Z chemią w przyszłość

208 Rozdział 8
Analogicznie obliczymy objętość wydzielonego wodoru:
m H2
2g ⋅1A
60 60 s
= =0,0373 g
2 ⋅ 96500A s
2 g H 2 22,4 dm 3
0,0373 g H 2 y dm 3
y =
3
0,03733 g 22,4dm
= 0,4178 dm
2g
3
x + y = 0,2086 dm 3 + 0,4178 dm 3 = 0,6264 dm 3
Odp.: Łączna objętość wydzielonych gazów wynosi 0,6264 dm 3 .
PODSUMOWANIE
Rozpatrując zachowanie metali wobec wody i kwasów beztlenowych, możemy je
ułożyć według malejącej aktywności.
Różnicę w aktywności metali wykorzystuje się podczas konstruowania ogniw
galwanicznych, czyli układów złożonych z dwóch półogniw (elektrod) połączonych
przegrodą porowatą lub kluczem elektrolitycznym. Ogniwo, dzięki zachodzącym
reakcjom chemicznym, staje się źródłem energii elektrycznej:
• metal bardziej aktywny staje się anodą (ujemną elektrodą), na której zachodzą
zawsze reakcje utlenienia,
• metal mniej aktywny staje się katodą (dodatnią elektrodą), na której zachodzą
procesy redukcji.
Potencjał danego półogniwa zależy głównie od stężenia jonów. Wyznacza się go
przez porównanie z potencjałem standardowym elektrody wodorowej, który
przyjęto za równy 0. Posługując się standardową elektrodą wodorową, wyznaczono
standardowe potencjały dla metali i otrzymano tzw. szereg elektrochemiczny metali.
Znajomość położenia metali w szeregu elektrochemicznym pozwala przewidzieć
kierunek przebiegu szeregu reakcji chemicznych, jak również ich aktywność,
i obliczyć SEM dowolnego ogniwa.