c z y t a j b u r z b u d u j

A¿eby siê to na coœ zda³oKa¿dy kamieñ jest innynie ma dwu takich samychka¿dy ma swoj¹ twarzA¿eby to siê dokona³otaki g³az musia³ d³ugozlepiaæ siê, mieszaæ, gêstnieæ abymóc potem wytrwaæ w jednej bryleMusia³ przestaæ cokolwiek piæby straciæ lepkoœæ,i siê nie spajaæ z wiêkszymWyschn¹æ, ¿eby siê nie rozkleiæStwardnieæ, ¿eby siê zderzaæ krzesz¹c iskryi trochê siê kaleczyæale nie pêkaæ¯eby siê móc przetaczaæ z miejsc na miejscanie zostawiaj¹c nic po sobiejak tylko czysty tropPo co to wszystko? Po to, ¿ebyw spoczywaj¹cej bryle, kiedyœktoœ umiejêtny dojrza³wnêtrze i zechcia³ je uwolniæskuwaj¹c z cierpliwoœci¹czêœci wymienneKiedyœ. Ktoœ umiejêtny32