Conference proceedings - Zbornik Radova[1].pdf - Univerzitet u ...

1. AUTONOMNI, FIZIČKI I DEGRADIRANI PROSTORU savremenoj teorijskoj misli o prostornosti umetničkog dela[5], govori se o autonomnoj prostornosti koja se uključuje u fizičkiprostor Donošenje prostornosti umetničkog dela u isti prostor koji jedefinisan našim vitalnim prisustvom u svetu, predstavlja izvorbezbrojnih problema za umetničko delo.Oni se ne odnose samo nanjegovu prostornost koja je definisana jednom zauvek, već upravo natačno mesto spajanja između ove prostornosti i fizičkog prostora.Apostrofirajući mesto spajanja kao ključnu tačku problemaprostornosti, anticipira se i današnji trenutak u kojem je objekatkulturne baštine neretko u mestu spajanja, zapravo u dodiru sadegradiranim prostorom.U tom smislu, pre intervencije na samom objektu kulturnebaštine, menadžment zaštite bavi se obezbeđenjem neophodnihuslova u kojima prostornost dela neće biti ometana njegovimisticanjem unutar fizičkog, egzistencijalnog prostora. Neodvojivostspomenika od istorijske lokacije na kojoj je sagrađen, u odnosu namodifikacije, parcijalni ili totalni nestanak nekog spomenika koji ječinio deo lokacije predstavlja jedan od osnovnih problema koji suaktuelni i danas kada su mnogi delovi spomenika još uvek izmešteniiz svoje prostornosti i uvedeni u prostore muzeja. Drugi problemodnosi se na demontiranje spomenika kulture i njegovu ponovnuizgradnju na drugom mestu, čime se spomenik poništava kaoumetničko delo promenom prostornih podataka. Promenaprostornosti u ovakvim slučajevima jedino se može tolerisati kada jejedini način očuvanja spomenika njegovo dislociranje.Sa stanovišta objekta kulturne baštine, urbano okruženje ukojem se spomenik nalazi je spomeničko okruženje. U tom smislu,degradirani prostor je degradirani predeo koji degradira i samobjekat kulturne baštine(Slika 1).~ 511 ~