c z y t a j b u r z b u d u j

IIW³aœnie: stoi tu, ale jakby trochê szed³bo but stoj¹cy zawsze jest gotowyruszyæ w tê stronê, w któr¹ siê kieruje.W tej gotowoœci jest pocz¹tek ruchu.Lecz dok¹d taki jeden but mo¿e zajœæ sam?Zaraz siê potknie i przewrócinie wiedz¹c czy ma iœælew¹ czy praw¹st¹paæ po mêsku czy po kobiecemutupaæ z m³odzieñczym ogniemczy cz³apaæ jak stary trep.Je¿eli tamten brakuj¹cynie da swojego kroku– ten jeden nie przeskoczy samdwu stopni.Tak, wtenczas dopiero,gdy stanie przy nim tamten drugi– wst¹pi weñnowe ¿ycie.marzec 2000(na przeprowadzkê Artura)10