Fronda21-22

Sprawę komplikował dodatkowo sam Demianiuk, który rozgrywał swojąpartię. Jak wspomniano wcześniej, przyznał się do udziału w wojnie po stronieniemieckiej pod komendą Własowa, ale jego zeznania nie były do końcaspójne. Wydaje się, że Demianiuk chciał coś ukryć, ale z pewnością nie byłto żaden z zarzucanych mu czynów. Warto zwrócić uwagę na białą plamęw jego życiorysie między końcem wojny a rokiem 1952, kiedy to znalazł sięw USA. Co robił w Niemczech? Dlaczego Amerykanie nie przekazali go Stalinowirazem z innymi wlasowcami? Dlaczego pozwolili mu na emigrację? Topozostaje do końca niejasne.Proces Johna DemianiukaNajwyższy Sąd Izraela przewlekał sprawę apelacji. Sędziowiechcieli mieć wgląd do wszystkich możliwych dokumentówsprawy, a upadek ZSRR spowodował otwarcie archiwów i bieglistron nie byli już uzależnieni od akt podsytanych przez KGB. Ekipy śledczezarówno obrony, jak i oskarżenia, przeczesywały archiwa postsowieckieoraz niemieckie Archiwum Federalne w Koblencji. W dokumentów wynikało,że „Iwanem Groźnym" z Treblinki był niejaki Iwan Marczenko, któregoKGB poszukiwało do początku lat 60-tych. (Urzędnicy amerykańskiego OSImieli ślady wskazujące na Marczenkę jako zbrodniarza z Trebliniki już w roku1978).Oskarżenie próbowało na nowo podnieść sprawę Sobiboru, tym razemwbrew zeznaniom więźniów obozu, którzy nie rozpoznali Demianiuka, aleSąd Najwyższy odrzucił to żądanie. Sędziowie orzekli, że trwające od dwudziestulat śledztwo nie przyniosło żadnych rezultatów i nie można dalejprzetrzymywać Demianiuka. W 1993 roku „ukraiński Eichmann" zostałuniewinniony przez Sąd Najwyższy Izreala.Wkrótce Demianiuk powrócił do przybranej ojczyzny, ale obywatelstwoamerykańskie zwrócono mu warunkowo dopiero w roku 1998. Amerykańskieśrodowiska żydowskie nie mogły się pogodzić z werdyktem Sądu NajwyższegoIzraela i wydatnie wpłynęły na przewlekanie sprawy. Liberalny demokratasędzia Gilbert Merritt, który wniósł sprawę przeciw OSI i jegoszefowi Allanowi Ryanowi, jako podejrzanym o pogwałcenie konstytucyjnychpraw Johna Demianiuka, został „ukarany": prezydent Clinton odrzucił268FRONDA 21/22