Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF
Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF
Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ocena uwarunkowań efektywności prawnej <strong>ochrony</strong> <strong>korytarzy</strong> <strong>ekologicznych</strong><br />
re wymagania określone w tym przepisie uszczegółowić<br />
(skonkretyzować). Pierwsze uprawnienie<br />
można uznać za niemal neutralne dla efektywności<br />
regulacji w zakresie zapewnienia odpowiedniej<br />
<strong>ochrony</strong> łączności przyrodniczej 115 .<br />
Drugie uprawnienie wzmacnia efektywność regulacji<br />
w analizowanym aspekcie 116 . Określając<br />
zakres raportu organ ma obowiązek uwzględniać<br />
stan współczesnej wiedzy i metod badań oraz istniejące<br />
możliwości techniczne i dostępność danych<br />
(art. 68 ust. 1 u.o.o.ś.). Mając w pamięci chociażby<br />
opracowania przywoływane w przypisach<br />
do niniejszego opracowania można przyjąć tezę,<br />
iż ze stanu współczesnej wiedzy w sposób jednoznaczny<br />
wynika, iż ochrona szeregu obszarów,<br />
w szczególności objętych obszarową formą<br />
<strong>ochrony</strong> przyrody, zwłaszcza zaś ochrona obszarów<br />
N2000 w zasadniczym stopniu zależy od<br />
prawidłowego funkcjonowania <strong>korytarzy</strong> <strong>ekologicznych</strong>.<br />
Transpozycja tej konstatacji na język<br />
prawny oznacza w kontekście art. 68 ust. 1 u.o.o-<br />
.ś. bezwzględny nakaz brania pod uwagę kwestii<br />
związanych z ochroną łączności przyrodniczej.<br />
Uwagi dotyczące instytucji ustalania zakresu<br />
raportu OOŚ dla przedsięwzięć z II grupy odnoszą<br />
się w pełnym zakresie do sytuacji przewidzianej<br />
w art. 69 ust. 1 u.o.o.ś., kiedy to na wniosek<br />
Inwestora i na podstawie załączonej do tego<br />
wniosku karty informacyjnej przedsięwzięcia<br />
organ w drodze postanowienia ustala zakres raportu<br />
OOŚ dla przedsięwzięcia z grupy I 117 .<br />
W tym przypadku wynikające z art. 68 ust. 2<br />
pkt 1 u.o.o.ś. uprawnienie organu do ograniczenia<br />
zakresu raportu OOŚ nie może dotyczyć dróg<br />
publicznych oraz linii kolejowych będących<br />
przedsięwzięciami z grupy I. Wyłączenie dotyczące<br />
przedsięwzięć szczególnie „wrażliwych”<br />
w kontekście <strong>ochrony</strong> łączności przyrodniczej<br />
dodatkowo wzmacnia efektywność komentowanej<br />
regulacji.<br />
Podsumowując rozważania dotyczące efektywności<br />
przepisów określających zakres treściowy<br />
raportu OOŚ można stwierdzić, iż od strony<br />
formalnej zapewniają one podstawową gwarancję,<br />
aby w każdym przypadku, który tego wymaga,<br />
raport OOŚ opisywał i analizował kwestie<br />
związane z ochroną łączności przyrodniczej. Warunkiem<br />
osiągnięcia pełnej efektywności jest raczej<br />
odpowiednie ukształtowanie sfery stosowania<br />
prawa, co może następować stopniowo,<br />
jako skutek utrwalania się postulowanej w niniejszym<br />
opracowaniu linii orzeczniczej organów<br />
administracji i sądów administracyjnych.<br />
Aktualnie organy prowadzące postępowania OOŚ<br />
zbyt rzadko posługują się regułami wykładni celowościowej.<br />
Poprzestając na wykładni literalnej,<br />
sankcjonują nawet takie raporty OOŚ, które pozostają<br />
w całkowitym oderwaniu od problematyki<br />
<strong>ochrony</strong> łączności przyrodniczej. Jakość raportów<br />
OOŚ oraz innej dokumentacji sporządzanej<br />
dla potrzeb postępowań OOŚ pozostawia wiele<br />
do życzenia także z uwagi na brak jakiejkolwiek<br />
reglamentacji w zakresie podmiotów uprawnionych<br />
do jej sporządzania, z uwagi na niską efektywność<br />
przepisów o komisjach ds. OOŚ, które<br />
w aktualnym stanie prawnym nie odgrywają znaczącej<br />
roli w kształtowaniu dobrych praktyk, czy<br />
chociażby brak wdrożenia (skutecznej w innych<br />
krajach) jednolitych list sprawdzających raporty<br />
OOŚ i pozostałą sporządzaną dokumentację.<br />
Przepisy u.o.o.ś. pozostawiają organowi prowadzącemu<br />
postępowania OOŚ pewien margines<br />
uznania w ocenie raportu OOŚ, w tym także w zakresie<br />
oceny wariantu przedsięwzięcia proponowanego<br />
przez Inwestora. Zgodnie z przepisem<br />
art. 81 ust. 1 u.o.o.ś., jeżeli z oceny oddziaływania<br />
przedsięwzięcia na środowisko wynika zasadność<br />
realizacji przedsięwzięcia w wariancie<br />
innym niż proponowany przez wnioskodawcę,<br />
organ właściwy do wydania DŚU, za zgodą wnioskodawcy,<br />
wskazuje w decyzji wariant dopuszczony<br />
do realizacji lub, w razie braku zgody<br />
wnioskodawcy, odmawia zgody na realizację<br />
przedsięwzięcia. Przywołany przepis może być<br />
efektywnie wykorzystywany także w celu zapewnienia<br />
możliwie najwyższego stopnia <strong>ochrony</strong><br />
łączności przyrodniczej. Jeżeli organ stwierdzi,<br />
iż realizacja wariantu proponowanego przez<br />
Inwestora wpłynie na łączność przyrodniczą<br />
w stopniu wyższym, niż miałoby to miejsce w innym,<br />
możliwym do realizacji wariancie, może<br />
wskazać wariant korzystniejszy, ewentualnie,<br />
przy braku zgody Inwestora na zmianę wariantu,<br />
może odmówić zgody na realizację przedsięwzięcia<br />
w wariancie istotnie naruszającym łączność<br />
przyrodniczą.