Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF

30
Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja zmian legislacyjnych
4) rada parku krajobrazowego lub rada zespołu
parków krajobrazowych, działająca przy
dyrektorze parku krajobrazowego lub dyrektorze
zespołu parków krajobrazowych.
W zakres przepisów instytucjonalnych wchodzą
również normy odnoszące się do sposobu
powoływania, funkcjonowania i zadań określonych
organów. I tak na przykład, stosownie do
art. 95 i art. 96 ust. 3 u.o.p., do zadań PROP należy
w szczególności:
1) ocena realizacji u.o.p.;
2) opiniowanie strategii, planów i programów
dotyczących ochrony przyrody;
3) ocena realizacji krajowej strategii ochrony
i zrównoważonego użytkowania różnorodności
biologicznej;
4) opiniowanie projektów aktów prawnych
dotyczących ochrony przyrody;
5) przedstawianie wniosków i opinii w sprawach
ochrony przyrody;
6) popularyzowanie ochrony przyrody.
Organy ochrony przyrody wykonują swoje zadania
na podstawie ogólnych (jak wyżej) lub
konkretnych dyspozycji prawnych. Biorąc pod
uwagę konkretne dyspozycje prawne wymienić
należy kompetencje do wydawania określonych
decyzji administracyjnych (np. zezwolenie RDOŚ
z art. 34 u.o.p.) lub pełnienia roli organu współdziałającego
(np. kompetencje RDOŚ w zakresie
uzgadniania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach).
2.7.
Przepisy finansowe
Przepisy finansowe podzielić można na:
1) normy określające ogólne obowiązki w zakresie
finansowania działań na rzecz ochrony
przyrody;
2) normy określające źródła finansowania
działań instytucji ochrony przyrody;
3) normy określające źródła finansowania
działań z zakresu ochrony przyrody.
Pierwszą grupę wskazanych przepisów reprezentuje
art. 4 ust. 2 u.o.p., zgodnie z którym
„ Organy administracji publicznej są obowiązane
do zapewnienia warunków prawnych, organizacyjnych
i finansowych dla ochrony przyrody.”.
Przykładem normy z grupy drugiej jest art. 96
ust. 4 u.o.p. stanowiący, iż „Wydatki związane
z działalnością Państwowej Rady Ochrony Przyrody
są pokrywane z budżetu państwa z części, której
dysponentem jest minister właściwy do spraw środowiska.”
Wśród norm określających źródła finansowania
działań z zakresu ochrony przyrody odnotować
należy m. in. przepisy o funduszach celowych,
np. funduszach ochrony środowiska i gospodarki
wodnej. Zgodnie z art. 405 p.o.ś.:
„1. Środki funduszy przeznacza się na finansowanie
ochrony środowiska i gospodarki wodnej
w celu realizacji zasady zrównoważonego rozwoju
i polityki ekologicznej państwa oraz na współfinansowanie
projektów inwestycyjnych, kosztów
operacyjnych i działań realizowanych z udziałem
środków pochodzących z Unii Europejskiej niepodlegających
zwrotowi.
2. Środki funduszy mogą być także przeznaczane
na współfinansowanie projektów inwestycyjnych,
kosztów operacyjnych i działań realizowanych
z udziałem środków bezzwrotnych pozyskiwanych
w ramach współpracy z organizacjami
międzynarodowymi oraz współpracy dwustronnej.”
Z kolei art. 406 ust. 1 pkt 5 p.o.ś . przewiduje,
iż środki gminnych funduszy przeznacza się m.in.
na przedsięwzięcia związane z ochroną przyrody,
w tym urządzanie i utrzymanie terenów zieleni,
zadrzewień, zakrzewień oraz parków.
Innym przykładem omawianej kategorii przepisów
finansowych jest art. 39 u.o.p., zgodnie
z którym „Koszty związane z wdrożeniem i funkcjonowaniem
sieci obszarów Natura 2000 w zakresie
nieobjętym finansowaniem przez Wspólnotę
są finansowane z budżetu państwa oraz funduszy
celowych.”