Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF
Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF
Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
3. ocena uwarunkowań<br />
efektywności prawnej <strong>ochrony</strong><br />
<strong>korytarzy</strong> <strong>ekologicznych</strong><br />
3.1.<br />
Prawo międzynarodowe<br />
3.1.1. Konwencja o obszarach wodno-błotnych<br />
mających znaczenie międzynarodowe, zwłaszcza<br />
jako środowisko życiowe ptactwa wodnego,<br />
sporządzona w ramsarze dnia 2 lutego 1971 r. 1<br />
Konwencja Ramsarska ma na celu ochronę<br />
obszarów wodno-błotnych oraz ekologicznie od<br />
nich zależnych ptaków. W świetle Konwencji do<br />
ptactwa wodnego zaliczono ptaki, które ekologicznie<br />
są uzależnione od obszarów wodno-błotnych,<br />
co w praktyce oznacza ochronę ptaków należących<br />
do określonych grup systematycznych.<br />
Z kolei – zgodnie z art. 1 Konwencji – obszarami<br />
wodno-błotnymi są:<br />
– tereny bagien;<br />
– tereny błot i torfowisk;<br />
– zbiorniki wodne (naturalne i sztuczne, stałe<br />
i okresowe, o wodach stojących lub płynących,<br />
słodkich, słonawych lub słonych, łącznie<br />
z wodami morskimi, których głębokość<br />
podczas odpływu nie przekracza sześciu<br />
metrów).<br />
Zatem z uwagi na jej przedmiot zastosowanie<br />
Konwencji Ramsarskiej w celu <strong>ochrony</strong> <strong>korytarzy</strong><br />
<strong>ekologicznych</strong> ograniczone będzie po pierwsze,<br />
do określonych gatunków ptaków, a po drugie<br />
– do określonych typów siedlisk (tzn. takich,<br />
które mogą zostać zaklasyfikowane jako obszary<br />
wodno-błotne) pełniących rolę biocentrów lub<br />
stepping-stones.<br />
Pierwszym z obowiązków wynikających z Konwencji<br />
jest wyznaczenie przez państwa-strony<br />
odpowiednich obszarów wodno-błotnych na<br />
swoim terytorium w celu włączenia ich do Spisu<br />
Obszarów Wodno-Błotnych o Międzynarodowym<br />
Znaczeniu (dalej jako Spis) (art. 2 ust. 1<br />
Konwencji). Wyboru obszarów wodno-błotnych,<br />
które powinny być zamieszczone w Spisie, należy<br />
dokonać na podstawie ich międzynarodowego<br />
znaczenia ekologicznego, botanicznego, zoologicznego,<br />
limnologicznego lub hydrologicznego.<br />
W pierwszym rzędzie powinny być do niego włączone<br />
obszary wodno-błotne o międzynarodowym<br />
znaczeniu jako środowisko życiowe ptactwa<br />
wodnego we wszystkich porach roku. Szczegółowe<br />
kryteria wyboru obszarów do Spisu zawierają<br />
wytyczne przyjęte przez Konferencje Stron;<br />
w oparciu o te kryteria Polska wskazała następujące<br />
obszary, które zostały umieszczone w Spisie:<br />
1. Biebrzański Park Narodowy;<br />
2. Rezerwat Przyrody „Jezioro Drużno”;<br />
3. Rezerwat Przyrody „Jezioro Karaś”;<br />
4. Rezerwat Przyrody „Jezioro Siedmiu Wysp”;<br />
5. Rezerwat Przyrody „Jezioro Łuknajno”<br />
( położony na obszarze Mazurskiego Parku<br />
Krajobrazowego);<br />
6. Rezerwat Przyrody „Stawy Milickie”;<br />
7. Narwiański Park Narodowy;<br />
8. Poleski Park Narodowy;<br />
9. Słowiński Park Narodowy;<br />
10. Subalpejskie torfowiska w Karkonoskim<br />
Parku Narodowym;<br />
11. Rezerwat Przyrody „Jezioro Świdwie”;<br />
12. Park Narodowy „Ujście Warty”;<br />
13. Wigierski Park Narodowy.<br />
Na podstawie art. 3 ust. 2 Konwencji, informacje<br />
o zmianach warunków <strong>ekologicznych</strong>, które<br />
już nastąpiły, następują lub mogą nastąpić na<br />
tych obszarach na skutek rozwoju technologicznego,<br />
skażenia środowiska lub innej działalności<br />
ludzkiej powinny być jak najszybciej przekazywane<br />
do Biura Konwencji.