numri 206 final.CDR

Hëna e redobi prej nesh në qoftë se ne nuk epranojmë".VIGJILENCACiltërsia e njeriut të sinqertitduhet çmuar. Njeriu duhet të jetëasistent e jo shtrëngues ndaj atyre qëjanë të çiltër në shpirt dhe shprehintë vërtetën, ndonëse ai sinqeritetpasqyron dobësi njerëzore që atakonshpirtin. Por besimtari te i Dërguari iAllahut sal-lall-llahu alejhi vesel-lemdo të gjej shembullin e lartë. Bishr b.el-Hasasa një shok i Pejgamberit alejhi-s-elamme rastin kur bëri besëlidhje,nuk dëshiroi të pranoj xhihadin(luftën) dhe dhënien e sadakës.Arsyetimi tij ishte se ai frikësohej ngalufta se mos po vritej. "O Bishr! Nësenuk ka sadakë, nuk ka xhihad me çkado të futesh në xhenet?!", ia ktheuPejgamberi alejhi-s-elam. Pas këtyrefjalëve Bishri i pranoi të gjitha. Kyshembull vlen të jetë model për besimtarinndaj atyre që shprehin sinqeritetinshpirtëror. Të tillët nukguxon të përbuzen, të nënçmohen eas të etiketohen si frikaman ngaseshkaktohet ngacmim i ndjenjaveshpirtërore. Përshtypjet jo korrekte.Mbisundimi i botëkuptimeve tëgabuara ka shkaktuar shfaqjen emoralit të keq si pjesë e pandashme esinqeritetit. Paraqitja e ashpërsisëdhe vrazhdësisë gjatë dhënies sëkëshillave duke përdorë fjalor të ashpërtmerrues, fjalë të neveritshme qënuk rezulton me këshillë cilësore. Nëfakt kjo mënyrë pjell gabime dheshkakton shtrembërime në emër tëreformës dhe përmirësimit.Nga shembujt e prezantuar mësipër vërehet lidhja reciproke e sinqeritetitme etikën. Gjithashtu vihetnë pah kujdesi i mos ngacmimit tëndjenjave të të tjerëve sepse do tëkishte shkaktuar fushatë kundërkëshillimeve. Disa njerëz bëhenzemërngushtë kur të tjerët iaparaqesin të vërtetën, hidhërohendhe emocionohen. Mos mbisundimii emocioneve shkakton më tepër tësulmohet nga të tjerët. Vigjilenti meshkathtësi duhet të kuptoj sinqeritetindhe këshillat e mira sepseështë në dobi të tij. Tradhtia dheparaqitja hipokrite është ves i keqme pasoja të rënda.Njeriu i mençur vazhdimishthulumton të gjej këshillues të devotshëm,i cili do të kishte fituar ngakëshillat e bukura, do të kishte shpëtuarnë këtë dhe në botën tjetër. Nënjë nga tubimet e Omer b. Hatabitishte përmendur një femër arrogante.Omeri r.a. me ton kërcënueskishte kërkuar që ajo t'i paraqitej.Gjatë rrugës femra nga frika eOmerit e kishte hedhur foshnjën,foshnja klithi dy-tri herë dhe vdiq.Ky rast shkaktoi që Omeri t'i fillojëkonsultimet me shokët për rastin nëfjalë. Disa shfaqën pafajësinë eOmerit duke u nisur nga ajo seOmeri është sundues dhe edukuesdhe, në bazë të kësaj ai ka të drejtë tëkërcënohet. Aliu ishte prezent pornuk fliste. Omeri iu drejtua Aliutduke kërkuar nga ai të thotë fjalën."Ata që dhanë mendimet e veta,gabuan, nëse dëshiruan me atë tëkënaqin shpirtin tënd atëherë nuk tëkëshilluan drejtë. Ti duhesh tëpaguash gjakun e foshnjës ngase ajonga frika jote ka hedhur foshnjën",iu përgjigj Aliu. Omeri r.a. pagoigjakun familjes së foshnjës.Një sinqeritet i këtillë kishteshkaktuar ruajtjen dhe mos përbuzjene të drejtave të njerëzve. Të drejtate veta secili i fitonte duke mosbelbëzuar e frikësuar nga askush.SHKENCË ISLAMEKoncepti "Kitab" në Kuran"Nuk ka asgjë të fshehur në qiell e as në tokë, e të mos jetë e shënuar në librin e saktë (dijen e Zotit)." (27:75)Muhamed Hadi MarifatFjala kitab do të thotë të grumbulloshdhe rrënja e tij është Katb.Ahmed Ibn Faris thotë se gërmatk,t,dhe b përbëjnë rrënjën e fjalëskitab. Fjalët si kitabat dhe kitabrrjedhin prej së njëjtës rrënjë. RahibIsfahani, dijetar i njohur i Isfahanittë shekullit të pestë Hixhra si dheautor i Mufraditu Alfaz Kuranshkruan: "katb" do të thotë tëngjitësh dy pjesë të lëkurës apo tëbashkosh së bashku këto dy pjesë."Të shkruarit është quajtur kitabetështë "e shkruar" kur shkronjat dhefjalët vendosen së bashku. Ibn Farisdeklaron se kur tespihët shkohen nënjë fill, quhet kutbeh. KësisojHurzeh (tesbih) quhet Kutbeh dheshumësi i saj është kutab si shumësii Hurzeh është Hurez. Raghib mëtutje shkruan: Kitaba në parimështë një lloj bashkimi fjalësh menjëra-tjetrën. Nga ndonjëherë termiKitabat i referohet ligjërimit i cilinuk mund të jetë në formë të shkruar.Prandaj, fjala Hyjnore është poashtu kiteb. Duke marrë në konsideratëajetet: "Ky është kitab (libër),ku nuk ka asnjë dyshim" (2:1)megjithëse nuk është në formë tëshkruar, "Ai (Isai) tha: "Unë jam robi All-llahut, mua më ka dhënë (kacaktuar të më japë) librin dhe më kabërë Pejgamber." (19:30). Këtukitab i referohet fjalës Hyjnore.Kitab në ajetin e sipër përmendur ireferohet Sheriatit (ligjit fetar).Kitab i referohet po ashtu fjalive kurato bashkohen së bashku. Ragibështë i mendimit se kitab i referohetasaj çka është e detyrueshme. Pasi,çdo material i shkruar fillimishtështë i planifikuar, i para përcaktuarapo i para kërkuar. Me fjalë të tjera,fillimisht një projekt zakonishtshqyrtohet a përcaktohet, pastajshfaqet në formën e shkruar. Mundtë thuhet se dëshira a vullneti ështëorigjina dhe kitabat është përfundimi.Kështu ata i japin emër përfundimitpër atë çka dëshirohet përtë theksuar dëshirën. Edhe nëKuran fjala kitab i referohet asaj çkaështë e detyrueshme dhe e domosdoshme.Merr për shembull ajetet emëposhtme të Kuranit:"All-llahu ka përcaktuar (shkruarnë Levhi Mahfudh): "Unë dhe tëdërguarit e Mi patjetër do të ngadhënjejmë!"All-llahu është i fortë,ngadhënjyes." (51:21)"Thuaj: "Neve nuk na godetasgjë tjetër, përveç çka na ështëshkruar (caktuar) nga All-llahu; Aiështë ndihmëtar yni". (9:51)"Farefisi ka më përparësi ndajnjëri-tjetrit (se sa ensarët e muhaxhirinët)në librin e All-llahut." (8:75)"Ne shkruam për to: njeriu(mbytet) për njeriun, syri për syrin,hunda për hundën, veshi për veshin,dhëmbi për dhëmbin, por edheplagët kanë kundërmasë. E kush efalë atë (hakmarrjen), ajo ështëshpagim (nga mëkatet) për të. Ekush nuk vendos sipas asaj që zbritiAll-llahu, ata janë mizorë (tëpadrejtë)." (5:45)"E përcaktuar për ju është qëkur ndonjërit prej jush i është afruarvdekja, nëse lë pasuri pas vete,testamenti (vasijeti) për prindëritdhe për të afërmit u është bërë juveobligim, por ashtu siç është drejt.Për ata që janë të devotshëm kjoështë detyrë që lypet kryer." (2:180)"O ju që besuat, agjërimi u ështëbërë obligim sikurse që ishte obligimedhe i atyre që ishin para jush,kështu që të bëheni të devotshëm."(2:183)Kësisoj, urdhri është gjithashtunjë lloj Kitabat, pasi bashkon shkronjatdhe fjalët së bashku. Po ashtu,kitab në arabisht do të thotë libër,pasi bashkon faqet e shkruara. Kitabparaqet urdhrat hyjnorë kur shfaqetnë formën e Sheriatit (ligjit hyjnor)dhe formës së shkruar. Urdhrathyjnorë (të shkruar) janë tëdetyrueshëm për publikun."..., pse namazi është obligim(për kohë) i caktuar për besimtarët."(4:103)KUPTIMET E TERMIT KITAB1. Sheriat (ligj fetar): urdhrathyjnorë dhe detyrat njerëzore, tëdyja kolektive dhe individuale, janënë Kitab në formë të shkruar.Zakonisht, njerëzve u kërkohet tëndjekin urdhrat fetare. Dhe ajo çkau kërkohet nga ata është zakonisht eshkruar dhe e grumbulluar në njëlibër. Ky kuptim i kitab-it përsëritet120 herë në Kuran: Kur ProfetiJezus ishte një foshnje, i shtrirë nëdjep, tha:"Ai (Isai) tha: "Unë jam rob i Allllahut,mua më ka dhënë librin dhemë ka bërë Pejgamber. Më ka bërëdobiprurës kudo që të jem dhe mëka porositur me namaz (falje) ezeqatë për sa të jem gjallë!"(19:30-31)Në atë kohë Profeti a.s. nukkishte marrë ndonjë libër aposhkruar ndonjë rregull, në këtëmënyrë, kitab në këtë ajet i referohetSheriatit. Ishte një profet me njësheriat dhe urdhra fetare që ishte idetyrueshëm për njerëzit që ibindeshin atij.Një vështrim i shpejtë në ajetin110 të sures pestë të Kuranit fisnik(...kur ta mësova ty librin e urtësinëTevratin e Inxhilin...) dëfton se nëdisa raste kitab as nuk i referohetBiblës as Teuratit, por nënkuptonSheriatin. Ky ajet nënvizon se Zoti imësoi Jezusit Sheriatin dhe Hikmeh(diturinë) si edhe Biblën dheTeuratin. Le të studiojmë ajetin emëposhtëm të Kuranit po ashtu:"Zoti ynë, dërgo ndër ta, nga gjiui tyre të dërguar që t'u lexojë atyreajetet Tua, t'u mësojë atyre librindhe urtësinë, e t'i pastrojë (prejndytësisë së idhujtarisë) ata. S'kadyshim se Ti je ngadhënjyesi, ikorrik, 2008 35