14.06.2015 Views

Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF

Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF

Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

ocena uwarunkowań efektywności prawnej <strong>ochrony</strong> <strong>korytarzy</strong> <strong>ekologicznych</strong><br />

nych siedlisk, ich ciągłości i łączności oraz gatunków<br />

flory i fauny charakterystycznych dla Karpat.<br />

W szczególności zobowiązanie to związane jest z:<br />

– ochroną gatunków zagrożonych i endemicznych<br />

oraz wielkich drapieżników,<br />

– opracowaniem kompatybilnych systemów<br />

monitoringu oraz rejestrów gatunków oraz<br />

siedlisk,<br />

– uwzględnieniem celów <strong>ochrony</strong> i zrównoważonego<br />

użytkowania różnorodności biologicznej<br />

i krajobrazowej w politykach sektorowych.<br />

Państwa-strony są także obowiązane do stosowania<br />

ocen ryzyka, OOŚ i SOOŚ, biorąc pod<br />

uwagę specyfikę karpackich ekosystemów górskich,<br />

przeprowadzenia konsultacji w sprawie<br />

przedsięwzięć o transgranicznym charakterze<br />

w Karpatach i dokonania oceny ich oddziaływań<br />

na środowisko.<br />

Bardziej szczegółowe postanowienia mają<br />

znaleźć się w protokołach tematycznych do Konwencji.<br />

Pierwszym z nich jest Protokół o ochronie<br />

i zrównoważonym użytkowaniu różnorodności<br />

biologicznej i krajobrazowej do Ramowej<br />

Konwencji o ochronie i zrównoważonym rozwoju<br />

Karpat, sporządzonej w Kijowie dnia 22 maja<br />

2003 r., sporządzony w Bukareszcie dnia 19 czerwca<br />

2008 r. 28 . Protokół ten uszczegóławia obowiązki<br />

państw-stron w zakresie:<br />

– harmonizacji i koordynacji działań oraz<br />

współpracy na rzecz <strong>ochrony</strong>, utrzymywania<br />

i zrównoważonego użytkowania siedlisk<br />

naturalnych i półnaturalnych oraz zabezpieczenia<br />

ich ciągłości i spójności pomiędzy<br />

nimi;<br />

– odtwarzania zdegradowanych siedlisk;<br />

– <strong>ochrony</strong> i zrównoważonego użytkowania<br />

gatunków flory i fauny charakterystycznych<br />

dla Karpat, a w szczególności w dziedzinie<br />

<strong>ochrony</strong> gatunków zagrożonych lub endemicznych<br />

i dużych drapieżników.<br />

Protokół nakłada na Konferencję Stron obowiązek<br />

przyjęcia listy zagrożonych naturalnych<br />

i półnaturalnych rodzajów siedlisk rodzimych dla<br />

Karpat (tzw. Karpackiej Czerwonej Listy Siedlisk)<br />

oraz listy zagrożonych rodzimych gatunków flory<br />

i fauny Karpat (tzw. Karpackiej Czerwonej Listy<br />

Gatunków). W odniesieniu do siedlisk i gatunków<br />

umieszczonych na listach państwa-strony<br />

zobowiązane są do „podjęcia szczególnych działań<br />

w celu zapewnienia ich długoterminowej<br />

<strong>ochrony</strong> lub zrównoważonego użytkowania i odtworzenia”.<br />

Z uwagi na posłużenie się niedookreślonym<br />

pojęciem „szczególnych” działań przepis ten<br />

trudno uznać za efektywny i gwarantujący osiągniecie<br />

ustalonego w nim celu, tj. zapewnienie<br />

długoterminowej <strong>ochrony</strong> lub zrównoważonego<br />

użytkowania i odtworzenia. Co więcej, efektywność<br />

ta zostaje jeszcze obniżona, ponieważ podjęcie<br />

jakichkolwiek działań uzależnione jest od<br />

przyjęcia przez Konferencję Stron Karpackich<br />

Czerwonych List Siedlisk i Gatunków. Jeżeli chodzi<br />

o praktyczną skuteczność tego uregulowania,<br />

jest ona trudna do prognozowania z uwagi na<br />

krótki czas od przyjęcia Konwencji.<br />

Każda ze stron Konwencji ma również obowiązek<br />

podjąć środki w celu poprawy i zapewnienia<br />

ciągłości oraz wzajemnej spójności pomiędzy<br />

naturalnymi i półnaturalnymi siedliskami<br />

w Karpatach tak, aby umożliwić rozprzestrzenianie<br />

się i migrację populacji dzikich gatunków<br />

(w szczególności dużych drapieżników) oraz<br />

wymianę genetyczną pomiędzy takimi populacjami.<br />

Jednym ze środków poprawy łączności<br />

ekologicznej ma być powołanie karpackiej sieci<br />

ekologicznej – systemu obszarów powiązanych<br />

ekologicznie i fizycznie, składającego się z obszarów<br />

węzłowych, <strong>korytarzy</strong> <strong>ekologicznych</strong> i stref<br />

buforowych. Sieć ta ma stanowić element sieci<br />

ECONET. Dodatkowo, państwa-strony powinny<br />

także opracować system monitoringu oraz planów<br />

zarządzania siedliskami i gatunkami.<br />

Z kolei przepisy Protokołu Bukaresztańskiego<br />

w zakresie powoływania karpackiej sieci ekologicznej<br />

są przepisami o charakterze materialnym,<br />

co przekłada się na ich wysoką skuteczność.<br />

Oznacza to, że w dalszym horyzoncie czasowym<br />

państwa-strony zobowiązane będą do opracowania<br />

i wdrożenia sieci <strong>korytarzy</strong> <strong>ekologicznych</strong><br />

w Karpatach. Zatem w tym zakresie Protokół Bukaresztański<br />

stać się może ważnym instrumentem<br />

<strong>ochrony</strong> łączności ekologicznej. Jednak<br />

z punktu widzenia <strong>ochrony</strong> <strong>korytarzy</strong> <strong>ekologicznych</strong><br />

wchodzących w skład karpackiej sieci ekologicznej<br />

mankamentem jest brak określenia

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!