Hëna e reXhihadi, çrregullus i rendit nëshoqëri apo qëllim i ngritjes sëvlerave shpirtëroreEmin HuseiniNë periudhën e dekadencës, koncepteveburimore përparimitareislame iu bënë deformime tëndryshme dhe me tendenca shumëtë errëta. Nocioneve të shumtaislame u është dhënë interpretimtjetërfare duke iu larguar të vërtetës.Për këtë gjendje të krijuar, ndajëmendimin se nuk është fajtorë vetëmarmiku i jashtëm. Një përgjegjësi përdeformimet e këtilla e mbartin edhevetë muslimanët. Në vazhdën e kësajdo të mundohemi që të shqyrtojmënjë institucion shumë me rëndësi tëIslamit e që është xhihadi. Mbi bazëne së cilit armiqt e përbetuar u munduanqë të hedhin terr mbi këtë fe, qënë konceptet e saja skajshmërishtproklamon paqë, tolerancë dhemirkuptim. Historia e gjinisë njerëzoregjithmon ka qenë e shoqëruarnga konfrontime të ndryshme qëfatkeqësisht njerëzimin e kanë mbajtëdhe vazhdojnë që të mbajnë tëtendosur. Konfrontimet më tëmëdha në mes Islamit dheKrishterizmit kanë qenë të shprehuranga depërtimi i Islamit në Evropë,pastaj me pushtimin eKonstantinopojes, Ballkanit,luftërave kryqtare, kolonializmit mbishtetet Arabe, agresionit izrailit simënyrë e përpjekjeve neokolonialiste,ku krahas okupimit janë përpjekurqë kundërshtarin ta prezentojnësa më keq që është e mundur si nëaspekt kulturorë po ashtu edhe nëaspekt shpirtëror-fetar si dhe në fundorientimet e politikës imperialistepër të luftuar të ashtuquajturin ,,terrorizëminislamik’’ gjoja për sigurimine paqës botërore.Qëllimi i gjithë kësaj propagandeka qenë dhe mbetet që të argumentohetsuperioriteti i sistemeve të veta tëjetës dhe në këtë mënyrë të justifikohetpolitika ekzistuese e okupimit.Është tërë njerëzimi që thirret për tëecur në rrugën e “strehuar në paqe”,sipas shprehjes së Kur’anit dhe këtomësime kuranore janë më shume seargument për të treguar se institucionii xhihadit nuk është për tëshkaktuar pasiguri dhe çrregullimenë tokë, por përpjekje e besimtaritpër të qëndruar konsekuent nërrugën e Zotit xh.sh. e që është rrugae paqës, harmonisë dhe lumturisë.Kur’ani qëndrim primar ka paturformimin e njeriut si personalitet ishëndoshë, gjë të cilën e dëshmonedhe misioni i pejgamberisë sëMuhamedit a.s., i cili mision ka paturnë fokus xhihadin me qëllim të ngritjesse vlerave shpirtërore, vyrtytevemoralo-etike si dhe formimin e njëpersonaliteti kreativ. Sot muslimanëtndodhen përpara një <strong>numri</strong> tëmadhë detyrash dhe shumë kompleksenë esencën e tyre, që në faktkëto detyra prezentojnë xhihadin evërtetë. Si detyrë me48Nëse muslimanët dëshirojnë që ta shmangin agresioninato fillimisht duhet t'i kthehen xhihadit tëmadh, që do të thotë shmangie e të gjitha dobësivevetanake, të cilat dobësi i kanë krijuar hapsirëarmikut për t'i sunduar. T'i kthehen progresit,arsimimit, ngritjes tekniko teknologjike si dherilindjes së përgjithshme shpirtëroro-kulturore.prioritet urgjentë është shmangia e tëgjitha dobësive që kanë shkatuar prapambeturinëe muslimanve si nëaspekt shkencorë poashtu edhe nëaspekt kulturorë, evitimin e ndasive,pabarazinë dhe ngatrresat mes njeritjetrit.Nëse muslimanët dëshirojnëqë ta shmangin agresionin ato fillimishtduhet t’i kthehen xhihadit tëmadh, që do të thotë shmangie e tëgjitha dobësive vetanake, të cilatdobësi i kanë krijuar hapsirë armikutpër t’i sunduar. T’i kthehen progresit,arsimimit, ngritjes teknikoteknologjike si dhe rilindjes sëpërgjithshme shpirtëroro-kulturore.Sepse fatkeqesisht sot e drjeta fitohetvetëm me fuqi dhe vetëm aty kupranë drejtësisë qëndron forca dhevetëdija, armiku do të heq dorë ngaqëllimet e veta të errëta.DOMETHËNIA E NOCIONITXHIHADFjala xhihad në kuptimin e gjërëtë fjalës don të thotë përpjekje në tëgjitha sferat e jetës për ruajtjen e progresit,mbarsisë, zhvillimeve pozitivetë individit si dhe shoqërisë si tërësi.Xhihadi është përpjekja e njeriutduke vënë në përdorim gjithë potencialine tij intelektual dhe fizik për tëarritur në esencën e vet. Kjo lloj përpjekjequhet xhihad i madh. Kursepërpjekjet që të tjerët t’i bësh që tëarrinë në esencën e vet, llogaritet xhihadi vogël. Këtë që tham deri tani dota ilustrojmë me një ndodhi nga historiaislame, e cila ndodhi na tregondomethënien e vërtetë të xhihadit.Pas mbarimit të një ekspediteluftarake, Pejgamberi a.s. u kishtethënë shokëve të tij:`` Po ktheheminga xhihadi i vogel në xhihadine madhë``dhe pyetjes sëshokëve së çka ishte xhihadi i madh,ai u përgjigj: Lufta me vetveten, e cilaluft do të na çojë drejt esencës tëvetës sonë. Këtë më së miri e argumentonedhe Kur’ani Famëlartë kuthuhet:``Besimtarë janë vetëm ataqë i besuan All-llahut, të dërguarite Tij, e mandej nukdyshuan dhe për hir të Allllahutluftuan me pasurinë dheme jetën e tyre. Të tillë janë atatë vërtetit` ( Huxhurat:15 )`.Lufta dhe përpjekjet për të ngriturnjeriun profesionalisht dheshkencërisht si dhe për të formuarpersonalitet të shëndoshë shpirtërishtdhe moralisht, përbën thelbin einstitucionit të xhihadit. Pra, xhihadikorrik, 2008në Islam është për të vendosurmetodologjin dhe sistemin e jetës.Fundamenti kryesore i bashkësisënjerëzore i thirrur për ne xhihadu shpallë në shpellën Hira, me zbritjene ajetit të parë që urdhëronte përmësim dhe lexim, që me fjalë të tjerado të thotë përgaditje për misionin erëndësishëm që qiejt dhe tokarrefuzuan ta pranojnë. I gjithë xhihadii Pejgamberit a.s. gjat periudhës 13vjeçare ka qenë për t’i vendosur bazatshpirtërore shoqëris së re, për tëmbartur emanetin si dhe për tëhapur epokën e re të zhvillimit tëvlerave dhe ideve të reja.Xhihadi në Islam është diç tjetër,nuk ka lidhje me luftërat e njerëzveqë bëhen sot, as me shkaqet dhe formëne tyre. Vërtetë, shkaqet e xhihaditIslam duhet të kërkohen nënatyrën dhe misionin e Islamit nëtokë, në qëllimet e larta të xhihadit qëi ka përmendur All-llahu xh.sh, për tëcilat ka dërguar Pejgamberin, salallahualejhi ve selem, me mesazhin qëka ardhur. Padyshim, kjo feështë lajmërim i përgjithshëm përçlirimin e njeriut në tokë nga robëriaqë i bëhet, duke ia bërë me dije sehyjnija dhe gjithçka i takon vetëmAll-llahut, Zotit të gjithë botërave.Islami në konceptet e veta proklamondrejtësinë dhe pran saj jemi pamarr parasysh se në cilën anë ështëajo. All-llahu i Lartësuar thotë:“Urrejtja ndaj ndokujt mos t’jushtyej që të bëheni të padrejtë!Bëhuni të drejt, kjo është mëafër devotshmërisë!” Ne nukdëshirojmë që në tokë të sundoj logjikae forcës e cila bënë çka dëshirondhe të cilës askush nuk di t’i përcaktojkufi. Kjo i ngjanë logjikës sëfaraonit i cili është mburrur në tokëdhe njerëzve iu fliste se ai është hyjniamë e madhe dhe është i vetmi icili ka të drejt në mendime dhegjykime. Xhihadi në një kuptim mëtë ngushtë do të thotë luftë e armatosur,mbrojtje e atdheut, lirisë me përdorimine forcës, poqëse pushtuesinuk do të ketë mundësi që të debohetme forma tjera. Edhe pse ky lloj xhihadinënkupton luftën e armatosur,islamikisht tolerohet vetëm në rastetë jashtëzakonshme dhe këto rastejanë të bazuara në providencënhyjnore. ,, Dhe luftoni për hirë tëAll-llahut kundër atyre të cilëtluftojnë kundër jush, por mos eteproni! All-llahu nuk i do ataqë e teprojnë’’(El Bekare, 190).Në këtë ajet si dhe në shumë ajetetjera ku flitet për luftën, tregohet qartazise xhihadi në këtë kuptim është ilejuar vetëm në raste të vetmbrojtjessi dhe kategorikisht përjashtohetideja e çdo lloj agresioni, bile edhe nëraste të mbrojtjes muslimanëve jutërhiqet vërejtja për mos tejkalim tëkufive. Islami edhe këtë lloj lufte e kahumanizuar, pamvarsisht se ështëpër mbrojtje dhe e nxitur nga sulmete armikut. Ky humanizim është ishprehur me direktivat e Muhamedita.s. që ua jepte udhëheqësveushtarak ku rreptësisht urdhëroheshintë sillen në mënyrë humaneme gratë, fëmijët, pleqt, me udhëheqësitfetare të tyre si dhe me robërit.Kjo qartazi shihet edhe në këtë ajet:,,All-llahu nuk ju ndalon të sillenimirë dhe me drejtësi ndajatyre që nuk ju luftojnë përshkak të fesë dhe nuk jupërezne nga shtëpitë tuaja. Metë vërtetë All-llahu i don tëdrejtët...’’(El Muntehane: 8).Qarqet e errëta dhe tendenciozegjithmon janë munduar që xhihadinta keqinterpretojnë që me anë të sajëtë argumentojnë trillimin e rradhësse Islami ka qenë i imponuar dhepërhapur me dhunë. Ata me pa tëdrejtë xhihadin si luftë e shenjtë ekanë llogaritur si burimin e agresionitdhe tiranisë kundrejt asaj që ështëjo Islame. Kjo më së miri mund që tëdemantohet me atë se Islami institucionine shenjtërisë nuk e njeh faredhe se në Islam nuk ka as njerëz tëshenjte e as luftëra të shenjta. Mësipër tham që lufta sipas Islamitështë një e keqe e imponuar ngaarmiku dhe se parimisht e lejuarvetëm për mbrojtje. Si duket ky trillimi qarqeve imperialiste dhecioniste të perëndimit e ka buriminnë analogjinë e inkvizicionit të shenjtëtë tyre, si lufta të shenjta të drejtuarakundër Islamit.Për të demantuar pohimet e tyrerreth xhihadit si burim i dhunës përpërhapjen e fesë, do të sjellim argumentine rradhes nga Kur’aniFamëlartë ku All-llahu në disa vendeia tërheq vërejtjen Pejgamberit a.s. ,,Ti nuk mund te udhëzosh nërrugë të drejtë atë që do ti. Allllahue udhëzon atë që do Ai’’(ElKasas, 56).,, Ne fe nuk ka shtyerje medhunë’’(El Bekare, 256). Rruga edrejtë është dalluar shumëqartë nga e pa drejta. ,,Kush tëdojë le të besojë e kush të dojë letë mos besojë’’(El Kehf, 29). Nëkëto ajete dhe në shumë tjerë si këtoshihet qart se në shpalljen hyjnoredhuna dhe Islami janë dy gjëra që nukmund të qëndrojnë njëra pranëtjetrës, si dhe me anë të saj mbylletdera e keqinterpretimeve qëllim këqijadhe shtegu i dyshimeve eventualepër ta vendosur Islamin përballëdhunës, sepse u dëshmu se aty ku kaIslam, ka vetem paqë, drejtesi reale,lumturi dhe gjitha të mirat e
Hëna e remundëshme.KONKUZIONENën ndikimin e mjeteve tëkomunukimit masiv qofshin atotë shkruara apo elektronike,bota është shndërruar në njëqytezë dhe fatkeqësia e gjithëkësaj qëndron në atë se melehtësi të madhe arrrihet qëgjithçka e propapaganduar tëvërshojë dhe helmojë trurin enjeriut. Duke u nisur mbi bazëne kësaj, në pjesë të ndryshme tëbotës janë shfaqur shumë përpjekjepër ta portretizuar islaminsi fe e terrorit dhe dhunes. Përt’ju përgjigjur kësaj mungeseinformacioni ose mungesedëshirë për t’u informuar lidhurme porosinë e vërtetë të islamitdo ti referohemi burimit hyjnor,në dritën e vargjeve të të cilitshprehet qartazi se Islami kategorikishtështë kundër dhunës eterorit dhe është fe mbi bazatesë cilës synohet që të ndërtohetpaqe dhe siguri në botë.“Zoti urdhëron drejtësi,të jeni bëmirës e bujarëndaj të afërmve dhe ndalonpaturpësinë, keqëbërjen etiraninë.”(Kur’ani – 16.90)Qarqet e ndryshme botëroreqë kishin arritur ta kuptoninmesazhin e vërtetë dhe burimortë Islamit u shprehën në mënyrëtë qartë se termi “islam “dhe“terror”nuk mund në asnjëmënyrë në providencën hyjnoretë qëndrojnë praën njëra–tjetrës.Është me rëndësi për t’utheksuar fakti se Islami si një feqë proklamon besimin e pastërmonoteist nga burimet e sajagjeneron edhe unitetin në trajtënmë komplekse dhe më tëlartë nga koncepti laik. Në bazëtë vizionit botëror laik uniteti nëkëndvështrimin e sistemitshoqeror presupozonbashkimin dhe integrimin enjerëzve , respektimin e të drejtavethemelore , eliminimin ediskriminimeve racore, gjuhësore,kulturore, fetare, arsimoreetj., gjë që mbetet për t’udëshmuar se në aspekt funksionalështë e këtillë. KonceptiIslam i deklaruar, gjithmonë kashprehur respektin që gëzojnënjerëzit pa iu nënshtruar diskriminimevesocialo- politike,matrialo –shpirtërore, kulturoro-racore dhe të çdo lloji tjetërduke e ngritur në piedestalin mëtë lartë. Islamikisht asnjë individis’mund t’i mohohen të drejtatthemelore, pavarësisht se cilitbesimi i përket. E kur është fjalapër jetën është një e drejtë apsolutishte pa cenueshme. Të drejtate individit në Islam janë tëpa prekshme, nuk mund që tëcenohen edhe atëherë kur këtotë jenë në të mirë të shoqërisë.Është e ditur se në të gjitha formacionetshoqëroro –ekonomike shekuj me radhëkanë qenë prezente dukuritësocio-patologjike të dhunës dheterrorit .Por një gjë e këtillë nukka fare hapësirë ne islaminburimor dhe me të drejtë mundtë pohojmë që një mveshje ekëtillë për një ,,terrrorizëmislam’’ qe burimin e ka ngainstitucioni i xhihadit është jo edrejtë dhe në kundërshtim meprovidencën hyjnore. Edhesikur grupet terroriste t’ipërkasin komunitetit musliman,terrori dhe dhuna eushtruar nga ato nuk mund qëtë cilësohet si “terrorislamik”, ashtu sikurse qës’mund të quhet terrorkrishter ose terror çifutaktet e tilla që i njeh historiabotërore që janë kryer ngaautorë që i përkisnin e ipërkasin religjionit krishter apoçifut. Historikisht na është bërëe ditur se botëkuptimet raciste,fashiste, komuniste apo materialistekanë qenë si gjeneratorëpotencial të dhunës dhe terrorit.Për këtë arsye burimindhe zanafillën e akteve terroristenuk duhet ta kërkojmë nëbesim, por në mosbesim. Paradisa vitesh kur u vendun bombanë Oklahoma City , kryetitulli igazettes Today me fotografinëe një zjarrfikësi që mbante nëduar një fëmijë të vdekurthoshte: Në emër të Islamit.Koha natyrisht deshmoj te kundertene kesaje dhe pohimet etilla ishin jo te verteta, pasi që udeshmua se ky krim makaberishte kryer nga TimothyMcVeigh një radikal i djathtë,tashmë i dënuar me vdekje.Dëshira për të shtyrë Islamin nëhije e errësirë është e madhenga këta njerëz.Rruga e vetme për ta kuptuarfenë apo diçka tjetër ështëstudimi dhe hulumtimi iburimeve, në këtë rast i burimithyjnor që është Kur’ani, i ciliproklamon dhe mbështet konceptete dashurisë, mëshirësmoralit të lartë, tolerancës ,paqes etj. Një njeri që i posedonkëto koncepte dhe i zbaton nëjetën e tij ,do të jetë njeri qëgjithmonë do të prodhojë vleradhe do të përhap dashuri, harmoni,paqë, tolerancë etj. Kushdëshiron që të zbulojë burimine akteve terroriste duhet që takërkojë te ideologjitë anti fetaree jo te islami, sepse pamë se kjofe nxit paqë dhe jetë mbibazën e standardeve të lartamorale, ndërsa terrrizmi qëndronnë anën e kundër të saj,duke prodhuruar dhunë, tmerr,frikë, mizori, gjakderdhje,shkatërime etj. Konceptet e terrorizmitsynojnë që të krijojnënjë botë të çrregulluar, kaosi,dhune, kurse ato islame botësigurie, lumturie, tolerance,paqje etj.”Hani dhe pini ngabegatitë që ju ka dhënëZoti dhe mos përhapniçrregullime dhe prishje nëtokë.”(Kur’ani 2:60). Idetëe këtilla tendencioze për tavënë islamin në bazë të njëjtëme terrorizmin janë më se tëqarta. E kjo s’bëhet për diçkatjetër, por veç është përpjekjeautiste për ta nxirë fytyrën eshëndritshme e të çiltër të këtijsistemi hyjnor.Sharifa AlkhateebTEKSTI DHE PRETEKSTI:DHUNA NËFAMILJETMUSLIMANEDhuna kundër grave nuk nxitet dhe nuk lejohet në asnjë rethanë.Në Kuranin e shenjtë ka dhejtëra ajete që lartësojnë trajtimin e mirëtë grave. Disa urdhërojnë në mënyrë specifike mirësjelljen ndaj grave(2:229-237; 4:19; 4:25). Këto ajete e bëjnë të qartë se marrëdhënietmes burrave dhe grave duhet të karakterizohen nga mirësjellja,respekti reciprok dhe përkujdesja. Disa ajete, ku Allahu u bën thirrjeburrave dhe grave "të mbrojnë miqtë e njëri-tjetrit", i referohenatmosferës së miresjelljes reciproke dhe mëshirës në shtëpinë martesore(30:21, 9:71).Në çdo takim të grave muslimaneMaria buzëqeshte. Ajo hyri në Islamherët, u martua me një musliman dhepranoi fenë kur ishte 13 vjeç. Ajo epërqafoi Islamin me sinqeritet, dukemësuar nga motrat me kalimin e kohës.Kur mbushi 19 vjeç lindi një djalë. Ajodhe djali i saj shkonin në faljen eXhumasë çdo të premte.Kur gratë vendosën të takoheshin nështëpitë e njëra-tjetrës dy të shtuna nëmuaj, Maria u përpoq të shkonte nësecilin takim. Në këtë kohë djali i sajishte rreth dy vjeç dhe Maria ishte ndarëme burrin e saj dhe jetonte me nënën esaj që nuk ishte muslimane. Ndonjëherënë takime bisedonin për vështirësitë emartesës. Maria dëgjonte, bashkohej memendimin dhe buzëqeshte. Një ditëmotrat vendosën të organizojnë njëtakim për të diskutuar për çështjet familjare.Në takim Maria dhe rreth 15 gra tëtjera qeshën dhe hëngrën diçka. Ato filluantë diskutojnë për martesën. Mariakishte një pyetje, ajo donte ta dinte se sikorrik, 2008 49
Change language