Fronda21-22

Co ze mną będzie? - Zwolnić! - przekazałem miejscowemu naczelnikowi. -Załatwić jakieś lokum, hotel robotniczy tub coś takiego i zajęcie, które pozwolisię jej utrzymać." Cóż, Franz również przygarniał wykorzystywane seksualniepanny.Sytuacja nie zawsze była tak klarowna. Czasem rzeczywistość odkrywałaprzed oficerami drugie dno. „Nawyk hołdu dla ludzkiego geniusza został miz seminarium - mówił o przeżyciach i czekającej go karierze duchownego,z której zrezygnował, gdy udostępniono mu wejście do prymasowskiego archiwum.Natknął się tam na teczki robocze agentów... kościelnych. - Pan sobiewyobraża - mówił - żony donosiły na mężów w imię wiary... - była todla mnie jeszcze jedna lekcja." Zwierzenia tajnego współpracownika przeszywajądreszczem niczym Archiwum X. Swoją drogą szkoda, że Franz i Halskinie zwalczali również czarnej mafii, która nieustannie sięga po władzę, by zastąpićdemokrację teokracją.Ostatecznie, ze wszystkich prób Bronisławski wychodzi zwycięsko, taksamo jak Żbik, Borewicz, Mauer i Skalski. Po latach trudów w służbie ojczyźnieludowej wspomina: „Znajomi i przyjaciele, w tym także moi dawni tajniwspółpracownicy, z którymi się często spotykam, zapytują niejednokrotnie,czy nie żal mi straconych lat. - Nie, niczego nie żałuję - odpowiadam - i gdybymi przyszło powtórzyć wszystko od początku, zrobiłbym to bez wahania."GWIDON SERDELASJerzy Bronisfawski. ...ikontrwywiad,[nakładem własnym autora]. Warszawa 1997ZIMA-2000 413