Nowa siedziba Wielkopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów ... - WOIIB

Mgr inż. Marian Karcz (1927–2010)Z głębokim żalem zawiadamiamy, że 12 stycznia 2010r., w wieku 82 lat zmarł nasz kolega mgr inż. MarianKarcz, współzałożyciel i współorganizator WielkopolskiejOkręgowej Izby Inżynierów Budownictwa, członek komisjiegzaminacyjnej, członek Stowarzyszenia ElektrykówPolskich, długoletni Prezes Koła Pracownie ProjektoweBranży Elektrycznej oraz członek Sądu KoleżeńskiegoOddziału Poznańskiego SEP.Po ukończeniu studiów na Wydziale Elektrycznym PolitechnikiPoznańskiej, podjął pracę w Poznańskim BiurzeProjektów Budownictwa Przemysłowego PROJPRZEMw Poznaniu. Duża wiedza techniczna i zaangażowanie pozwoliłyMu awansować do stanowiska Kierownika Zespołu.Był autorem wielu projektów branży elektrycznej dlaznaczących zakładów przemysłowych i obiektów użytecznościpublicznej w kraju i zagranicą, których rozwiązaniazawsze oparte były na nowoczesności i nowatorstwie.Całe Jego życie nacechowane było sumiennością, zaangażowaniemi służeniem pomocą innym. Pracę zawodowąumiejętnie łączył z działalnością społeczną stanowiącwzór do naśladowania. W uznaniu zasług zawodowychi społecznych został odznaczony wieloma odznaczeniamipaństwowymi, regionalnymi i stowarzyszeniowymi.Pozostanie w naszej pamięci, jako człowiek o wysokiejkulturze osobistej, wszechstronnej wiedzy, sumienny,życzliwy ludziom i oddany kolega.Stefan GranatowiczWspomnieniaDr inż. Jacek SkarżewskiDr inż. Jacek Skarżewski urodził się 17 września 1943roku w Warszawie. Jego ojciec, żołnierz AK, zginął w PowstaniuWarszawskim. Po Powstaniu, wraz z matką zostałwywieziony do obozu pracy pod Wrocławiem, skąd powojnie trafił do Poznania, gdzie mieszkał do śmierci. Poukończeniu Liceum Ogólnokształcącego rozpoczął studiana Wydziale Budownictwa Lądowego Politechniki Poznańskiej,które ukończył w 1967 roku. W czasie nauki w liceumi podczas studiów uprawiał zawodniczo gimnastykę sportowąi lekkoatletykę w AZS Poznań.Bezpośrednio po studiach podjął pracę w Katedrze Drógi Mostów Politechniki Poznańskiej, a następnie po reorganizacji,w Zakładzie Budowy Mostów Instytutu InżynieriiLądowej, w którym pracował do przejścia na emeryturęw roku 2005. W grudniu 1976 roku uzyskał stopień doktoranauk technicznych za rozprawę pt. „Redystrybucja momentówzginających w stanie nośności granicznej statycznieniewyznaczalne belki z betonu sprężonego”. W czasiepracy na uczelni był zaangażowany czynnie w organizacjęmiędzynarodowych konferencji: „Duralibity and ServiceLife of Bridge Structures”. Był promotorem kilkudziesięciuprac magisterskich.Był autorem i współautorem ponad 60 publikacji naukowychi naukowo-technicznych, jednej książki i 3 skryptówdla studentów. Poza działalnością naukową zajmował sięrównież działalnością na rzecz gospodarki. Był autorem lubwspółautorem około 350 opracowań naukowo-badawczychi ekspertyz, szczególności dla PKP, służb drogowych i instytucjikomunalnych oraz ponad 25 projektów budowy lubprzebudowy i modernizacji obiektów mostowych i kilkutorowisk tramwajowych w Poznaniu. Był również projektantemkonstrukcji pomnika wzniesionego na poznańskiejCytadeli „Dzwonu Pokoju i Przyjaźni między Narodami”.Za prace badawcze i wdrożeniowe, przeznaczone do wykorzystaniaw budownictwie mostowym, był dwukrotniewyróżniony (w latach 1978 i 1983) nagrodą Ministra Nauki,Szkolnictwa Wyższego i Techniki.Od roku 1979 był rzeczoznawcą Stowarzyszenia Inżynierówi Techników komunikacji w dziedzinie techniki i technologiikonstrukcji betonowych i stalowych, w zakresie mostów,wiaduktów i tuneli.Był jednym z kilkunastu założycieli Związku MostowcówRzeczypospolitej Polskiej i jednym z pierwszychorganizatorów jego struktur. Był współtwórcą statutuZwiązku. W pierwszej i drugiej kadencji Zarządu Związku(1992–1996) był jego sekretarzem. Później, w następnychkadencjach – członkiem zarządu Związku i sekretarzemkomisji ZMRP ds. certyfikacji. Za zasługi dla związkuwww.woiib.org.plBiuletyn Wielkopolskiej Okręgowej Izby Inżynierów Budownictwanr 1/2010 (26)19