Fronda21-22

zmianom ustrojowym i strzegącymi swych wpływów w mediach. Przywołajmytrafną analizę sytuacji środków masowego przekazu i związanejz nimi inteligencji, dokonaną przez Belę Pokola: „Na próżno powstał systemwielopartyjny, trybunał konstytucyjny, realne prawa wyborcze milionów obywatelido obierania władz państwowych, jeśli podstawy tworzenia się naszychopinii potrafi określić paręset grupujących się wokół stołecznych środków masowegoprzekazu naczelnych, redaktorów, reporterów, dziennikarzy i politycznieokreślonych inteligentów" 26 .Wojna o media, która zrodziła setki reportaży radiowych i telewizyjnych,artykułów i oświadczeń, podczas której odbywały się marsze i demonstracjez błękitnymi wstążkami, składano podpisy i wydawano demonstracyjne zakazy- tylko jeszcze bardziej utrwaliła pozostanie w tyle elity transformacjiustrojowej, i tak startującej już ze stratą nie do odrobienia. Do wynikającegoze wspólnoty interesów sojuszu inteligencji opiniotwórczej i medialnejpozyskano w charakterze partnera także tych, którymudało się wmówić, że nie chodzi o pozostawienie czy rozmontowaniestruktur państwa partyjnego, ale o przełamanie oporu„antysemickich zer". 27Dokooptowano również tych, którychuzależniono egzystencjalnie lub wprowadzono w błąd, a także takich,co wprawdzie dostrzegli na czym polega pułapka, ale nie mieliodwagi sprzeciwić się „duchowi czasu" i przyjąć na siebie odiumwyklęcia. Bo ktokolwiek śmiałby odmówić słuszności wizji konfrontacjiZydzi-antysemici albo zwracałby uwagę na jej fałszywy charakterczy też zwyczajnie przemawiał głosem rozsądku - tego słowa pozostawałyniedosłyszane lub natychmiast je przekręcano (jeśli ten ktośprzypadkiem podawał się za Żyda), lub też zaliczano go do obozu antysemitów(jeśli za Żyda się nie podawał). W trakcie wojny o media, a trwałaona od 1990 do 1994 roku, my, „jąkający się", nie wiedzieliśmy,po czyjej stronie się opowiedzieć.Dzisiaj, w ósmym roku przemian ustrojowych, można stwierdzić,że wojnę o media wygrała elita postkomunistyczna. Nie należy zaliczaćdo prawdziwych zwycięzców nawet tej części zmieniającej ustrój inteligencji,która uważa się za liberalną, a która wygrała najpoważniejsze potyczkitej wojny (np. Andras Bano, Akos Mester, Istvan Bólcs, Ivan Gador).A media dzisiaj? Nieciekawe, służalcze, partyjne. 28ZIMA-2000115