numri 206 final.CDR

Hëna e ree kupton një grua që divorci i sajishte përfundimtar. Ndërsa gratë upërqëndruan në pyetjen e Marias,ajo u tregoi atyre ngjarjen e saj tëfrikshme të vuajtjeve, abuzimit,divorcit, bashkimit përsëri, divorcitpërsëri, se si ishte gënjyer dhe se siishte larguar përfundimisht ngaburri i saj. Ai njëherë i thoshte sedivorci ishte përfundimtar, një ditëse nuk ishte dhe se ishte detyra e sajfetare t'i bindej atij për gjithçka. Ajombeti muslimane por nuk dinte aqsa duhej për fenë e saj, që tëkërkonte të drejtat e saj. Veshjet e sajishin prerë, shtëpia vëzhgohej, paqjae saj ishte kërcënuar dhe ajo ishte efrikësuar. Motrat u tronditën.Sipas një studimi të 63 punëtorëve,liderëve dhe individëve tëkomunitetit musliman të bërë nëvitin 1993 nga Këshilli Amerikanoveriorpër Gratë Muslimane, dhunashtëpiake (duke përfshirë gjithçka,nga goditja tek incesti) kundër fëmijëvedhe grave muslimane, ndodhtenë dhjetë për qind të popullsisë muslimane.Nëse kësaj do t'i shtohejabuzimi psikologjik dhe verbal, kjoshifër do të rritej në mënyrë të konsiderueshme.Duke bërë një krahasim,në Amerikë shtatë për qind egrave amerikane abuzoheshin fizikishtdhe 37% abuzoheshin emocionalishtdhe verbalisht në vitin1993, sipas Fondit për Parandalimine Dhunës në Familje. Një studim igjerë i vitit 1993 i Fondit të Shtetitzbuloi se vetëm gjatë një viti abuzoheshinrreth katër milionë graamerikane nga bashkëshortët e tyreapo shokët e tyre dhe se çdo nëntësekonda një grua abuzohet. Fondipër Parandalimin e Dhunës nëFamilje tregon gjithashtu se 34 përqind e burrave dhe grave kanë qenëdëshmitarë të një veprimi dhune nëfamilje. Ky numër është më i lartë sesa numri i të rriturve që kanë qenëdëshmitarë në një vjedhje apo plaçkitje!Maria vazhdoi të merrte pjesë nëtakimet e motrave, ndërsa ato filluantë përqëndroheshin në problemin edhunës shtëpiake në komunitetin etyre. Ajo nuk ishte viktima e vetme.Motrat protestuan ndaj imamit tëtyre, kur zbuluan se një lider i komunitetitqë kishte të bënte më fëmijët etyre kishte përdorur dhunë ndajgruas së tij. Ndërkohë ishbashkëshorti i Marias kishte filluartë frekuentonte një komunitet tjetërmusliman në zonë, por vazhdonte tangacmonte atë dhe ta joshte që tavazhdonte lidhjen e saj me të. Ai filloitë përdorte djalin e tyre si mënyrëpër t'iu afruar dhe vazhdoi ta prektesigurinë e saj dhe të caktonte kontrolline tij ndaj saj.STRUKTURAT FAMILJAREAUTORITARE ÇOJNË NËABUZIM DHE DHUNËNjë strukturë familjareautoritare krijon mundësinë që nënjëfarë mënyre shumë muslimanënë Amerikë të abuzohen dhe tëbëhen viktima të dhunës. Nëpërgjithësi burrat dominojnë nëfamilje. Në shumë nga familjet ku kaabuzim, babai mendon dhe i bëngruan dhe fëmijët të besojnë se ajoqë ai dëshiron që familja të bëjë,është po ajo që Zoti do që ata tëbëjnë. Në fakt ai e bën veten si njëlloj 'zoti'.Nga tetë deri në dhjetë milionëmuslimanë në Amerikë, më shumëse gjysma janë afro-amerikanë, njënumër i vogël por në rritje, janëevropiano-amerikanë, kurse pjesatjetër janë emigrantë (brezi i parë, idytë ose i treti) nga Lindja e Mesme,Azia jugperëndimore ose nga shtetetë tjera.Familjet muslimane të afroamerikanëvevuajnë nga ndikimi iincidenteve të shumta të abuzimevedhe dhunës në shoqërinë epërgjithshme dhe nga përvoja historikee skllavërisë, që nxisin familjetë prishura. Ndërsa afro-amerikanëtqë kanë qenë muslimanë për shumëvite, janë po aq të vetëdrejtuar sa çdokomunitet tjetër, familjet e reja muslimaneqë po kërkojnë stabilitet dheparime morale, shpesh kërkojnëudhëheqje dhe drejtim nga komunitetete emigrantëve. Fatkeqësishtemëruesi i përbashkët më negativ isjelljes mes afro-amerikanëve dhekomuniteteve muslimane të emigrantëve,është procesi i shoqërizimitqë paraqet prindërit, veçanërishtbabain, si personin që thotë fjalën efundit për gjithçka dhe i mëson fëmijëttë binden pa diskutim, duke equajtur këtë si pjesë të përkushtimittë tyre ndaj besimit.Pjesa më e madhe e emigrantëvemuslimanë vjen nga shtetet shtypëseku pushteti politik është në duart ezyrtarëve që e marrin dhe e mbajnëpushtetin me anë të mjeteve joetike,joislamike dhe ndonjëherë brutale.Këto qeveri brutale priren të krijojnëfamilje të mëdha ku vetëm burri qëështë në krye, mund të thotë çfarëështë e drejtë ose e gabuar, çfarëështë e pranueshme ose epapranueshme dhe kush është i mirëapo i keq. Emigrantët amerikanëmuslimanë, që mundohen të largohennga qeveritë shtypëse, mund tëmos e kenë kuptuar akoma se vetëdinamika e familjeve të tyre ështënjë mikrokosmë e tiranisë dhedespotizmit që ata e kundërshtojnëaktivisht dhe gabimisht mendojnë senjë strukturë familjare tirane ështëajo islame. Atmosfera në pjesën mëtë madhe të këtyre familjeve ështështypëse, e mbyllur dhe e dominuarnga meshkujt, ku drejtuesi ështëkryesori dhe nuk lejon ose planifikonpyetjen pse dhe si funksionon familja.?uditërisht, në shtëpitë e pjesësmë të madhe të muslimanëve,përqëndrimi në rregullat dhe dëshirate prindërve e paraprin pothuajsegjithmonë përqëndrimin tek Allahu.Shumë prindër muslimanë nuk ujapin fëmijëve të tyre argumente ngaKurani përveç mendimeve të tyre,nuk lejojnë që t'u bëhen pyetje dhenuk ftojnë për diskutim dhe meditimpër mendimet edhe pse Allahu iudhëzon njerëzit vazhdimisht tëmendojnë dhe të meditojnë.Prindërit e shohin rrallë lidhjen mesprindërve (në vend të Allahut) siqëndrën e strukturës familjare dheshirkut duke i bërë shok Allahut.KUSH QUHET DHUNË APOABUZIM?Për t'i dhënë fund dhunës nëfamilje duhet të kuptojmë se meçfarë po trajtojmë. Fondi iParandalimit të Dhunës në Familje aka përshkruar abuzimin si "njëmodel i sjelljeve të qëllimshme tëdrejtuara për të arritur nënshtrimine viktimës ose kontrollin ndaj saj".Kur këto përshkallëzohen në dhunë,duke krijuar "dhunën shtëpiake",përkufizimi bëhet "një model e sjelljevedetyruese dhe sulmuese, kupërfshihet sulmi fizik, psikologjik eseksual si dhe detyrimi ekonomik qëtë rriturit ose adoleshentët përdorinkundrejt partnerëve të tyre të afërt".Sipas një raporti të vitit 1991 tëDepartamentit të Drejtësisë sëShteteve të Bashkuara, burrat kryejnë95% të sulmeve ndajbashkëshorteve ose ish bashkëshorteve.(Femrat e abuzuara mund tëabuzojnë gjithashtu me fëmijët etyre dhe ndonjëherë janë abuzuesetkryesore.)Pjesa më e madhe e mekanizmavetë kontrollit, të përdorura ngasulmuesit potencialë që mund tëpërshkallëzohen në dhunë, janë kaqtë zakonshme në familjet muslimane,saqë nuk shihen si kërcënimepër ekzistencën e familjes, si minimizimii ankesave të viktimës, mohimii abuzimit dhe fajësimi i viktimës,izolimi i viktimës nga familja dhemiqtë, kërcënimi, e ashtuquajtura"shaka" kur shprehen për martesënme një grua të dytë dhe abuzimiemocional si vërejtjet degraduese nëpraninë e fëmijëve të saj dhe tëmiqve. Ndërsa asnjëra nga këtoforma të sjelljes nuk janë në përputhjeme Kuranin dhe Sunetin eprofetit Muhamed, shumë pakprindër e bëjnë lidhjen mendoremes kësaj sjelljeje dhe abuzimit.Faktikisht, shumë prindër abuzuesdo të thonin se vetëm "po ruajnëdisiplinën në familje".Në shumicën e rasteve, pas njëngjarjeje dhune, abuzuesi thotë se ivjen keq, ai mund të kërkojë faljedhe premton se nuk do ta përsërisëmë këtë sjellje. Gratë mund të qëndrojnësepse shpresojnë se do të ketëndonjë ndryshim, e duan akomabashkëshortin ose kanë frikë se moshumbasin fëmijët e tyre. Ato shpeshlargohen vetëm kur kuptojnë se kanjë rrezik të pashmangshëm përfëmijët e tyre. Fatkeqësisht të gjithastudimet tregojnë se fëmijët nështëpitë e të cilëve ka abuzim ndikohenpër një kohë të gjatë, janë apo joata vetë viktimat. Maria vazhdontetë ishte e çorientuar për lidhjen e saj,ndërsa përpiqej të klasifikontedetyrat e saj islame, atë që ishte më emirë për djalin dhe ndjenjat e saj.Imami i tha se sipas Islamit ajoduhet të largohej nga ish burri i sajdhe tha se ai nuk e dinte çfarë ajopriste nga ai, përderisa ajo nuk ekishte ndjekur këshillën e tij.Kur një rast abuzimi apo dhune itregohet dikujt në komunitetin musliman,reagimi i përgjithshëm ështëshmangia nga "ndërhyrja" në çështjetfamiljare. Disa muslimanë besojnëse është e drejta e njeriut që iështë dhënë nga Zoti, që të abuzojëme gruan dhe fëmijët në mënyrën qëatij i duket e përshtatshme. Të tjerët,si imami në komunitetin e Marias, eshohin këtë sjellje të papranueshmenga Islami, por nuk kanë përgatitjepër zonat e këshillimit të dhunësfamiljare dhe nuk dinë si tëndërhyjnë ligjërisht dhe në njëmënyrë efikase. Megjithatë, shumëimamë ia hedhin fajin gruas për krijimine kësaj situate.Shumë njerëz shpresojnë që kyproblem të zgjidhet. Por kur nukndodh kështu, gjithë komunitetimusliman vuan dhe ekzistenca eabuzimit e bind një komunitet që atajanë të paefektshëm dhe të paaftë tëmbrojnë gratë. Maria nuk tregoi mëpër përvojën e saj, por u paraqitimotrave informacion për Motrat ePaqes, një grup grash muslimane nëFiladelfia, i organizuar për të luftuardhunën familjare në komunitetin etyre.CILI ËSHTË QËNDRIMIISLAM PËR DHUNËNKUNDËR GRAVE?Dhuna kundër grave nuk nxitetdhe nuk lejohet në asnjë rethanë. NëKuranin e shenjtë ka dhejtëra ajeteqë lartësojnë trajtimin e mirë tëgrave. Disa urdhërojnë në mënyrëspecifike mirësjelljen ndaj grave(2:229-237; 4:19; 4:25). Këto ajete ebëjnë të qartë se marrëdhëniet mesburrave dhe grave duhet të karakterizohennga mirësjellja, respekti reciprokdhe përkujdesja. Disa ajete, kuAllahu u bën thirrje burrave dhegrave "të mbrojnë miqtë e njëritjetrit",i referohen atmosferës sëmiresjelljes reciproke dhe mëshirësnë shtëpinë martesore (30:21, 9:71).Ajete të tjera tregojnë mosaprovimine dhunimit apo keqtrajtimit të grave.Surja 2, ajeti 231 e dënon bashkiminsërish me gratë pas ndarjes nëse atolëndohen, surja katër, ajeti 15 specifikonbërjen be kundër gruas sesaushtrimin e dhunës në rast dyshimipër tradhëti bashkëshortore, surjakatër, ajeti 19 ndalon martesën meforcë; surja katër, ajeti 29 ndalonqartë që ta bësh gruan të ndihet epasigurt; surja pesë ajeti 92 heqndikimin ligjor nga betimet kundërgrave kur ato janë bërë gjatëzemërimit dhe surja 17 ajeti 90-91kërkon përmbushjen e betimeve,marrëveshjeve verbale dhe premtimeve.Edhe në rast divorci,bashkëshortët udhëzohen të sjellinnjë person të familjes së tyre që tëpërpiqen për një pajtim mes burritdhe gruas (4:35). Nëse kjo nuk funksionon,udhëzimi është që ata tëbashkohen me dinjitet dhe drejtësiose të ndahen në marrëdhënie tëmira (2:229 dhe 231). Ai që shkelkufinjtë e vendosur nga Allahu nëKuran quhet mëkatar.Përveç këtyre ajeteve është dhefakti i pashmangshëm që profeti kakundërshtuar fort që burrat t'igodasin gratë e tyre dhe se ai gjatëgjithë jetës së tij nuk ka goditurkurrë ndonjë fëmijë apo grua. Nëpredikimin e tij të fundit, profeti i50korrik, 2008