Fronda21-22

Och, wściekła mnie wtedy. Zacząłem krzyczeć, że jest głupia i nic nie rozumiei że nie jest warta jednego zdania z książki, którą czytam. Uniosłemsię. Chciałem, żeby przynajmniej raz coś się w niej obudziło, żeby przestałapatrzeć na to co nadprzyrodzone w bezsensownie płaski sposób. Ale ona niepodjęła walki. Odwróciła się, wyszła z pokoju i trzasnęła drzwiami.***Czy mogłem przywołać argument, który by przekonał Tomasza? Powiedziećalbo zrobić coś takiego, co by go uwolniło od tej niemocy, o której tylerazy mówił? Nie byłem cudotwórcą, zresztą, mam wrażenie, że jego żadencud by nie poruszył. Wyobraźmy sobie, że Tomasz dziwnym zrządzeniem losuznalazłby się wśród tłumów wokół Jezusa i że na własne oczy dostrzegłbychromych, którzy zaczynają chodzić, niemych odzyskujących głos i ślepychwidzących. Więcej jeszcze. Przypuśćmy, że stałby wśród tłumu przygrobie Łazarza i zobaczyłby, że na wezwanie naszego Pana ów wstaje z grobu.No i co? Czy Tomasz by uwierzył? Drwiłby nadal. Co najwyżej widziałbyw naszym Panu błyskotliwego maga, osobę wyposażoną w nieznany nam rodzajenergii naturalnej. Tomasz nie pobiegłby za Panem, nie starałby się dotknąćrąbka Jego szaty. Stałby gdzieś z boku i domagał się znaku. On nie potrafiłpowiązać tych dwóch faktów w jedną całość: cudu i dobra.Nadzwyczajne czyny Jezusa bynajmniej nie objawiały, w oczach Tomasza, Jegoboskości. Jezus był, i takim pozostał, co najwyżej jednostką.- Cóż łączy mnie z tym dziwnym Żydem sprzed wieków? - pytał. - Słyszęgo, czytam o nim, ale wszystko we mnie milczy. Nie ma we mnie odpowiedzi.Nigdy wyraźniej nie widziałem czym jest łaska i tajemnica wyboru niżw tym wypadku. Tomasz miał wszelkie dane, by uwierzyć. A jednak brakowałotego czegoś tajemniczego, tego czegoś absolutnie niedotykalnego, co sprawiłoby,że zamiast negować, kwestionować i wyśmiewać się, przylgnąłby sercemi umysłem do słowa Pana, że stałby się posłuszny, że zacząłby czcić.* * *Może samo pojawienie się Tomasza nie wpłynęłoby aż w takim stopniuna moje życie, gdyby nie pewien fakt. Ledwo zasnąłem po naszej pierwszejZIMA-2000 303