Fronda21-22

ystycznym dla autora stylu szeroko roztrząsa zagadnieniahistorii, polityki, teraźniejszości i przyszłości.Jego analizy są takie jak zawsze - w niektórychmiejscach błyskotliwe, gdzie indziej dowcipne,czasem płytkie lub wręcz bzdurne. Świadczące o niewiarygodnejnaiwności banialuki mieszają się z precyzyjnymianalizami; najlepszy w stawianiu diagnoz,w przepisywaniu recept Csurka to zupełny dyletant.Csurka słusznie zauważył, że upadek imperium sowieckiego byłnieoczekiwany i zaskakujący dla dużej części świata, w tym oczywiście i dlazainteresowanych zmianą ustroju sił na Węgrzech. Prawdą jest również, żeWęgry, zarówno z powodu położenia geograficznego, jak i potencjaługospodarczego, zmuszone będą do bierności i dysponować będąznacznie ograniczonym polem dla samodzielnej inicjatywy. To, copisze on o roli dyktatu ze strony Międzynarodowego Funduszu Walutowegoi Banku Światowego, również stanowi zespół czynników, które całkowiciezadłużony i osaczony kraj musi przyjąć do wiadomości. Nie myliłsię, kiedy wróżył: „Przyszłość należy do fachowców. Wyjaśnili oni społeczeństwu,że zespół ekspercki, kierownictwo Partii i powiązana z nimi przywódczakasta instytucjonalno-gospodarcza ostatniego dziesięciolecia epokiKadara nie były już tak «ciemne», jak ich komunistyczne poprzedniczki, dysponowałyrozległymi powiązaniami z Zachodem i ekipą prawdziwych Europaerów."Być może to stąd Węgierska Partia Socjalistyczna wzięła główneprzesłanie swej kampanii wyborczej z roku 1994: „rząd fachowców". Takżeproroctwo dotyczące Związku Wolnych Demokratów i jego powiązań koalicyjnychpo tamtych wyborach spełniło się: „Nie dało się wytłumaczyć [opiniipublicznej], że partia okrzyczana jako najbardziej antykomunistycznaw rzeczywistości jest towarzystwem nomenklaturowym, zabezpieczającympłynną transformację".Z całą pewnością Csurka miał rację i w tym, że Duna-gate nazwał bajkąw hollywoodzkim stylu. Jednak z całego tekstu przebija obraza i utrwalonykompleks niższości, a jednocześnie rażące epitety, których nie skąpi swymprzeciwnikom: „myszki Miki", „aczelowcy", „nomenklatura" itd. Dlaczegoon, odnoszący sukcesy pisarski „superstar", który także w polityce osiągnąłwiele jako aktywny szef partii i mąż stanu, nie wstrzymuje się przed wyzy-120FRONDA 21/22