnieść do sercawspomina o matce. Wszystkie - za wyjątkiemjednego. I to jednego jedynego w całymdorobku Różewicza, w którego tytulepojawia się słowo „matka". Oto on:Teraz jest wojnaZimna mówiąIII na całej ziemi matki drżąPożegnanie z matkąZimna zimna mówiąSą krajeIdzie noc Stoisz samaIna których osiada krwi szronw czarnym oknieGenerałowie i szpiedzyFRONDA 21/22444