c z y t a j b u r z b u d u j

IIKiedy ju¿ wiemy, jak siê gasi œwieceustalmy, kto to zrobi w swoim czasie.– Zrób to, dziecko.– Dlaczego ja?Jeszcze popatrzê, pali siê tak ³adnie.– Zrób to, matko.– Nie zgaszê, ja j¹ zapala³am.Latwiej nas znajdzie, kto w podró¿y.– Zrób to, ojcze.– Niech siê spokojnie pali, dopiero co zaczê³a.Muszê z ni¹ jeszcze obejœæ dom.– Zrób to, starcze.– Jest mi potrzebna, czeka mniewejœcie po schodach do sypialni.40