Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF

More documents

Recommendations

Info

32 Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja zmian legislacyjnych zagrożenia szkodą w środowisku lub do szkody w środowisku: 1) spowodowanych przez działalność podmiotu korzystającego ze środowiska stwarzającą ryzyko szkody w środowisku 21 – niezależnie od jego winy; 2) spowodowanych przez inną działalność niż ta, o której mowa w pkt 1, podmiotu korzystającego ze środowiska, jeżeli dotyczą gatunków chronionych lub chronionych siedlisk przyrodniczych oraz wystąpiły z winy podmiotu korzystającego ze środowiska. Stosownie do art. 9 u.z.s.ś., w przypadku wystąpienia bezpośredniego zagrożenia szkodą w środowisku podmiot korzystający ze środowiska jest obowiązany niezwłocznie podjąć działania zapobiegawcze. Natomiast w przypadku, gdy szkoda w środowiska już wystąpiła, podmiot korzystający ze środowiska jest obowiązany do: 1. podjęcia działań w celu ograniczenia szkody w środowisku, zapobieżenia kolejnym szkodom i negatywnym skutkom dla zdrowia ludzi lub dalszemu osłabieniu funkcji elementów przyrodniczych, w tym natychmiastowego skontrolowania, powstrzymania, usunięcia lub ograniczenia w inny sposób zanieczyszczeń lub innych szkodliwych czynników; 2. podjęcia działań naprawczych. Jeżeli bezpośrednie zagrożenie szkodą w środowisku nie zostało zażegnane pomimo przeprowadzenia działań zapobiegawczych, lub wystąpiła szkoda w środowisku, podmiot korzystający ze środowiska jest obowiązany niezwłocznie zgłosić ten fakt właściwym organom. Ma on także obowiązek uzgodnienia z właściwym organem ochrony środowiska warunków prowadzenia działań naprawczych. Ustawa reguluje również sposób postępowania w przypadku, gdy odpowiednie działania zapobiegawcze lub naprawcze nie zostaną podjęte. Zgodnie z art. 15 ust. 1 u.s.ś., „Jeżeli podmiot korzystający ze środowiska nie podejmie działań zapobiegawczych i naprawczych, organ ochrony środowiska, w drodze decyzji, nakłada na niego obowiązek przeprowadzenia tych działań.”. Z kolei stosownie do regulacji art. 16 „Organ ochrony środowiska podejmuje działania zapobiegawcze lub naprawcze, jeżeli: 1) podmiot korzystający ze środowiska nie może zostać zidentyfikowany lub nie można wszcząć wobec niego postępowania egzekucyjnego, lub egzekucja okazała się bezskuteczna; 2) z uwagi na zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzi lub możliwość zaistnienia nieodwracalnych szkód w środowisku jest konieczne natychmiastowe podjęcie tych działań.” 2.11. zasady ochrony środowiska Zasady ochrony środowiska zostały określone w Dziale II p.o.ś. Są to: 1) zasada zrównoważonego rozwoju, zawarta w art. 5 Konstytucji RP, zgodnie z którym „Rzeczpospolita Polska strzeże niepodległości i nienaruszalności swojego terytorium, zapewnia wolności i prawa człowieka i obywatela oraz bezpieczeństwo obywateli, strzeże dziedzictwa narodowego oraz zapewnia ochronę środowiska, kierując się zasadą zrównoważonego rozwoju” i wyrażona w węższym zakresie w art. 8 p.o.ś.: „Polityki, strategie, plany lub programy dotyczące w szczególności przemysłu, energetyki, transportu, telekomunikacji, gospodarki wodnej, gospodarki odpadami, gospodarki przestrzennej, leśnictwa, rolnictwa, rybołówstwa, turystyki i wykorzystywania terenu powinny uwzględniać zasady ochrony środowiska i zrównoważonego rozwoju.”. 2) zasada kompleksowej ochrony z art. 5 p.o.ś., zgodnie z którym „Ochrona jednego lub kilku elementów przyrodniczych powinna być realizowana z uwzględnieniem ochrony pozostałych elementów”; 3) zasada prewencji, wyrażona w art. 6 ust. 1 p.o.ś. Przepis ten stanowi, że: „Kto podejmuje
ogólna charakterystyka prawnych form/instrumentów ochrony korytarzy ekologicznych działalność mogącą negatywnie oddziaływać na środowisko, jest obowiązany do zapobiegania temu oddziaływaniu”; 4) zasada przezorności, określona w art. 6 ust. 2 p.o.ś. Przewiduje on, że „Kto podejmuje działalność, której negatywne oddziaływanie na środowisko nie jest jeszcze w pełni rozpoznane, jest obowiązany, kierując się przezornością, podjąć wszelkie możliwe środki zapobiegawcze”; 5) zasada zanieczyszczający płaci (ang. polluter pays principle), ujęta w art. 7 p.o.ś. Zgodnie z tym przepisem: „1. Kto powoduje zanieczyszczenie środowiska, ponosi koszty usunięcia skutków tego zanieczyszczenia. 2. Kto może spowodować zanieczyszczenie środowiska, ponosi koszty zapobiegania temu zanieczyszczeniu.” Wymienione zasady są spójne z ogólnymi zasadami ochrony środowiska, sformułowanymi w prawie UE. Stanowią one nie tylko wiążące wskazówki interpretacyjne dla przepisów samej p.o.ś., jak i ustaw szczegółowych składających się na polski system prawa ochrony środowiska, ale znajdują również zastosowanie w płaszczyźnie tworzenia prawa, w tym prawa administracyjnego. Szczególne znaczenie przypisać należy tutaj zasadzie zrównoważonego rozwoju, stanowiącej nie tylko wzorzec dla konstytucyjności prawa, ale będącej także wiodącą zasadą znajdującą zastosowanie podczas konkretyzacji prawa administracyjnego. Wiodącą dlatego, że jej realizacja wymusza sformułowanie i stosowanie zasad wykonawczych. Zrównoważony rozwój przejawia się w dążeniu do ustanowienia zasad równego dostępu do środowiska m.in. w relacjach sprawiedliwości międzypokoleniowej, sprawiedliwości międzyregionalnej i międzygrupowej, a także w postaci równoważenia szans rozwojowych pomiędzy człowiekiem a przyrodą. W tym kontekście sprawiedliwość międzypokoleniowa oznacza zaspokajanie potrzeb materialnych i cywilizacyjnych obecnego pokolenia z równoczesnym tworzeniem i utrzymaniem warunków do zaspokajania potrzeb przyszłych pokoleń, natomiast poprzez sprawiedliwość międzyregionalną i międzygrupową rozumie się zaspokajanie potrzeb materialnych i cywilizacyjnych społeczeństw, grup społecznych i jednostek ludzkich w ramach sprawiedliwego dostępu do ograniczonych zasobów i walorów ochrony środowiska 22 . Istota zrównoważonego rozwoju wymaga zatem równoprawnego traktowania względów społecznych, ekonomicznych i ekologicznych, co oczywiście nie jest postulatem łatwym do zrealizowania. Jak zauważa A. Kassenberg wiąże się to m.in. z faktem, iż racje ekologiczne dotyczą przede wszystkim interesu przyszłych pokoleń, które nie mają swoich przedstawicieli w ciałach decyzyjnych 23 . Złożona budowa zasady zrównoważonego rozwoju, polegająca na tym, że posługuje się w swej treści pojęciem nieoznaczonym powoduje, iż organ stosujący prawo ma powinność odkodowania treści zrównoważonego rozwoju w odniesieniu do pewnego względnie konkretnego przedsięwzięcia lub indywidualnej sprawy. Treść zasady należy natomiast wyprowadzić nie tylko z aksjologii systemu obowiązującego prawa, ale i nauk pozaprawnych, mając jednocześnie na względzie atrybuty sytuacji, w której zachodzi stosowanie tej zasady 24 . W sprawach, w których ustawodawcy można przypisać stanowienie prawa pozostającego w kolizji z normami wyższego rzędu lub w których organy administracji publicznej stosują normy w oderwaniu od ich podstaw aksjologicznych, kryterium formalne zastępować powinna zatem wykładnia funkcjonalna. W jej obrębie wyróżnia się węższą kategorię wykładni celowościowej, polegającą na uwzględnieniu jednego z elementów kontekstu funkcjonalnego, tj. celów prawa („wykładnia celowościowa obejmuje reguły nakazujące uwzględniać w procesie ustalania znaczenia normy jej kontekst społeczny, ekonomiczny i aksjologiczny. Reguły te zakładają, że aksjologia konkretnych systemów prawnych powinna respektować zasady o uniwersalnym zasięgu w postaci powszechnie akceptowanych norm moralnych, zasad sprawiedliwości i słuszności” 25 ) oraz wykładni prokonstytucyjnej („potraktowanie w zgodzie z Konstytucją wykładni jako wykładni adaptującej teksty prawne do celów i wartości konstytucyjnych wydaje się funkcjonalnie bliższe zróżnicowanym potrzebom współczesnego społeczeństwa” 26 ).
Page 1 and 2: Marcin PchałEK Paulina KuPczyK Pio
Page 3 and 4: od wydawcy Zachowanie łączności
Page 5 and 6: 3.1.7. Konwencja o ochronie środow
Page 7 and 8: Wykaz skrótów BSPAs CBD decyzja w
Page 9: Wykaz skrótów s.u.k.z.p.g. SOOS S
Page 12 and 13: 12 Efektywność ochrony korytarzy
Page 21 and 22: 2. ogólna charakterystyka prawnych
Page 23 and 24: ogólna charakterystyka prawnych fo
Page 31: ogólna charakterystyka prawnych fo
Page 37 and 38: ocena uwarunkowań efektywności pr
Page 83 and 84:
ocena uwarunkowań efektywności pr
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
4. założenia zmian w prawodawstwi
Page 113 and 114:
założenia zmian w prawodawstwie p
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148:
Page 149 and 150:
Page 151 and 152:
Wykaz aktów prawnych Protokół o
Page 153 and 154:
Bibliografia Bar, M., Jendrośka, J
Page 155:
noty o autorach Marcin Pchałek, dr
show all

Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?