Conference proceedings - Zbornik Radova[1].pdf - Univerzitet u ...

aštine) predstavlja element jedne celine koju definišemo kaopredeo, tamo gde je ambijent toliko mnogo narušen da on više nekorespondira sa prostornim karakteristikama koje su postale deospomenika, postavlja se pitanje kako rekonstruisati kulturnikontekst? Da li odnos prema okruženju postaje deo opisa „kulture“jedne zajednice, njegov neodvojivi ambijent, očekivanje fizionomijenjegnog ruraliteta i urbaniteta? (Slika 3.)Slika 2. Očekivani ruralni i urbani profil kao prepoznatljivostpredela: Indija [6] [7]S obzirom da je nemoguće ukinuti kontekst i nemoguće pobećiod istorije, drugo važno pitanje odnosi se na ontološki predeo uokviru problema prostornosti. Nisu dakle toliko narušeni istorija irefeencijalnost koliko značenje istorije i referencijalnosti. Da li ondau skladu sa duhom vremena menadžment zaštite baštine ispituje svetili prirodu jezika kojim se svet predstavlja? Otuda menadžmentzaštite baštine ne može biti nezavisan od mreže istorijskih, socijalnihi političkih procesa koliko bi objektivno trebalo da bude u zajednicikoja definiše konvencije visoke etike.Ni istorija ni ekološka stvarnost nisu egzistencije same po sebi,već egzistencije koje konstruišemo kao objekte našeg razumevanja,kao dva načina mišljenja pomoću kojih se u svet tumačenja kulturnebaštine unosi značenje. Reč je o mišljenjima čija opozicija nemasmisla jer se u očuvanju civilizacije prostor između ova dvaontološka područja jedino može smatrati mestom dodira autonomne ifizičke stvarnosti.Otuda se može dovesti u pitanje reprezentativnost diskursa kojiprevladava u konvencijama kojima se pokušava urediti sistemmenadžmenta u zaštiti predela ili kulturnih dobara. Drugim rečima,~ 513 ~