• Nr 49-50 BELGRAD 2011 • - Polonia-serbia.org

wą w pobliskim Skansenie Chleba, gdzie wyrabia się chleb według
tradycyjnych receptur.
Niedzielę 11 września spędziliśmy w krainie jezior i lasów. Pogoda
wyszykowała się piękna i ciepła, nic więc nie stało na przeszkodzie,
żeby używać w urokach okolicy.
O rześkim poranku droga wiodła do Czaplinka, gdzie w nowym
kościele Podwyższenia Krzyża Świętego uczestniczyliśmy
w nabożeństwie celebrowanym przez księży uczestników Forum:
Henryka Kruszewskiego ks. prałata z Luksemburga, ks. Krzysztofa
Kuryłowicza z Kazachstanu oraz miejscowego proboszcza, w intencji
mediów polonijnych. Czaplinek jest niewielką miejscowsością
położoną na przesmyku pomiędzy dwoma jeziorami Drawskim i
Czaplino. Gmina liczy ok. 12 tys. mieszkańców. Jest to wymarzona
okolica do spokojnego spędzenia wakacji i w tym kierunku idą
ambicje jego mieszkańców pod hasłem „Czaplinek – przystań na
dłużej”. Po zakończonej mszy św. wg własnych życzeń zostaliśmy
podzieleni na trzy grupy: historyczną, turystyczną i przyrodniczą.
Najbardziej się udało „turystom”, którzy popływali sobie po jeziorach.
My „historycy” też mieliśmy ciekawe przeżycia. Zostaliśmy
przewiezieni do pobliskiego Siemczyna. Tam zostaliśmy bardzo
serdecznie przyjęci przez jednego z właścicieli majętności, którymi
są panowie Bogdan i Zdzisław Andziakowie, biznesmeni z Kołobrzegu.
Pan Bogdan Andziak zaprosił na spotkanie p. Juliusza
Sienkiewicza, wnuka pisarza Henryka. Pan Juliusz przez długie lata
był dyrektorem Muzeum w Kołobrzegu. Zaraz na wstępie zostaliśmy
posadzeni za stół (bigos, sałatki, wędliny, ciastka), a potem
ruszyliśmy na rozglądanie zespołu pałacowego. Pałac w Siemczynie
jest jedynym pałacem barokowym w zasięgu 200 km. Andziakowie
są właścicielami tej posiadłości od 1999 roku. Więcej o tej ciekawej
wizycie pisać nie będę, gdyż obiecałam gościnnemu gospodarzowi
oddzielny artykuł. Ci, którzy przystali do grupy przyrodniczej, oglądali
wspaniałą czaplińską przyrodę nie wychodząc z autobusu i, nie
ukrywajmy, byli rozczarowani.
Program tego dnia był ogromnie wypełniony i ze znacznym
opóźnieniem wyruszyliśmy w kierunku Wałczu i Drawna. Wałcz
jest największym ośrodkiem miejskim w naszej podróży po regionie
zachodniopomorskim (nie licząc Szczecina). Ludność tu jest wielonarodowościowa:
Polacy, Ukraińcy, Niemcy. Działa kilka zakładów
przemysłowych: fabryka grzejników, fabryka części rowerowych,
fabryka kabli i przewodów i in. Jednaże największą dumą Wałcza
i Drawna obok jezior są obszary leśne: kompleksy leśne w gestii
Nadleśnictwa Wałcz oraz Drawieński Park Narodowy. O pięknie
drzewostanu przeplecionego jeziorkami mogliśmy się przekonać,
idąc pieszo ku Ośrodkowi Przygotowań Olimpijskich, gdzie czekał
na nas obiad oraz spotkanie ze starostą wałeckim dr Bogdanem
Wankiewiczem i burmistrzem Wałcza Zdzisławem Tuderkiem. Oba
miasta są zainteresowane by uzyskać inwestorów zagranicznych do
rozwoju objektów turystycznych. Drawieński Park Narodowy natomiast
ma charakter matecznika, stanowi centrum dużego obszaru
ochrony roślin, ptaków i zwierząt. Od kilkunastu lat zamieszkują
tu i żubry. Mogliśmy się o tym przekonać na własne oczy jadąc ku
kwaterze myśliwskiej w Borowcu. Na łące, oddalone ok. 100 m od
szosy, pasło się czerwonawo-brązowe stado. Nie pozwolono nam
się zatrzymać ani wyjść z autobusu do zdjęcia. Widok był tak nierzeczywisty,
jak później, gdy na górce magnetycznej nasz autobus,
posuwał się sam pod górę, bez kierowcy!
W kwaterze myśliwskiej w Borowcu czekało nas, na zakończenie
XIX Forum, prawdziwe smakowite przyjęcie – piknik o zapadającym
zmroku. A więc posadzono tu drzewko pamiątkowe – dąb
dziennikarski. Pan red. Tadeusz Urbański ze Szwecji dokonał tradycyjnego
obrzędu dzielenia dyplomów „Fioletowego Kleksa” z dowcipnymi
komentarzami. Płonęło ognisko, grała muzyka, a niektóre
pary ruszyły w tany. Robiło się późno. W dodatku zaczęło trochę
grzmieć. W Połczynie Zdroju doczekała nas już ulewa.
Zakończenie XIX Swiatowego Forum Mediów Polonijnych
miało miejsce 12. września w Sali kina „Podhale” w Połczynie Zdroju.
Po oficjalnych mowach, pożegnalnych i pełnych dobrych życzeń
pod adresem dziennikarzy polonijnych, obejrzeliśmy świetny film
p. Ines Koreckiej z Ukrainy o zeszłorocznym, XVIII Forum Mediów
Polonijnych. Film był nagrodzony na Forum w kategorii reportażu
telewizyjnego, a jak się potem dowiedzieliśmy, otrzymał również
trzecią nagrodę na Polonijnym Festiwalu Multimedialnym „Polskie
Ojczyzny”. Zespół chóralny „Cantus” z Połczyna Zdroju, pod batutą
dyr. Bolesława Kurka oczarował nas swoim występem i różnorodnym
repertuarem od pieśni historycznych, patriotycznych religijnych
do wspólczesnych – międzynarodowych. Ostatni wspólny
obiad, pożegnania. Dowidzenia, do przyszłego roku!
***
A teraz czas na krótkie podsumowanie i nawiązanie do początkowych
słów tego tekstu. Nie licząc stolicy województwa – Szczecina,
nasz objazd po zachodniopomorskiem przebiegał głównie we
wschodniej jego części. Zwiedziliśmy krainę przepiękną, bogatą w
jeziora i rzeki, o wspaniałej bujnej roślinności, wspaniałych lasach.
Widzieliśmy osiedla czyste, porządne, domy nowe lub odnowione,
również te stare - poniemieckie, zabytki odrestaurowane. W ogródkach
wokół domów pełno kwiatów, podobnie, jak i na głównych
Burmistrz Karlina Waldemar Miśko z dziennikarzami polonijnymi
Ustronie Morskie – plaża z europejskim wyróżnieniem
placach osiedlowych. A mieszkańcy... pełni zapału, dumni ze swoich
osiągnięć, ambitni, pragnący jeszcze bardziej i konkretniej zainteresować
walorami i możliwościami swojego regionu. Tak zachowują
się ludzie, którzy się czują u siebie i o żadnej tymczasowości sprzed
dziesięcioleci nie ma już mowy. Wytwarza się chęć wspólnoty regionalnej,
tęsknota za regionalnymi korzeniami. Powstaje zjawisko
szukania kontaktów z byłymi mieszkańcami tych terenów i nawią-
9