Conference proceedings - Zbornik Radova[1].pdf - Univerzitet u ...

UVODIdeja tradicionalnog odnosa prema valorizaciji prostornihstruktura dovedena je u pitanje u poslednjoj deceniji novimteorijskim promišljanjima o sadržajnosti urbanog kvaliteta.Metaforičnost u iskazivanju delovanja čoveka na prostor i prostorana čoveka, u meri intenziteta odnosa pojedinca i prostora koji ihokružuju, upućuju na otkrivanje unutrašnjeg potencijala u velikombroju kombinacija i permutacija oblikovnih saodnosnosti. [1] Otuda inova percepcija prostora kao filozofskog pitanja.Pravo na prostor kao zajedničko demokratsko načelo izboraiskušavanja smisla u prostoru i prostornom, pod udarom nasijaprisvajanja i uzurpacije prostora, kompromitovalo je težnjeoslobađanja i delovanja ka slobodnoj urbanoj praksi. Reč je oproblemu koji je inicirao stvaranje proširenog diskursa odnosa iakcije prema prostoru. Filozofski trenutak zatiče ovaj problem umomentu kada epistema nije vrsta skrivene teorije, nego jedisperzivni prostor, jedno otvoreno i nesumnjivo beskonačno opisivopolje relacija. [2]Društveni procesi okarakterisani u teorijskim radovima saprefiksom de, počev od teorije dekonstrukcije, prenose se i naeksplikacije u determinisanju prostornosti. Deregulacija arhitekture,deregulisani gradovi i čovek koji naseljava razlomljen prostor,sačinjen od slučajnosti, dezintegrisanih likova brzo nestajućih,nepostojanih slika, viđeni okom Pola Virilia [3], ukazuju nazbunjujuću stvarnost. Filozofija prostora bavi se reperkusijamaprocesa sa prefiksom de i njegovim varijacijama: « …dez-integriran,dis-lociran, dis-junktan, dekonstruisan, demoliran, diskontinuiran,deregulisan... » [ 4] i u skladu sa tim i degradirani prostor kaorastavljena, razjedinjena (dis-joined, dis-sociated) stvarnost.~ 476 ~