Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF

More documents

Recommendations

Info

78 Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja zmian legislacyjnych Art. 33 ust. 1 u.o.p. ustanawia zasadę ogólną obowiązującą w ochronie obszarów N2000 w postaci zakazu podejmowania wszelkich działań, mogących, osobno lub w połączeniu z innymi działaniami, znacząco negatywnie oddziaływać na cele ochrony obszaru N2000 124 , w tym w szczególności: 1) pogorszyć stan siedlisk przyrodniczych lub siedlisk gatunków roślin i zwierząt, dla których ochrony wyznaczono obszar N2000; 2) wpłynąć negatywnie na gatunki, dla których ochrony został wyznaczony obszar N2000; 3) pogorszyć integralność obszaru N2000 lub jego powiązania z innymi obszarami. W kontekście ochrony łączności przyrodniczej szczególnego wymiaru nabiera przesłanka z art. 33 ust. 1 pkt 3 u.o.p. – zakaz podejmowania wszelkich działań, mogących pogorszyć integralność obszaru N2000 lub jego powiązania z innymi obszarami. Istotne, iż obok integralności obszaru N2000 zakaz wyrażony w art. 33 ust. 1 pkt 3 u.o.p. wprost i bezpośrednio odnosi się do powiązań obszaru N2000 z innymi obszarami. Dla ochrony łączności przyrodniczej znaczenie art. 33 ust. 1 pkt 3 u.o.p. jest nie do przecenienia. Na gruncie prawa polskiego jest to norma, która zapewnia najdalej idącą ochronę łączności przyrodniczej i stanowi elementarną gwarancję ochrony korytarzy ekologicznych. Art. 33 ust. 1 pkt 3 u.o.p. musi być brany uwagę przez każdy podmiot planujący lub podejmujący działania mogące znacząco negatywnie oddziaływać na cele ochrony obszaru N2000. Rozważanie, czy w danym konkretnym przypadku PP (plan lub program albo przedsięwzięcie) nie pozostają w kolizji z regułami zawartymi w tym artykule zawsze jest warunkiem wstępnym oceny w zakresie dopuszczalności ich realizacji. Dzięki art. 33 ust. 1 pkt 3 u.o.p. problem ewentualnego wpływu PP na powiązania obszaru N2000 z innymi obszarami oraz stopień, charakter i znaczenie tego wpływu dla ochrony korytarzy ekologicznych zawsze musi być przedmiotem badania na najwcześniejszym etapie oceny habitatowej. Dopiero wnioski z tego rodzaju analizy wstępnej pozwalają przejść do dalszego etapu planowania lub realizacji PP. Stwierdzenie, że PP w żaden sposób nie będzie oddziaływać na cele ochrony obszaru N2000, w tym na powiązania obszaru N2000 z innymi obszarami, albo że oddziaływanie nie będzie znacząco negatywne zwalnia z dalszego prowadzenia oceny habitatowej. Natomiast stwierdzenie, że PP może znacząco oddziaływać na cele ochrony obszaru N2000, w tym na powiązania obszaru N2000 z innymi obszarami uprawnia do udzielenia zgody na realizację wyłącznie pod warunkiem, że w danym przypadku spełnione zostały łącznie wszystkie warunki z art. 34 u.o.p. 125 Wśród warunków zawartych w art. 34 ust. 1 u.o.p. warto zwrócić uwagę na obowiązek zapewnienia kompensacji przyrodniczej. Zgodnie z art. 35 ust. 1 u.o.p. wydając zezwolenie, o którym mowa w art. 34 ust. 1, właściwy miejscowo RDOŚ, w porozumieniu z zarządcą terenu, stosownie do skali i rodzaju negatywnego oddziaływania na cele ochrony obszaru N2000 126 , ustala zakres, miejsce, termin i sposób wykonania kompensacji przyrodniczej, zobowiązując do jej wykonania nie później niż w terminie rozpoczęcia działań powodujących negatywne oddziaływanie. Kompensacja przyrodnicza może być efektywnym instrumentem zmierzającym do zapewnienia odpowiedniego stanu ochrony łączności przyrodniczej. Zgodnie z definicją zawartą w art. 3 pkt 8 p.o- .ś., kompensacja przyrodnicza to zespół działań obejmujących w szczególności – roboty budowlane; – roboty ziemne; – rekultywację gleby; – zalesianie; – zadrzewianie; – tworzenie skupień roślinności, prowadzących do przywrócenia równowagi przyrodniczej; – tworzenie skupień roślinności, prowadzących do przywrócenia równowagi przyrodniczej na danym terenie; celem wyrównania szkód dokonanych w środowisku przez realizację przedsięwzięcia i zachowanie walorów krajobrazowych. Orzekając o obowiązku kompensacji RDOŚ może tak ustalić jego treść, aby Inwestor w ramach
ocena uwarunkowań efektywności prawnej ochrony korytarzy ekologicznych kompensacji wykonał działania zwiększające ochronę korytarzy ekologicznych. Regulacja art. 33 ust. 1 w związku art. 34 u.o.p. stanowi najbardziej efektywny instrument prawny służący ochronie łączności przyrodniczej tych korytarzy ekologicznych, które znajdują się w sieci N2000 albo zapewniają łączność obszarów N2000 z innymi obszarami N2000 lub innymi obszarami chronionymi. Niestety, korytarze ekologiczne położone poza siecią N2000 i służące zachowaniu łączności przyrodniczej między innymi obszarami chronionymi, a zwłaszcza między obszarami formalnie nie objętymi żadnymi formami ochrony przyrody są pozbawione ochrony z art. 33 ust. 1 w związku art. 34 u.o.p. Na gruncie prawa polskiego nie istnieją odpowiedniki, czy surogaty komentowanej regulacji, które obowiązywałyby w stosunku do korytarzy ekologicznych, które formalnie nie zostały ujęte w sieci N2000. Podobnie kształtuje się sytuacja korytarzy, które nie służą zachowaniu łączności przyrodniczej między obszarami N2000 a między innymi obszarami cennymi przyrodniczo. 3.3.2.3. Przepisy o planowaniu przestrzennym Zgodnie z art. 1 ust. 1 u.p.z.p., ustawa ta określa zasady kształtowania polityki przestrzennej przez jednostki samorządu terytorialnego i organy administracji rządowej, a także zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania terenów na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy. Z punktu widzenia ochrony korytarzy ekologicznych i szerzej – łączności przyrodniczej, szczególnej wagi nabierają dwa nakazy obowiązujące w sferze planowania przestrzennego: 1) wynikający z art. 1 ust. 2 pkt 1 u.p.z.p. nakaz uwzględniania w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wymagań ładu przestrzennego; 2) wyrażony w art. 1 ust. 2 pkt 3 u.p.z.p. nakaz uwzględniania w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym wymagań ochrony środowiska. Pierwszy nakaz jest istotny ze względu na fakt, iż jego wypełnienie musi następować w szerokim kontekście wynikającym z zasady zrównoważonego rozwoju. Jej fundament stanowią dwie szczegółowe reguły operacyjne, istotne z punktu widzenia ochrony łączności przyrodniczej: nakaz zachowania równowagi przyrodniczej oraz nakaz zachowania trwałości podstawowych procesów przyrodniczych 127 . Z drugiego nakazu wynika istotny dla zachowania łączności przyrodniczej, zwłaszcza w ramach sieci N2000, obowiązek takiego kształtowania polityki przestrzennej, aby służyła ona między innymi przywracaniu elementów przyrodniczych do stanu właściwego, w tym przywróceniu siedlisk przyrodniczych i gatunków do właściwego stanu ochrony 128 . Ocena ich efektywności nie jest procesem prostym. Z jednej strony, same w sobie stanowią one regulację nieprecyzyjną, odwołującą się do pojęć niedookreślonych, przez co trudną w interpretacji i problematyczną w sferze stosowania prawa 129 . Z drugiej, posiadając status zasad ogólnych w planowaniu przestrzennym, oba nakazy zapewniają (przynajmniej w pewnym stopniu, jako gwarancja o charakterze formalnym), iż w konkretnych dokumentach planistycznych kwestie związane z ochroną łączności przyrodniczej zostaną jednak uwzględnione. Ambiwalentność oceny efektywności nakazów zawartych w art. 1 ust. 2 pkt 1 u.p.z.p. oraz art. 1 ust. 2 pkt 3 u.p.z.p. pogłębia nierówna efektywność dalszych, szczegółowych rozwiązań u.p.z.p., w których komentowane nakazy są rozwijane i konkretyzowane. Planowanie przestrzenne odbywa się na trzech szczeblach: 1. krajowym (art. 3 ust. 4 u.p.z.p.) w k.p.z.k.; 2. wojewódzkim (art. 3 ust. 3 u.p.z.p.) w p.z.p.w.; 3. gminnym i lokalnym (art. 3 ust. 1 u.p.z.p.) w s.u.k.z.p.g. i m.p.z.p. K.p.z.k. jest dokumentem strategicznym, tj. uwzględniającym cele zawarte w rządowych dokumentach strategicznych, określającym uwarunkowania, cele i kierunki zrównoważonego rozwoju w skali kraju w oparciu o uwarunkowania przyrodnicze, kulturowe, społeczne i ekonomiczne oraz działania niezbędne do jego osiągnięcia (art. 47 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 u.p.z.p.).
Page 1 and 2:
Marcin PchałEK Paulina KuPczyK Pio
Page 3 and 4:
od wydawcy Zachowanie łączności
Page 5 and 6:
3.1.7. Konwencja o ochronie środow
Page 7 and 8:
Wykaz skrótów BSPAs CBD decyzja w
Page 9:
Wykaz skrótów s.u.k.z.p.g. SOOS S
Page 12 and 13:
12 Efektywność ochrony korytarzy
Page 14 and 15:
Page 16 and 17:
Page 18 and 19:
Page 21 and 22:
2. ogólna charakterystyka prawnych
Page 23 and 24:
ogólna charakterystyka prawnych fo
Page 25 and 26:
ogólna charakterystyka prawnych fo
Page 27 and 28: ogólna charakterystyka prawnych fo
Page 37 and 38: ocena uwarunkowań efektywności pr
Page 77: ocena uwarunkowań efektywności pr
Page 111 and 112: 4. założenia zmian w prawodawstwi
Page 113 and 114: założenia zmian w prawodawstwie p
Page 129 and 130:
założenia zmian w prawodawstwie p
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Wykaz aktów prawnych Protokół o
Page 153 and 154:
Bibliografia Bar, M., Jendrośka, J
Page 155:
noty o autorach Marcin Pchałek, dr
show all

Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?