⢠Nr 49-50 BELGRAD 2011 ⢠- Polonia-serbia.org
⢠Nr 49-50 BELGRAD 2011 ⢠- Polonia-serbia.org
⢠Nr 49-50 BELGRAD 2011 ⢠- Polonia-serbia.org
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
Jovan Dučić<br />
Pesma ženi<br />
Ti si moj trenutak, i moj sen, i sjajna<br />
Moja reč u šumu; moj korak, i bludnja;<br />
Samo si lepota koliko si tajna;<br />
I samo istina koliko si žudnja.<br />
Ostaj nedostižna, nema i daleka –<br />
Jer je san o sreći viši nego sreća.<br />
Budi bespovratna, kao mladost; neka<br />
Tvoja sen i eho budu sve što seća.<br />
Srce ima povest u suzi što leva;<br />
U velikom bolu ljubav svoju metu;<br />
Istina je samo što duša prosneva;<br />
Poljubac je susret najveći na svetu.<br />
Od mog priviđenja ti si cela tkana,<br />
Tvoj je plašt sunčani od mog sna ispreden;<br />
Ti beše misao moja očarana;<br />
Simbol svih taština porazan i leden,<br />
A ti ne postojiš nit si postojala;<br />
Rođena u mojoj tišini i čami,<br />
Na suncu mog srca ti si samo sjala;<br />
Jer sve što ljubimo stvorili smo sami.<br />
Pieśń kobiecie<br />
Ty jesteś moja chwila, i mój cień, i wspaniałe<br />
Moje słowo w szumie; mój krok, i złudzenie;<br />
Tyle jesteś pięknem ile tajemnicą;<br />
I tyle prawdą ile i pragnieniem.<br />
Zostań niedostępna, niema i daleka –<br />
Bo jest sen o szczęściu i więciej od szczęścia.<br />
Bądz bezpowrotna, jak młodość; niech<br />
Twój cień i echo będą wszystko co pamiętam.<br />
Serce ma historie w morzu łez przelanych;<br />
W wielkim bólu miłość swoją metę;<br />
Prawdą jest to co dusza wyśni;<br />
Pocałunek to spotkanie największe na świecie.<br />
Od moich przywidzeń ty jesteś utkana,<br />
Twój płaszcz słoneczny od mych snów przędzony;<br />
Ty jesteś moja myśl oczarowana;<br />
Symbol wszystkich próżności zimny, porażony,<br />
A ty nie istniejesz, nigdy nie istniałaś;<br />
Zrodzona z mojej ciszy i smutku co rani,<br />
W słońcu mego serca ty tylko błyszczałaś;<br />
Bo wszystko co kochamy stworzyliśmy sami.<br />
Przeł. Izabela Bubanja<br />
Vasko Popa<br />
Očiju tvojih da nije<br />
Očiju tvojih da nije<br />
Ne bi bilo neba<br />
U slepom našem stanu<br />
Smeha tvog da nema<br />
Zidovi ne bi nikada<br />
Iz očiju nestajali<br />
Slavuja tvojih da nije<br />
Vrbe ne bi nikad<br />
Nežne preko praga prešle<br />
Vasko Popa<br />
Gdyby nie oczy twoje<br />
Gdyby nie oczy twoje<br />
Nie było by nieba<br />
W naszym ślepym domu<br />
Gdyby nie śmiech twój<br />
Mury by nigdy<br />
Z oczu nie zniknęły<br />
Gdyby nie słowiki twoje<br />
Wierzby nigdy by<br />
Wiotkie przez próg nie przeszły<br />
23<br />
Ruku tvojih da nije<br />
Sunce ne bi nikad<br />
U snu našem prenoćilo.<br />
Gdyby nie ręce twoje<br />
Słońce by nigdy<br />
W naszym śnie nie przenocowało.<br />
Przeł. Izabela Bubanja<br />
Od Tebe i Mene<br />
Od svega pomalo:<br />
za život malo,<br />
za tvoj i moj<br />
život prošli.<br />
Po jednu nit,<br />
po jednu kap<br />
nehotice tkala<br />
i dolivala,<br />
kako sam znala i umela.<br />
Dal beše dobro, ne znam.<br />
Nisam se trudila,<br />
puštala bujicu da teče.<br />
Kutak za prijatelja<br />
I reka se slivala<br />
ponekad suza i bola,<br />
ponekad malo sreće<br />
u njoj beše.<br />
Tekla je reka.<br />
Ne znam dal voleo si njen šum.<br />
Znam samo od tebe i mene<br />
ono usput što beše:<br />
dva cveta divna nikoše,<br />
koja tebi i meni<br />
život znače!<br />
Slavica Rendulić, Beograd