14.06.2015 Views

Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF

Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF

Efektywność ochrony korytarzy ekologicznych. Koncepcja ... - WWF

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

założenia zmian w prawodawstwie polskim w zakresie <strong>ochrony</strong> <strong>korytarzy</strong> <strong>ekologicznych</strong><br />

masowe występowanie szkodników, chorób roślin<br />

lub zwierząt albo chorób zakaźnych ludzi albo też<br />

działanie innego żywiołu (art. 3 ust. 1 pkt 2), natomiast<br />

awarią techniczną – gwałtowne, nieprzewidziane<br />

uszkodzenie lub zniszczenie obiektu budowlanego,<br />

urządzenia technicznego lub systemu<br />

urządzeń technicznych powodujące przerwę<br />

w ich używaniu lub utratę ich właściwości (art. 3<br />

ust. 1 pkt 3). W świetle tak sformułowanej definicji<br />

za działalność, której celem jest ochrona przed<br />

klęską żywiołową można uznać wszelkie modernizacje<br />

urządzeń przeciwpowodziowych, infrastruktury<br />

energetycznej, czy nawet opryski przeciwko<br />

szkodnikom. Konieczne jest zatem zawężenie<br />

zakresu wyłączenia poprzez ograniczenie go<br />

wyłącznie do tych działań, które mają na celu<br />

ochronę przed bezpośrednio zagrażającą klęską<br />

żywiołową.<br />

Należy również usunąć „krajową klauzulę derogacyjną”<br />

zwalniającą z odpowiedzialności podmioty,<br />

które spowodowały szkodę w związku<br />

z prowadzeniem gospodarki leśnej prowadzonej<br />

zgodnie z zasadami trwale zrównoważonej gospodarki<br />

leśnej. Zapewni to pełną zgodność ustawy<br />

z Dyrektywą Szkodową.<br />

Obowiązująca regulacja ustawy szkodowej<br />

wyłącza możliwość zastosowania ustawy szkodowej<br />

do <strong>korytarzy</strong> <strong>ekologicznych</strong> nieobjętych<br />

formą <strong>ochrony</strong> przyrody lub niestanowiących<br />

siedlisk przyrodniczych określonych w przepisach<br />

wydanych w oparciu o u.o.p. Szkodą w środowisku<br />

określa się bowiem wyłącznie „negatywną,<br />

mierzalną zmianę stanu lub funkcji elementów<br />

przyrodniczych, ocenioną w stosunku do<br />

stanu początkowego, która została spowodowana<br />

bezpośrednio lub pośrednio przez działalność prowadzoną<br />

przez podmiot korzystający ze środowiska:<br />

1) w gatunkach chronionych lub chronionych<br />

siedliskach przyrodniczych, mającą znaczący<br />

negatywny wpływ na osiągnięcie lub<br />

utrzymanie właściwego stanu <strong>ochrony</strong> tych<br />

gatunków lub siedlisk przyrodniczych, z tym<br />

że szkoda w gatunkach chronionych lub<br />

chronionych siedliskach przyrodniczych nie<br />

obejmuje uprzednio zidentyfikowanego negatywnego<br />

wpływu, wynikającego z działania<br />

podmiotu korzystającego ze środowiska<br />

zgodnie z art. 34 ustawy z dnia 16 kwietnia<br />

2004 r. o ochronie przyrody lub zgodnie z decyzją<br />

o środowiskowych uwarunkowaniach,<br />

o której mowa w art. 71 ust. 1 ustawy z dnia<br />

3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji<br />

o środowisku i jego ochronie, udziale<br />

społeczeństwa w ochronie środowiska<br />

oraz o ocenach oddziaływania na środowisko<br />

(Dz. U. Nr 199, poz. 1227),” (art. 6 pkt 11<br />

ustawy szkodowej). Zgodnie z art. 6 pkt 2<br />

ustawy szkodowej należy rozumieć:<br />

„a) siedliska przyrodnicze objęte jedną z form<br />

<strong>ochrony</strong> przyrody w rozumieniu przepisów<br />

ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie<br />

przyrody (Dz. U. Nr 92, poz. 880 oraz z 2005<br />

r. Nr 113, poz. 954 i Nr 130, poz. 1087) lub<br />

podlegające ochronie na podstawie art. 33<br />

ust. 2 tej ustawy,<br />

b) siedliska przyrodnicze należące do typów<br />

siedlisk określonych w przepisach wydanych<br />

na podstawie art. 26 ustawy z dnia 16 kwietnia<br />

2004 r. o ochronie przyrody (…).”<br />

Co prawda jedną z przesłanek stwierdzenia<br />

szkody w środowisku, wskazaną w r.k.w.s.ś. jest<br />

„pogorszenie możliwości rozmnażania się populacji<br />

gatunku chronionego, jej rozprzestrzeniania się<br />

lub pogorszeniu innych funkcji życiowych”, lub<br />

„ograniczenie możliwości kontaktu populacji gatunku<br />

chronionego z populacjami sąsiednimi”, jednak<br />

szkoda taka nie obejmuje szkód w korytarzach<br />

<strong>ekologicznych</strong> gatunków niebędących gatunkami<br />

chronionymi. Ustawa szkodowa nie jest<br />

zatem aktualnie efektywnym środkiem zapobiegania<br />

i zaradzania szkodom wyrządzonym w korytarzach<br />

<strong>ekologicznych</strong>. W związku z tym zaproponowano<br />

rozszerzenie definicji szkody zawartej<br />

w art. 6 pkt 11 lit. a u.z.s.ś. o szkody w korytarzach<br />

<strong>ekologicznych</strong>. Jednocześnie ponieważ<br />

klauzula derogacyjna przewidująca uchylenie<br />

odpowiedzialności za tego rodzaju szkody<br />

w przypadku, kiedy są one skutkiem zidentyfikowanego<br />

negatywnego wpływu, wynikającego<br />

z działania podmiotu korzystającego ze środowiska<br />

zgodnie z art. 34 u.o.p. lub zgodnie z decyzją<br />

o środowiskowych uwarunkowaniach ma być<br />

swoistą premią za rzetelną OOŚ, zasadne jest jej<br />

rozszerzenie również na wpływ uprzednio zidentyfikowany<br />

w ponownej OOŚ.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!