Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF
Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF
Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
2. ogólna charakterystyka<br />
prawnych form/instrumentów<br />
<strong>ochrony</strong> <strong>korytarzy</strong> <strong>ekologicznych</strong><br />
2.1.<br />
Wstęp<br />
Prawna ochrona <strong>korytarzy</strong> <strong>ekologicznych</strong> jako<br />
elementów środowiska naturalnego kształtowana<br />
jest przez system norm należących w szczególności<br />
do gałęzi prawa administracyjnego.<br />
Normy składające się na dany system po pierwsze<br />
nie mają jednak jednolitego charakteru prawnego,<br />
po drugie są rozproszone po różnych aktach<br />
prawnych funkcjonujących na gruncie prawa<br />
międzynarodowego, unijnego oraz polskiego.<br />
Na potrzeby niniejszego opracowania dokonano<br />
podziału norm stanowiących podstawę <strong>ochrony</strong><br />
łączności ekologicznej w Polsce. Poza szeregiem<br />
kategorii przepisów o charakterze administracyjnym<br />
wskazano również na normy regulujące<br />
kwestię odpowiedzialności za szkody w środowisku.<br />
Przyjęto następującą systematykę norm:<br />
– przepisy kreujące formy <strong>ochrony</strong> środowiska;<br />
– przepisy reglamentujące korzystanie z elementów<br />
środowiska oraz zarządzanie nimi;<br />
– przepisy o planowaniu przestrzennym;<br />
– przepisy o ocenach oddziaływania na środowisko;<br />
– przepisy instytucjonalne;<br />
– przepisy o charakterze technicznym;<br />
– przepisy z zakresu odpowiedzialności odszkodowawczej<br />
za ograniczenie możliwości<br />
korzystania z nieruchomości;<br />
– przepisy z zakresu odpowiedzialności za<br />
szkody w środowisku;<br />
– zasady <strong>ochrony</strong> środowiska.<br />
Jednocześnie podkreśla się, że w praktyce poszczególne<br />
kategorie przepisów wchodzą ze sobą<br />
w interakcje.<br />
2.2.<br />
Przepisy kreujące<br />
formy <strong>ochrony</strong> środowiska<br />
Ochrona elementów środowiska przyrodniczego<br />
wymaga sprecyzowania przedmiotu i formy<br />
tejże <strong>ochrony</strong>. W praktyce <strong>ochrony</strong> przyrody<br />
wyróżnia się w szczególności obszarowe lub<br />
obiektowe formy <strong>ochrony</strong> przyrody oraz ochronę<br />
gatunkową. Oczywiście, w ramach <strong>ochrony</strong> obszarowej<br />
mamy do czynienia z pewnym zakresem<br />
<strong>ochrony</strong> gatunkowej, jednak ten drugi rodzaj<br />
<strong>ochrony</strong> ma również podstawę w regulacji odrębnej.<br />
W powyższym kontekście należy wskazać,<br />
iż u.o.p. wprowadza 10 następujących rodzajów<br />
form <strong>ochrony</strong> przyrody:<br />
– parki narodowe;<br />
– rezerwaty przyrody;<br />
– parki krajobrazowe;<br />
– obszary chronionego krajobrazu;<br />
– obszary N2000;<br />
– pomniki przyrody;<br />
– stanowiska dokumentacyjne;<br />
– użytki ekologiczne;<br />
– zespoły przyrodniczo-krajobrazowe;<br />
– ochrona gatunkowa roślin, zwierząt i grzybów.<br />
Ponadto, istnieje możliwość wyznaczania obszarów<br />
przygranicznych cennych pod względem<br />
przyrodniczym celem ich wspólnej <strong>ochrony</strong><br />
w drodze porozumienia z sąsiednimi państwami.<br />
Przepisy kreujące formy <strong>ochrony</strong> przyrody<br />
określają przede wszystkim przesłanki tworzenia<br />
form obszarowych/obiektowych, zmiany ich<br />
granic lub likwidacji, jak również określają charakter<br />
aktów prawnych, na podstawie których<br />
dane formy mają być tworzone. Z ustanowieniem<br />
wskazanych form <strong>ochrony</strong> wiążą się daleko idące<br />
konsekwencje w zakresie warunków i zasad dopuszczalności<br />
realizacji i eksploatacji przedsięwzięć<br />
mogących znacząco oddziaływać na
Change language