Fronda21-22

3.I obroń nas: obroń nas: obroń nas,od,zachowaj nas,umieść nas w swoim zanadrzu, wzarękawkach, mufkach, ukryj nasgłęboko, niech oczy nasze, przerażone,nie wiodą po spęknięciach na szpitalnejścianie, niech nie budzi nas trzask wiader,w porze karmienia, niech nie osłania nasstrach o to, co może się stać, niechnie stanie się nic, co by miałoskręcić naszego życia kark, niechnie zdarzy się nic, jeśli może, nicnic, nic; abyśmy się już nie lękali,aby nas nie karmił strach.4.A wtedy zapytał się mnie, czywidziałem, jak się obsuwaziemia!Więc tak mu powiedziałem,że tak, tak widziałem, jak pękłyfundamenty i na nic się zdało,że kobiety z krzykiem biegały iże najpierw ruszyła ziemia, potemrozszedł się dach i to, co ukryte(ach, zacieki nad piecem i śladynaszych igraszek z żoną,ślad jej stopy na ścianie, taki tamnasz znak), stało się jawne. Iwidziałeś nas tam, jakby nagich,odkrytych, wydanych już, ale deszczZIMA-200011